Xander (13) en Seppe (6), de jongste garnaalvissers van ons land: “Aan zee komen wij tot rust”

Onze kust heeft wel meerdere aanbidders uit ‘het binnenland’, maar de band die dit gezin uit Lauwe heeft met de zee, is wel heel bijzonder. De hele familie is verknocht aan het garnaalkruien en kijkt dan ook vol verwachting uit naar het topweekend van het jaar: de Garnaalfeesten in Oostduinkerke.

“De liefde voor de zee kreeg ik mee van mijn ouders, die mij daar als kind geregeld lieten spelen”, steekt Charlotte Vandendriessche van wal. “Rond de eeuwwisseling sloot mijn vader Jean-Marie zich aan bij De Slepers, een club van garnaalkruiers in Oostduinkerke. Op zijn zeventigste doet hij dit nu nog steeds. Twintig jaar geleden volgden mijn man Xavier Holvoet en ik, en ondertussen hebben ook onze twee zonen de microbe helemaal te pakken.”

Kruiersclub

De club telt officieel 50 leden, waaronder een 20-tal actieve die een uur voor laagwater met hun netten en manden het sop induiken. Het gezin staat er bekend als de vreemde eend in de bijt. “Er zijn wel meerdere ‘inwijkelingen’ die ondertussen aan de kust wonen, maar wij zijn de enige ‘binnenlanders’ onder de garnaalkruiers. Bovendien zijn Xander en Seppe als 13- en 6-jarige veruit de jongste leden”, weet Xavier.

Xander kreeg zijn eerste visnet zeven jaar geleden voor kerstmis cadeau van zijn opa, en ondertussen waagt dus ook zijn jongere broer zich in de zee. Daarmee draagt die nu op zijn beurt de officieuze titel van ‘jongste garnaalvisser van het land’.

Tussen april en oktober reist het gezin twee keer per maand voor een dagje naar Oostduinkerke, om samen met de andere kruiers garnalen te vangen in hun grote, meterslange sleepnetten. “Soms moeten wij daarvoor al om 6 uur vertrekken, zodat de mannen tegen 8 uur met hun waadpakken en jassen in zee kunnen gaan. Dan is het nog heel rustig op het strand en voel je echt de connectie met de natuur”, stelt Charlotte.

BK Garnaalpellen

“Zelf blijf ik dan meestal aan de waterlijn, om op mijn knieën een uur lang de vangst te sorteren. De garnalen bewaren we, de krabben dienen als voer voor de meeuwen en het afval gooien we weg. Dat is ook voor mij pure ontspanning, omgeven door de gezonde zeelucht”, aldus de mama.

“Vervolgens koken we de verse garnalen op de dijk, om die dan aan de nieuwsgierige toeristen uit delen. Ofwel neem ik er mee naar huis, want ik ben nu al enkele weken aan het trainen voor de tweede editie van het BK Garnaalpellen. Winnen zit er voor mij niet in, mijn streefdoel is 60 gram op 10 minuten. Dat is ver onder het record van vorig jaar, toen de winnares meer dan 100 gram garnalen pelde”, blaast ze.

Dit kampioenschap vindt zondag plaats tijdens de jaarlijkse Garnaalfeesten in Oostduinkerke, wat het gezin beschouwt als een topweekend. “Dan verblijven wij van vrijdag tot en met zondag aan zee, want we hebben een heel druk programma. Samen met mijn ouders overnachten we in een appartement, waar we ook ons materiaal kunnen stockeren. Zaterdagvoormiddag gaan we vissen en ’s namiddags staan we met de club met lekkernijen op de folkloremarkt. Zondag maken we ons dan op voor de misviering en de zeewijding, met de Garnaalstoet als absolute apotheose. Dan stappen we in het kielzog van de garnaalvissers te paard vanaf de zeedijk doorheen de straten, om alle omstaanders toe te wuiven”, verlangt Charlotte al.

Ambassadeurs

Met hun bijzondere, gemeenschappelijke hobby vervult het gezin ook graag een ambassadeursrol voor de garnalen en de vissers in hun eigen streek. “Toen de leden van de garnaalkruiersclub ons in hun gele jekkers stonden op te wachten na onze huwelijksmis, was dat voor veel Lauwenaars een vreemd zicht”, lacht Xavier.

“Vrienden hebben ondertussen al meermaals mijn afkeer van gepelde, verpakte garnalen moeten aanhoren: die komen van veel te ver, zijn veel te duur en zitten vol bewaarmiddelen”, vult Charlotte aan. “De voorbije jaren mocht Xander zijn klasgenoten trouwens toespreken tijdens de zeeklassen, zodat hij hen wat kon bijbrengen over de vissen en de zee. Zo probeerde hij hen ook wat warm te maken voor het garnaalvissen, want nieuwe, jonge leden zijn zeker welkom in onze club”, klinkt het nog.

Luisteren

De jongens zelf zijn in ieder geval van plan om nog lang te blijven kruien, naar het voorbeeld van hun vader en grootvader. “We luisteren nu vooral naar de ervaren clubleden, die de zee door en door kennen. Zij weten waar de gevaren schuilen en waar je de meeste en grootste garnalen kan vangen”, tipt Xander.