Vzw Wieder ziet weinig redenen om 20-jarig bestaan in Brugge te vieren

Straathoekwerker Björn Brysbaert en vzw Wieder-coördinator Pascale Cockhuyt. © Davy Coghe
Stefan Vankerkhoven

Vzw Wieder, de Brugse vereniging waar mensen in armoede het woord nemen, bestaat 20 jaar. “Veel redenen om dit weekend deze verjaardag te vieren, zijn er niet”, zegt coördinator Pascale Cockhuyt. “Ook al kregen we zopas 5.000 euro van de Koning Boudewijn Stichting voor ons project tegen elke vorm van uitsluiting. De Vlaamse subsidies (50.000 euro) en Brugse toelage (40.000 euro) volstaan niet om de armoede in Brugge structureel aan te pakken. Er is veel goede wil bij sommige schepenen, vaak ligt de administratie dwars.”

Dertien procent van de Bruggelingen leeft in armoede, één op de vijf schoolgaande kinderen krijgt bij ons geen volwaardige boterhammendoos mee naar school. “Is er onvoldoende geld voor armoedebestrijding? Het is een kwestie van prioriteiten”, benadrukt Pascale Cockhuyt.

Basisrechten

“Het is frappant dat de federale regering geen reclame maakt over de basisrechten van alle Belgen, maar wel covidcampagnes voert. Veel kwetsbare mensen weten niet waarop zij recht hebben. Als alle kwetsbare Belgen hun rechten verzilveren, gaat de staatskas diep in het rood. Het is dus een besparingsoperatie.”

“En lokaal? Het steekt veel mensen in armoede dat de Stad veel geld investeert in kerstbomen en Wintergloed. Of dat er plots veel kamers zijn voor vluchtelingen uit Oekraïne, maar niet voor de Brugse daklozen. En niet voor Russische of Poolse vluchtelingen. Wij moeten hen dan zeggen: pech, want je bent niet in Oekraïne geboren…

Brooddozen

“Is alles slecht? Neen! Het Brugs Menswaardig Inkomen, bovenop het leefloon, is een goed initiatief. Maar er is te weinig structurele hulp. Neem het brooddozenverhaal: arme kinderen op school een boterham geven, scoort. De Vlamingen liggen niet wakker van armoede, maar vinden eten en drinken belangrijk. Het schokt ons als een kindje honger lijdt.”

“Het is mooi, die samenwerking met Brugse scholen. Maar het is, net als de voedselbanken, louter noodhulp en geen armoedebestrijding. Iedereen heeft recht op een menswaardig bestaan. Jammer genoeg blijven maatregelen beperkt tot een beleidsplan voor één legislatuur. Ik vrees de gemeenteraadsverkiezingen van 2024. De stemplicht wordt afgeschaft, kansarmen zijn electoraal niet interessant…”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier