In februari overleed Pol Meerschman van brouwerij Dikke Jan uit Desselgem plots in zijn slaap. Zijn vrouw en kinderen willen dat zijn levenswerk wordt voortgezet.
“Het verhaal van Dikke Jan ontstond toen Pols vriend Lieven D’Haenens (Avril van de Casa) een cursus artisanaal brouwen wou volgen”, vertelt zijn oudste zoon Jonathan (36) .“Uiteindelijk schreef papa zich ook in waaruit de interesse voor het brouwen bloeide”. Het begon met een klein keteltje waarmee geëxperimenteerd werd en alles werd geproefd door zijn vrienden. Eerst met een 1.000 liter om vervolgens bij artisanale brouwerij Deca Services in Woesten terecht te komen. Daar startte het verhaal definitief.”
Casa El Vid
Toen er een naam voor zijn bier moest gekozen worden, lag de keuze voor de hand. “In zijn stamcafé Casa El Vid in Desselgem ontstond Dikke Jan door toedoen van cafébaas Lieven. “De keuze is niet moeilijk hé, Dikke Jan”, klonk het bij Lieven, waarmee Dikke Jan, genaamd naar zijn beste vriend Jan Mestdagh, geboren was. “Casa El Vid was ook het eerste café waar het bier te verkrijgen was. Papa brouwde alleen en schreef zijn recepten zelf. Zijn vriend Eric ging soms mee als zijn brouwmakker om hem te helpen met het bottelen en etiketteren. Al vlug werd de tripel een succes. Vervolgens werd blond, bruin, kriek en later ook quadrupel gebrouwen. Hij experimenteerde ook graag op houten rum-, whisky- en wijnvaten.”
Morele verplichting
Na het overlijden van Pol hebben zijn kinderen Jonathan, Nathalie en Thomas samen met zijn vrouw Katlijn Nieuwenhuyse onmiddellijk de koe bij de horens gevat. “Vanaf dag één hebben we beslist dat papa’s levenswerk moest blijven verder bestaan. Dat is het allerbelangrijkste en ook een morele verplichting. Papa had altijd gezegd als er iets zou gebeuren niemand zijn job hiervoor mocht laten vallen. Dan doen we dan ook niet. Nathalie (35) is logopediste, Thomas is boekhouder bij kantoor Vandelanotte, Katlijn (57) werkt bij Rotrafic transport en ikzelf bij Spuntini als filiaal verantwoordelijke in Henegouwen. We moeten dit een kans geven die we na een jaar gaan evalueren. Er zijn nu nog drie maanden te gaan. We gaan dan bekijken wat de beste opties zijn om dit op een zo goed mogelijke manier te laten gebeuren. Het is zeer tijdrovend dus moeten we alle pistes aftoetsen. Maar er is nog niets concreets. We willen ons op de best mogelijke manier laten omringen. Maar we mogen heel tevreden zijn hoe het nu al is verlopen. Met vrienden en familie die het beste voorhadden met Dikke Jan en ons vader loopt het nu heel goed. En natuurlijk met de hulp van de brouwerij. Zonder hen was dit niet mogelijk geweest. Maar we kunnen niet afhankelijk blijven.”
“We hebben veel moeten leren, maar we splitsten de taken op”, gaat Thomas (25) verder. “Jonathan neemt het commerciële op zich, ikzelf de boekhouding en de leveringen, Nathalie de facturatie en mama Katlijn doet bierfestivals en beurzen. We hebben maandelijks meetings.”
Geen kriek meer
“Dikke Jan is een streekgebonden bier maar door de beurzen en festivals is dit tot in de Limburgse drankencentrales en groothandelaars te verkrijgen. Zelf in Spanje kan men Dikke Jan sporadisch tegenkomen. We blijven verder doen met vier bieren. Enkel de kriek zal niet meer gebrouwen worden. Er zullen nu en dan wel eens specialekes – limited editions – gemaakt worden.”
“Voor ons vader was dit zijn vierde kindje. Dat willen we dan ook eren. Dit bracht ons als familie dichter bij elkaar. Alle neuzen wijzen in dezelfde richting en dat is het belangrijkste”, aldus Nathalie.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
