Lien Anseele (32) ziet een droom in vervulling gaan. De Ardooise mag met het nationale team powerchair hockey naar het Europees kampioenschap in Denemarken, maar daarvoor heeft ze een eigen elektrische sportrolstoel nodig. Een stukje spitstechnologie dat minstens 15.000 euro kost. Om dat bedrag bij elkaar te brengen, heeft een goeie vriendin een crowdfunding op poten gezet. “Daar ben ik enorm dankbaar voor”, glundert Lien.
In amper enkele jaren tijd is powerchair hockey uitgegroeid tot de grote passie van Lien Anseele. In augustus 2021 proefde ze een eerste keer van de sport en vandaag – amper 2,5 jaar later – treedt ze met GIDOS uit Gits aan in de Belgische en Nederlandse competitie en maakt ze ook deel uit van de Red Devils, het nationale powerchair hockeyteam.
Vorig jaar werkte ze als basisspeler een kwalificatietornooi voor het Europees kampioenschap in Denemarken van komend najaar af. Met succes, want ons land won het tornooi en mag eind oktober naar Noord-Europa afreizen.
“Ik zie mijn rolstoel niet langer als een hindernis, maar als een verlengstuk van mezelf”
“Ik ben altijd al sportief geweest”, opent ze haar verhaal. “Als kind deed ik aan keurturnen, maar in mijn tienerjaren begon mijn lichaam plots tegen te stribbelen. Ik had vaak last van ontstekingen in spieren en gewrichten en onderging enkele operaties aan mijn linkerknie. De artsen dachten aanvankelijk dat het om sportblessures ging, maar de klachten werden steeds groter. In die mate zelfs dat ik moeite kreeg om gewoon een trap te nemen.”
Verlengstuk
Er volgde een tocht van dokter naar dokter. “Ik moest mijn liefde voor turnen met veel pijn in het hart vaarwel zeggen, maar kreeg gelukkig de muzikale microbe te pakken.” Lien speelde in verschillende bands, ging aan de slag als opvoedster in de zorgsector, maar haar aandoening gooide opnieuw roet in het eten.
“Mijn fysieke toestand bleef achteruit gaan en ik moest op zoek naar een nieuwe job. Nu werk ik parttime in het kinderdagverblijf ’t Stationneke, verbonden aan Dominiek Savio in Gits. Daar bekommer ik me om administratieve taken en organiseer ik ook activiteiten.”
Sinds een zestal jaar maakt de rolstoel vast deel uit van haar leven. “Ik kan nog korte afstanden met behulp van krukken afleggen, maar daarmee belast ik dan weer mijn schouders. Daarom is de rolstoel gewoon de beste optie voor mij. Ik zie het niet langer als een hindernis, maar een verlengstuk van mezelf. Ik heb mijn nieuwe situatie omarmd en leren aanvaarden, hoe moeilijk dat aanvankelijk ook was.”
Sinds 2019 weet Lien ook aan welke spierziekte ze exact lijdt. “Ik heb limb-girdle dystrofie, een erfelijke spierziekte waarbij de spieren niet zo goed functioneren. Ergens ben ik opgelucht dat ik eindelijk duidelijkheid heb. Samen met mijn vriend Maarten kijk ik met veel goesting richting de toekomst. En daar maakt powerchair hockey een vitaal onderdeel van uit.”
Defecte sportrolstoel
Daarmee kwam Lien een kleine drie jaar geleden in aanraking. “Dankzij een passage in het VRT1-programma Team Scheire”, glimlacht ze. “Daar werd voor mij een rock ’n roll-troon vervaardigd, waardoor ik zal zittend kon blijven optreden.”
“Een van de kijkers, Hedwige Van Steen, zag me er aan het werk en nam nadien contact met me op. Zij lijdt zelf ook aan limb-girdle en we ontwikkelden meteen een hechte band. Zij introduceerde ook powerchair hockey bij me. Ze bleef maar aandringen om eens een training mee te maken en uiteindelijk ben ik overstag gegaan. Ik dacht dat het niks voor mij zou zijn, maar na één sessie had ik de liefde voor de sport meteen te pakken.”
“Ik hoop echt dat we de nodige fondsen bij elkaar krijgen, want powerchair hockey is een belangrijk aspect van mijn leven geworden. Ik zou het niet meer kunnen missen”
Sindsdien speelt Lien de pannen van het dak, maar nu stuit ze opnieuw op een grens. De sportrolstoel die ze van de club kan gebruiken, vertoont regelmatig defecten en daardoor staat de Ardooise vaker dan haar lief is aan de kant.
“Elke keer hij hersteld is, stel ik me de vraag hoe lang de rolstoel het nu weer zal uithouden. Maar ik kan ook niet zomaar een rolstoel van een teamgenoot gebruiken, want die zijn stuk voor stuk op maat afgesteld.”
Om haar droom – een eigen exemplaar – waar te maken, heeft Hedwige nu een crowdfunding in het leven geroepen. “Daar ben ik erg dankbaar voor”, zegt Lien. “Een degelijke elektrische sportrolstoel kost al snel 15.000 euro, een budget dat ik zelf niet voorhanden heb. Ik hoop echt dat we de nodige fondsen bij elkaar krijgen, want powerchair hockey is een belangrijk aspect van mijn leven geworden. Ik zou het niet meer kunnen missen. Ik hoop echt om op het EK te kunnen schitteren, mét een eigen sportrolstoel!”
Lien steunen, kanvia deze link.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier