Vriendschapsbanden aanscherpen én fietsen: dat is het doel van het tweejaarlijkse familieweekend van WTC Oeselgem. Jacques Denys (74) en Lars De Clerck (12) gingen dit jaar mee naar Xhoris in de Belgische Ardennen. Het oudste én het jongste lid van de club hebben er geen spijt van, integendeel.
Elke zondagmorgen komen de actieve leden van WTC Oeselgem samen aan café De Vierschaar. Om dan in drie groepen (supers, diesels en LPG), volgens het niveau, hun kilometers te trainen. En om daarna samen hun dorst te lessen. Je zou dit een belangrijke bijzaak kunnen noemen want de club draagt vriendschap hoog in het vaandel. “We zoeken een evenwicht tussen het sportieve en het sociale. Het familieweekend sluit hier volledig bij aan. We geven onze leden de kans om elkaar én hun families in een ontspannen kader beter te leren kennen”, vertelt secretaris Geert Carton.
Beruchte helling
Jacques Denys (74) is pas sinds kort lid van WTC Oeselgem. Jaren geleden stond hij mee aan de wieg van de wielertoeristenclub in Dentergem. “Ik heb met pijn in het hart de overstap gemaakt. Ik val net tussen twee niveaus in Dentergem en vond in Oeselgem de perfecte aansluiting.” Jacques trok mee op familieweekend naar de Ardennen en heeft ervan genoten. “Iedereen praat met elkaar.”
Jacques is een meer dan geoefend fietser. De Barcelonnette, de Mont Ventoux, de Col de la Bonette (de hoogst berijdbare col) en nog veel meer staan op zijn palmares. Hij fietst twee à drie keer per week 50 à 75 kilometer. Toch gaf hij tijdens het weekend forfait om La Redoute op te rijden. “Ik voelde me ‘s morgens niet zo goed. Mijn hartslag was te hoog. Ik ben tijdens het fietsen voor de beruchte helling afgedraaid, samen met een compagnon. Al heb ik er nu wat spijt van.” Wat hij morgen doet? “Gaan fietsen, natuurlijk. Een ritje van rond de 100 km.”
Kiezen voor de fiets
Lars De Clerck (12) twijfelt niet. “Het fijnste bij fietsen? Klimmen! Tijdens het familieweekend vond ik het oprijden van La Redoute leuk net als de rit met de diesels op zondag. Het was ook dan een lastig parcours.” Het jongste lid van de wielerclub heeft al langer een koersfiets. “Sedert het eerste leerjaar al. Mijn papa en broer Niels koersen en ik heb een fiets van Niels geërfd. Intussen heb ik een carbon model. Dat scheelt bij het klimmen”, vertelt Lars. Met La Redoute was hij niet aan zijn proefstuk toe. “De Paterberg en de Oude Kwaremont heb ik al gedaan net als de Mont Ventoux.”
Lars voetbalt drie maal per week bij KFC Wielsbeke. Als hij ooit moet kiezen, dan gaat hij resoluut voor het koersen, geeft hij glimlachend toe. “Beroepsrenner worden, daar droom ik toch wel van. Vanaf volgend jaar wil ik graag wedstrijden fietsen.” Hij treedt zo in de voetsporen van broer Niels, die behoorlijke resultaten neerzet bij de nieuwelingen.
Lars vult intussen twee bidons. Hij gaat nog even trainen. De Poelberg in Tielt, daar rijdt hij heen. Mama Leen kijkt hem na. “Hun grootvader Eric heeft Niels en Lars leren fietsen. Hij zou enorm trots geweest zijn.” Eric, de vader van echtgenoot Ward, was jaren lid van WTC Oeselgem. Ook Ward en Leen gingen beiden mee op familieweekend naar Xhoris. Vader Ward reed de heenrit van 200 km, samen met enkele dappere andere ploegleden, met de fiets. Om dan ter plekke nog de kuitenbijters te bedwingen. “Het zit toch ergens in de genen”, knipoogt Leen. (Rita D’Hondt)
