Begraven worden in een kist die je zelf hebt geschilderd. Op die manier nam Willy De Bever op 16 augustus 2020 afscheid van het leven. Elke zondag van december en januari van 14 tot 18 uur stelt echtgenote Nini Lambert het atelier open waar Willy bijna dagelijks te vinden was.
Kunstschilder Willy De Bever overleed twee jaar geleden en werd opgebaard in een kist die hij zelf had geschilderd. Naast de kist stond zijn laatste schilderij met daarop de woorden ‘Dit is niet mijn laatste werk’. “Een aantal jaren voor zijn overlijden besloot Willy zijn eigen doodskist te beschilderen, vol met zonnebloemen”, vertelt echtgenote Nini Lambert (81). “Hij beschilderde ook een doodskist voor mij, een met lavendel. We hebben er samen nog om gelachen wie het eerst zou gaan en of de onderkant wel sterk genoeg zou zijn.”
Gezondheidsproblemen
Het werd Willy die het eerst in zijn eigen kist terechtkwam. “Willy had al jaren hartproblemen”, zegt zijn weduwe Nini. “Kort voor zijn dood ging hij fel achteruit en moest hij naar het ziekenhuis. Daar kreeg hij te horen dat hij palliatief was. Willy wou echter niet in het ziekenhuis sterven en kwam terug naar huis. Hij heeft hier nog twee weken geleefd. Zijn hart begaf het toen hij een stuk taart aan het eten was. Hij hield van taart. Na zijn dood zag ik iets vreemds op zijn laatste schilderij. Midden het doek staat te lezen: ‘Dit is niet mijn laatste werk’. Wat hij daarmee bedoelde weet ik niet en dat zal ik ook nooit te weten komen.”
Leven voor de kunst
Willy De Bever was kunstschilder in hart en nieren. Hoewel hij eerder een carrière in het leger begon en daarna dertig jaar bij Picanol werkte, was hij het liefst bezig met zijn verfborstels. In zijn woning had Willy een mooi atelier ingericht, waar hij dagelijks te vinden was. ‘Wat er ook gebeurt, ik zal altijd blijven schilderen’, zei hij een paar jaar voor zijn dood. Willy hield woord. “Willy heeft praktisch tot zijn laatste dag geschilderd. Als mens had hij een luisterend oor voor iedereen en stond hij positief in het leven.”
Willy heeft praktisch tot zijn laatste dag geschilderd
“Als kunstenaar zei hij dat hij tevreden zou zijn als hij na zijn dood iets kon achterlaten. Willy organiseerde talrijke individuele tentoonstellingen en nam ook deel aan groepstentoonstellingen. ‘Ik wil schilderen, elke dag opnieuw. Meestal meer dan zes uur per dag. Schilderen is mijn leven’, vertelde hij ooit.”
In 1975 kluisterde een zware ziekte Willy maandenlang aan het bed. Als reactie op die sombere levensperiode schilderde hij met olieverf een uitbundige explosie van kleuren. Vanaf 1980 ging Willy elk jaar met vakantie naar Spanje waar het licht van de mediterrane zon hem beïnvloedde.
Inspiratiebronnen
“In Spanje maakte hij kennis met het werk van Salvador Dalí in het dorpje La Perra nabij Girona. Die had er een kasteel gekocht en de rechterhand van Dali, Antonio Pitxot, was er aan het schilderen, samen met leerlingen van Dali. Willy had ook het geluk Paul Delvaux te ontmoeten. Ze hadden allemaal invloed op zijn werk. Zijn werken werden een explosie van kleur, sterk expressionistisch en alsmaar abstracter.”
“Ik heb een honderdtal schilderijen van Willy bij elkaar gekregen. De tentoonstelling is een hommage aan hem. Tussen zijn werken heb ik mijn verzameling poppen opgesteld, een 200-tal waaronder enkele unieke exemplaren”, besluit Nini Lambert.
De expo kan je elke zondag van december en januari bezoeken in Huize ter Linde, Lindendreef 23 in Ieper of op afspraak via 0478 81 04 57.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
