Zedelgem: “Ik heb toen mijn hart laten spreken”

“Nog meer dan vroeger moet de kerk luisteren naar de mensen. Modernisering én verjonging dringt zich op”, zegt Ines Viaene, de Krak van Zedelgem, die tien jaar als koster werkte in de Sint-Laurentiuskerk in Zedelgem Dorp, maar een jaar geleden te horen kreeg dat er voor haar geen plaats meer was.

Tien jaar lang was Ines Viaene de toegewijde koster in de Sint-Laurentiuskerk. Tot ze plots als een donderslag bij heldere hemel na een reorganisatie te horen kreeg dat er geen plaats meer voor haar was. Die boodschap kwam keihard aan. “Ik had het gevoel dat de kerk een multinational was die een vuilniszak op straat zette. Het voelde zo kil en onwezenlijk aan”, liet ze zich naar haar ontslag eind februari vorig jaar ontvallen. Met haar consequente en eerlijke houding dwong Ines respect af.

Bladzijde om

Ze draaide de bladzijde om, maar is bereid om nog één keer terug te blikken op die affaire. “Het kwam keihard binnen. Veel mensen hebben positief gereageerd op het krantenartikel. Mijn reactie was cru, maar ik heb mijn hart laten spreken. Zo voelde ik mij op dat moment. Ik kreeg van niemand kritiek op mijn uitlatingen, ook niet van de mensen die me hadden buitengezet. Nu, een jaar later, zou ik op krek dezelfde manier reageren…”

“Ik had het echt niet zien aankomen en ik heb er veel traantjes voor gelaten. Maar ik kreeg zoveel steun van zoveel mensen. Moedeloos of bitter worden was geen optie, maar een mens leert wel uit zo’n zaken. Ik trok er een streep onder. Ik heb het goede voor met de parochie. Samen met de werkgroep toon ik graag dat onze parochie lééft. Zelf geef ik vormselcatechese, ben ik lid van de parochiale werkgroep en van het zangkoor Adveniat.”

Luisteren

“Wil de kerk blijven bestaan, dan zal het nog meer dan vroeger moeten luisteren naar de mensen. Soms heb ik de indruk dat de tijd is blijven stilstaan. Wil je iets veranderen, dan loop je soms met je hoofd tegen de muur. In deze tijden heeft de kerk nochtans nood aan modernisering en verjonging. Geef jongeren een kans. Ook als kerk moeten we mee met onze tijd. Ook hier kunnen we niet blijven stilstaan.”

Ines Viaene vreest voor het voortbestaan van de kerk. “Er sluiten geen jonge mensen meer aan. Zonder vers bloed bloedt de kerk dood. Toch ben ik er heilig van overtuigd dat er nog potentieel genoeg is. Alleen moeten we durven openstaan voor vernieuwing en verjonging”, besluit de Zedelgemse Krak.

“Kerk moet durven openstaan voor vernieuwing en verjonging”

“Het dorpsgevoel is weg en dat is jammer”

Wat vind je goed en minder goed in jouw gemeente?

“Zedelgem onderging de voorbije jaren een serieuze metamorfose. Een nieuw gemeentehuis, een nieuw woonzorgcentrum, een nieuw dienstencentrum, een nieuwe vleugel aan het gemeentehuis,… De bouwwoede is groot. Het gemeentebestuur beseft dat het moet investeren én innoveren. Als gemeente moet je mee met de tijd.”

“Een minpunt vind ik het gebrek aan speelpleinen voor kleine kinderen in de verschillende dorpscentra…”

Zou je ooit in de politiek gaan?

“Neen, het zegt me bitter weinig. Mijn man engageert zich wel op politiek vlak, maar heel die politieke sfeer ligt me niet. Het gaat te veel over postjes. Iedereen gaat voor persoonlijk succes. Ik geloof niet in een nieuwe politieke cultuur. Als je het mij vraagt, dan is er heel weinig veranderd.”

Wat zou je eerst veranderen mocht je burgemeester zijn?

“Ik zou proberen om het dorpsleven en de sfeer in een dorp meer aan te wakkeren. Vroeger kende iedereen iedereen, maar ik vrees dat die tijd voorbij is. Het volproppen met flatgebouwen mag stilaan stoppen. Het dorpsgevoel is weg en dat vind ik jammer.”

Wat is de grootste troef van jouw gemeente?

“Ondanks de volpropping met gebouwen heeft Zedelgem toch nog een groene long. Vloethemveld, Merkemveld, Hoogveld, Plaisiersbos,… De natuur overleeft en dat zorgt voor rust.”

Zou je ooit willen verhuizen? Zo ja, naar waar?

“Neen, ik ben hier opgegroeid en ken hier veel mensen. Ik ben behoorlijk honkvast en betwijfel of ik ergens anders zou aarden.”

Bio Ines Viaene

Privé

Ines Viaene werd op 20 juni 1985 geboren in Torhout. Ze woont samen met haar man Bart De Smidt en zoontjes Lucas (4) en Simon (2,5) in de Sint-Laurentiusstraat in Zedelgem Dorp.

Loopbaan

Ze studeerde af als apotheekassistente en werkt nu als logistiek assistente in het Woonzorgcentrum Klaverveld in Zedelgem.

Vrije Tijd

Parochiewerk slorpt een flink deel van haar vrije tijd op. Daarnaast houdt ze koken, naaien, knutselen,… De andere vrije tijd gaat naar haar gezin.