Zuster Anna blaast 100 kaarsjes uit

Zuster Anna Lingier werd 100 en vierde dat samen met haar medezusters, overste Johan Soenens en schepenen Christine Logghe en Stefaan Vercooren. © Foto Coghe
Jeffrey Dael
Jeffrey Dael Medewerker KW

In het klooster van de zusters van de Heilige Vincentius langsheen de Handzamestraat in Kortemark werd Zuster Anna in de bloemetjes gezet door haar medezusters en het gemeentebestuur, want ze mag zich nu terecht een eeuwelinge noemen.

Zuster Anna werd als Anna Lingier geboren in Bredene op 27 februari 1924. Haar vader Florimond was aannemer in metselwerken en had een drietal arbeiders onder zijn hoede. Haar moeder Romanie was huisvrouw. Ze had nog een broer Charles en een zuster Maria, maar beide zijn intussen overleden. Anna liep als kind school in Bredene en in Brugge: haar lager onderwijs volgde ze in haar eigen dorp, haar middelbaar onderwijs volgde ze in de Maricolen en ten slotte volgde ze een regentaatsopleiding in Sint-Andries Brugge. Ze studeerde af als leerkracht, maar werd in 1943 geprofest als Zuster Maria-Martina bij de zusters van de Heilige Vincentius in Kortemark. Ze startte met een loopbaan als lesgeefster van 1947 tot 1951 in de Vrije Naaischool in Kortemark.

Snit en naad

Daarna gaf ze van 1951 tot 1957 les in het Margareta Maria Instituut en daarna in het Annuntiata Instituut in Veurne, van 1957 tot 1967. Ze gaf er godsdienst en ook het in die tijd welbekende vak Snit en naad in de eerste graad van het middelbaar. In 1967 keerde ze terug naar haar geboorteplaats en vervulde er de taak van directrice in het Sint-Rita Instituut in Bredene. Daar bleef ze op post tot aan haar pensioen in 1984. Na haar pensionering verhuisde ze naar Koksijde en werd daar overste van de zustergemeenschap. Ze is daarenboven ruim 50 jaar lokaal overste geweest tot ze in 2017 Koksijde definitief verliet en naar het hoofdklooster in Kortemark trok.

Het liefst van al gaf Zuster Anna godsdienstles. Tot op hoge leeftijd bleef ze met haar trouwe medezuster, Zuster Madeleine, haakwerkjes maken, die ze dan wegschonk aan het goede doel. Op haar honderdste kan ze dit werk niet meer verderzetten, want haar ogen en haar fijne motoriek laten het daarvoor een beetje afweten. Ze vult haar dagen in het klooster van Kortemark met rust, stilte en gebed.

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier