WANDELTIP Speuren naar verdwenen molens over de heuvelkam van Lendelede

In 1944 werden drie molens in Lendelede beschermd door het Ministerie van Onderwijs, een daad van administratief verzet tegen de bezetter. Toch gingen ze kort nadien tegen de vlakte. Via het wandelnetwerk Lendelede à la carte gaan we op zoek naar die verdwenen bakens in het landschap.

De parking bevindt zich op de speelplaats van de vroegere gemeenteschool. Gebouwd in 1971 sloot de school al in 1983 door het sterk dalend aantal leerlingen. Een paar jaar later vonden de bib, de jazzclub, de muziekschool en de culturele dienst er onderdak.

We gaan linksaf in de Alphonse Dassonvillelaan. Knooppunt 11 bevindt zich aan de splitsing met de Elf Julilaan.

11 -> 47 -> 44 -> 43 Meersen

Het gaat in dalende lijn naar de Rijksweg. Aan de overkant van Taverne De Speelvogel staat een arduinen kilometerpaaltje. Dergelijke paaltjes werden vroeger geplaatst om afstanden aan te geven. Deze zou van eind de 19de eeuw dateren. We dwarsen de Rijksweg via het verkeerseiland en komen in de veel rustiger Groenstraat, in wat een lager gelegen meersengebied rond de Lokbeek is.

Waar de Groenstraat naar rechts draait, op de grens met Izegem, stond tot 1895 de Kotjesmolen (1). Het was een oliemolen van eind de 18de eeuw. We blijven een hele tijd hangen in deze laaggelegen graslanden en passeren de grens met Ingelmunster.

43 -> 42 -> 41 -> 36 -> 37 Steenbakkerij

In de Duikerstraat gaat het zachtjes bergop, terug naar de heuvelkam die de Mandel- met de Leievallei scheidt. Een buurtwegel brengt ons tot aan de voet van de Doornmolen (2). De 21 meter hoge molenromp op de molenberg is al van ver te zien. Dit is het hoogste punt van Ingelmunster, 38 meter boven de zeespiegel. De stenen molen verving in 1856 een houten staakmolen, maar door een brand maalt hij al niet meer sinds 1883 waarna het verval langzaam intrad. De molen telde maar liefst zes zolders, molenterminologie voor verdiepingen. De meeste molens tellen drie zolders.

Een kiezelpad brengt ons nog wat hogerop. In de Manpadstraat dwarsen we het toekomstige traject van Ventilus, het hoogspanningsproject door West-Vlaanderen dat zwaar onder vuur ligt. Geen wonder dat Lendelede de belasting op masten en pylonen verdubbelt. De kapel aan huisnummer 9 is gebouwd met stenen uit de steenbakkerij die zich naast de achtergelegen hoeve bevond.

37 -> 30 -> 31 -> 34 -> 33 -> 45 Geen station

We volgen rechts een onverhard pad tussen een weide en een akker. Rondom strekt zich een 360°-panorama uit. Het pad komt uit aan een woonhuis op de vroegere molenwal van de Groeningebergmolen (3). De gang door de molenwal bestaat nog. Deze oliewindmolen werd in 1738 opgericht, maar in 1947 richtte een storm zoveel schade aan dat de molen niet meer te redden was.

We dwarsen opnieuw de Rijksweg en houden rechtdoor aan tot net over de spoorweg. Lendelede was halfweg 19^e eeuw verdeeld over de komst van de spoorlijn Brugge – Kortrijk. Toch kwam er een station, dat ondertussen is afgebroken.

We stappen achter de KMO-zone door om zo via de Duifhuizenlaan in de Rozebeekstraat uit te komen. Ter hoogte van huisnummer 34 stond de Plaatsemolen (4), de oudste korenwindmolen van Lendelede. Er was al sprake van in de middeleeuwen en werd in 1877 afgebroken.

45 -> 46 -> 10 -> 11 Vlas

We draaien rond een middelbare school. De straatnamen verwijzen naar de vlasverwerking. Dat is geen toeval. Waar we nu door residentie Vijverzicht stappen, stond tot begin jaren 1990 de olieslagerij (5) van Alphonse Dassonville (1862 – 1934). We zijn net langs zijn kasteel gepasseerd in de Izegemsestraat. In de olieslagerij werd vlaszaad tot lijnolie geperst. Die olie werd gebruikt voor de verlichting in huis en in het huishouden.