Wijnendalenaar Bart Van Steenkiste (29) volgt een opleiding tot stadsmolenaar in Brugge. Hij loopt momenteel stage in de historische Sint-Janshuismolen op de Kruisvest. “Het is fantastisch om in een stuk levend erfgoed te werken en een eeuwenoud ambacht in ere te houden”, lacht Bart. “Dit is voor mij echt een droomjob.”
Als hij in september afstudeert zal Bart Van Steenkiste uit de Steenstraat in Wijnendale voortaan de historische Sint-Janshuismolen op de Kruisvest draaiende mogen houden. In die molen loopt hij momenteel stage om het oude ambacht van molenaar onder de knie te krijgen. “Ik heb heel lang in de privébewaking gewerkt”, steekt Bart van wal. “In januari 2015 werd ik uiteindelijk erfgoedbewaker in Brugge en ik werd toen op een veertiental verschillende locaties in de stad ingezet, vooral musea. Ik zat dus zo’n beetje overal, maar het Belfort en de molens op de Kruisvest spraken mij het meest van al aan. Toen ik de kans kreeg om een opleiding te volgen tot stadsmolenaar heb ik dan ook niet lang moeten twijfelen. Afgaande op mijn familienaam was ik zelfs voorbestemd om deze stiel te leren. De steenkist is de houten behuizing van de maalsteen in een molen. Zonder zou het gemalen graan op de grond vallen. De Sint-Janshuismolen is trouwens de enige van de vier molens op de Kruisvest waar nog effectief graan en tarwe wordt gemalen. Weliswaar voor veevoeder, want voor brood kunnen we hier naar de hedendaagse normen niet hygiënisch genoeg werken.”
Over de kikker, de ezel en de kalvers
Fantastisch om dit eeuwenoude ambacht in ere te houden
Zijn theorie heeft Bart intussen achter de kiezen en nu moet hij nog 100 uur stage lopen in drie verschillende types molens. “Naast de Sint-Janshuismolen op de Kruisvest moet ik ook meedraaien in een watermolen en een bovenkruier”, verduidelijkt hij. “Een bovenkruier is een windmolen waarvan enkel de kap kan draaien. Dit in tegenstelling tot de Sint-Janshuismolen, die we vanaf de basis kunnen ronddraaien. Deze opleiding valt trouwen niet te onderschatten. We moeten alle aspecten van de molenaarsstiel beheersen. Ook weerkennis zit in de opleiding. Kleine reparaties moeten we zelf kunnen uitvoeren en uiteraard moeten we ook alle 360 onderdelen bij naam kennen. En aangezien molenaars een bijzonder vreemd jargon hanteren is dat geen eenvoudige klus. Maar intussen kennen de kikker, de ezel, de kalvers en de burgemeester geen geheimen meer voor mij. (lacht) Het is echt fantastisch om in dit stuk levend erfgoed te werken en een eeuwenoud ambacht levendig te houden. Werken in de molen is fysiek soms heel zwaar, maar het adembenemende zicht over Brugge maakt alles goed. Dit is voor mij echt een droomjob en ik kan niet wachten tot ik afgestudeerd ben.”
Werken in een molen is niet zonder gevaar
Bart is niet de enige die momenteel een opleiding volgt tot stadsmolenaar. Ook Bruggeling Stefaan Delanghe (42) zit momenteel in zijn stage en Miguel Ryde (36) uit Sint-Jozef heeft zijn diploma al een jaar op zak. De drie zullen op termijn de fakkel overnemen van anciens Felix Laroy (60) en Alain De Busscher (62). Beide Bruggelingen staan al vele jaren in het vak en Felix is zelfs eremolenaar van de stad. “Met mijn 42 jaar anciënniteit zou ik eigenlijk kunnen stoppen maar ik sta nog altijd paraat om bij te springen als er problemen zijn met de molen”, vertelt Felix. “Wij brengen de jonge garde alle knepen van het vak bij en wijzen hen ook op de risico’s. Werken in een molen is nu eenmaal niet zonder gevaar. Als je niet luistert naar je molen, straft ze je af. Vroeger was het echter nog gevaarlijker. Toen klommen we in de wieken om de zeilen op te leggen. Maar nu doen we dat met een hoogtewerker. Gelukkig voor de nieuwkomers is ook het vroegere inwijdingsritueel afgeschaft. Toen ik afstudeerde werd ik aan de wieken gebonden en moest ik een toer meedraaien.” De Sint-Janshuismolen kan je bezoeken en voor Bruggelingen is zo’n bezoek zelfs gratis. Meer informatie vind je op www.visitbruges.be. AFr
Overheid
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier