Voortaan kan het leefloon stopgezet worden van mensen die zich agressief – fysiek of verbaal – gedragen tegen personeelsleden van het OCMW. Dat heeft federaal minister van Maatschappelijke Integratie Anneleen Van Bossuyt (N-VA) beslist, na aanhoudende agressie in de grote steden. Ook in West-Vlaanderen kent men de problematiek, al rijzen er vragen over de wettelijkheid van de maatregel. “Dit lijkt nattevingerwerk”, klinkt het in Roeselare.
Na de brutale moord op OCMW-medewerker Erik Boone tijdens een huisbezoek in Gent afgelopen zomer weerklonk de roep om betere bescherming van OCMW-personeel. Minister van Maatschappelijke Integratie Anneleen Van Bossuyt, niet toevallig uit Gent, probeert met een nieuwe maatregel tegemoet te komen aan de verzuchtingen vanuit de sector.
In een nieuwe omzendbrief aan alle OCMW’s besliste de minister dat voortaan het leefloon kan ingetrokken worden van OCMW-cliënten die zich agressief opstellen tegenover het personeel. Dat hoeven overigens geen slagen te zijn, verbale agressie kan ook al aanleiding geven tot stopzetting van het leefloon. “Waar agressie begint, eindigt onze solidariteit”, zegt de minister.
Ook in West-Vlaanderen is het probleem van agressie tegen OCMW-personeel bekend, al zijn er geen exacte cijfers voorhanden. “Aan ons Welzijnshuis staat al sinds jaar en dag een veiligheidsagent. Wij moeten elke week wel eens de politie bellen voor een incident”, zegt Bart Wenes (CD&V), voorzitter van het Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst in Roeselare.
Laatste redmiddel
Hij benadrukt dat agressievelingen de absolute uitzondering zijn. “Vaak zijn dat mensen die kampen met een psychiatrische problematiek of een verslaving. De vraag is dan ook of je wel iets oplost als je die mensen hun leefloon afneemt, al begrijp ik de neiging om dat te doen. Die mensen hebben eigenlijk hulp nodig die het OCMW hen niet kan bieden, hulp om iets aan hun problematiek te doen”, zegt Wenes.
Eenzelfde geluid horen we in Menen. “Op mensen met een problematiek zal dit weinig indruk maken”, zegt BCSD-voorzitter Angelique Declercq (VOOR 8930). “Een leefloon is vaak een laatste redmiddel, dat kan je mensen niet zomaar afnemen. Veel belangrijker is een goeie vertrouwensrelatie met de cliënten opbouwen en nauwlettend toezien dat ze de voorwaarden voor het krijgen van hun leefloon correct naleven”, zegt Declercq.
“Hoe ga je agressie omschrijven? Wat als iemand ontkent?”
Bovendien rijzen er twijfels over de wettelijke haalbaarheid van de maatregel van Van Bossuyt. “Kan je mensen zomaar iets ontnemen waar ze recht op hebben? Hoe ga je agressie omschrijven? En wat als er discussie over is en de cliënt ontkent agressief geweest te zijn? Dit lijkt me nattevingerwerk waar eigenlijk geen juridische basis voor is”, zegt Bart Wenes.
In Oostende juicht men de maatregel toe. “Wij zijn blij met die omzendbrief”, zegt Van Bossuyts partijgenoot Kristof Gesquière (N-VA), die in de Stad aan Zee het BCSD leidt. “Maatschappelijk werkers zijn in het verleden misschien wat té toegeeflijk geworden. Als je dan strenger wil optreden, is het haast onvermijdelijk dat mensen schrikken en soms agressief kunnen worden. Maar wederzijds respect is zeer belangrijk en dus is het goed dat we deze maatregel nu hebben als stok achter de deur. Maar het moet een ultiem redmiddel zijn”, zegt Gesquière.
