Willy Bautil (72) uit Oostduinkerke legde in 1982 in zijn eerste Vierdaagse van de IJzer vier keer 32 km af. Na 42 jaar kan hij terugblikken op 40 knappe deelnames van telkens 4 keer 32 km.
Willy is een geboren Antwerpenaar en woonde in 1982 nog in Antwerpen. “Mijn schoonvader ging toen elk jaar met vakantie naar de kust en logeerde in hotel Penel in Koksijde. Hij was een fervent wandelaar en nam me in 1982 mee op de bekende wandeltocht. Als nieuwbakken schoonzoon kon ik immers moeilijk onderdoen! Er waren toen geen ander parcours dan 4 x 32 km. Bij de start werd er afgestempeld. Onderweg kreeg je ter controle ook twee stempels op verschillende plaatsen en nog een laatste met een nummer dat aangaf als hoeveelste je was binnengekomen. Je kon dan opscheppen of zwijgen in het café dat we na de tocht bezochten. Twee jaar later heb ik de laatste 32 km afgelegd in drilpas zoals ik dat de para’s had zien doen, 40 stappen, 20 looppassen en ik kwam als derde binnen. Dat is niet goed afgelopen … Ik had mijn lesje geleerd en de volgende jaren heb ik me niet meer gehaast. Het waren zalige jaren, met een gepensioneerde officier die overal toegang had en met wie ik vele terrassen heb bezocht.”
Volhouders
“Mijn deelnames aan de Vierdaagse hebben me ook aangezet om twee keer mee te doen aan de Dodentocht van Bornem (100 km) en de Nacht van Vlaanderen, Kluisbergen (75 km). De Eerste Wereldoorlog werd op de wandeltochten goed in de verf gezet en wekte mijn interesse. Het werd een jaarlijks weerkerende wandel-vakantieperiode met verblijf in Hotel Penel. Sinds zijn elfde heeft mijn zoon vier keer meegedaan en de hele tocht afgelegd. In 1997 en 2008 moest ik door omstandigheden forfait geven. Vele vrienden hebben meegewandeld en evenveel hebben afgehaakt, waardoor ik de laatste jaren alleen wandel. Ik kom elk jaar veel volhouders tegen, met wie ik onderweg kan babbelen. Ik bereid me voor door regelmatig ‘s avonds te wandelen omdat ik niet graag tv kijk. Twee jaar geleden ben ik van Hondarribia naar Santiago de Compostela gewandeld op de Camino del Norte, een mooie ervaring van 860 km.”
Gefeest
“Typisch voor de Vierdaagse was dat je op de tocht van Diksmuide goed weer had, want je loopt dan uit de wind tussen de hoge mais, en in Poperinge, waar je niet zo goed kunt schuilen, hadden we regen. In al die jaren is dat wel wat veranderd, want nu zijn we in Oostduinkerke en Ieper uitgeregend en hadden we in Poperinge warm weer. Bij het beëindigen van mijn 40ste Vierdaagse, was ik toch wat teleurgesteld, want er was niemand om me te begroeten. De verrassing was groot en emotioneel toen ik mijn straat indraaide. Deze was afgesloten door familie, vrienden en buren die me toejuichten met ballonnen, het cijfer 40 uitbeeldend. Er is dan toch nog gefeest. Tot slot zou ik iedereen een Vierdaagse wandeling willen aanraden, want het is een gelegenheid om zonder enige belemmering mensen te ontmoeten en te genieten van onze Westhoek.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
