Jorne en Febe weer thuis nadat ze jaar lang de wereld rond trokken: “Reishonger is nog niet gestild”

Jorne en Febe in Nieuw-Zeeland. (gf)
Anton Peene Reporter

Jorne Bouckaert en Febe Cuvelier ook wel De Voyageurs genoemd maakten vorig jaar hun grote droom waar met een fantastische wereldreis in Europa, Azië, Oceanië, de VS en Zuid-Amerika. Een onvergetelijk avontuur dat hun reismicrobe nog meer aangewakkerd heeft. “Maar eerst wat sparen”, klinkt het. Hun hele reis kon gevolgd worden via Instagram.

Tien dagen. Zo lang zijn Jorne Bouckaert (33) en Febe Cuvelier (26) in 2022 op Belgische bodem geweest. Op 1 januari trokken ze deur van hun huis in Gent definitief achter zich dicht en vertrokken ze richting Madeira. “Dat was initieel niet ons startpunt, maar twee weken voor ons vertrek had ik corona opgelopen”, zegt Jorne. “Aangezien ik nog steeds positieve zelftesten aflegde, mochten we Azië niet binnen. Nochtans hadden we een herstelcertificaat. We kozen voor Madeira omdat we een startbestemming wilden die toch tropisch aanvoelde. Het is echt een prachtig eiland, we omschrijven het als het Hawaï van Europa.”

Bedreigd in Cambodja

Uiteindelijk konden ze na enkele weken toch richting Thailand. “De negatieve testresultaten in Madeira kwamen pas op de valreep binnen toen we al op de luchthaven waren”, pikt Febe in. “Na een korte quarantaine in Thailand ontdekten we het land en trokken we even later richting Cambodja. Het plan was om een half jaar in Azië rond te trekken, maar veel landen waren nog niet open voor toeristen.

Door een positieve coronatest moesten we onze start al aanpassen

Ook in Cambodja was het nog vrij kalm. Het voordeel was dat we nauwelijks een wachtrij hadden aan de trekpleisters, zoals de bekende tempel Angkor Wat. In dat land hebben we ons trouwens een zeldzame keer onveilig gevoeld. Een taxichauffeur had ons opgelicht en ons naar een verkeerde plek gebracht. We wilden hem minder geld geven dan hij wou. Dat was tegen zijn zin en hij begon te vloeken in het Cambodjaans en ons te bedreigen met een hamer. Uiteindelijk gaven we hem dan toch zijn gevraagde som geld.”

Roadtrip en backpacken

Aangezien er in Azië dus nog veel landen gesloten waren voor toeristen, volgde een onverwacht vertrek uit Azië richting Australië en Nieuw-Zeeland. “Het ideale moment is om die landen tijdens de winter te bezoeken, zoals wij deden”, weet Jorne. “De soms koude nachten neem je er wel bij. We trokken er rond met een busje en genoten van de fantastische natuur.”

Na Oceanië volgde de oversteek naar Amerika met eerst een roadtrip door de Verenigde Staten. “Daar trokken we opnieuw rond met een busje en bezochten we de bekende nationale parken maar ook enkele onbekende parels. Op de grens met Canada zagen we een tiental beren.”

Na hun roadtrip volgden nog vier Zuid-Amerikaanse landen: Colombia, Peru, Chili en Argentinië. Febe: “Toen gingen we opnieuw meer backpacken. In Colombia zaten we weer in een tropische vibe. In Peru maakten we veel gebruik van nachtbussen en bezochten we uiteraard Machu Picchu. We waren er net op tijd weg voor de rellen uitbraken. In Argentinië konden we de groepsfase van het WK voetbal meepikken vanop de eerste rij. De finale beleefden we wel op onze laatste bestemming: Barcelona.”

Sterkere band

Hun wereldreis maakte hun band als koppel nog sterker. “We kregen vaak de vraag of we elkaar niet beu werden. Integendeel, we hebben ons geen seconde verveeld en komen nog altijd goed overeen”, lacht Jorne. Op 23 december landden ze opnieuw in Charleroi. Febe: “We verrasten onze familie door met kerst terug in het land te zijn. Een emotioneel weerzien, want veel familieleden zagen we voor het eerst in een jaar terug. Ik zag mijn ouders tussenin wel in de VS en broers en nicht in Colombia toen ze ons achterna reisden.”

Opnieuw aan het werk

Jorne moest op 2 januari weer werken na een jaar loopbaanonderbreking. “Ik werk bij de douane in Antwerpen en intussen co-housen we in de Polenlaan in Ieper.”

Febe is volop op zoek naar werk. “Ik heb een diploma Criminologie en Psychologie op zak, maar mik op een job in de reissector. Verder hopen we ook om onze reisblog nog verder uit te bouwen. Intussen tellen we al zo’n 3.500 volgers en we merken dat er veel interactie is.”

De reishonger van De Voyageurs is duidelijk nog niet gestild, maar het is toch even bekomen van de reis. “Bij thuiskomst werden we meteen getrakteerd op de griep. Het is wel weer aanpassen, we missen veel dingen van op reis. Tropisch fruit bijvoorbeeld, dat veel beter smaakt dan hier. Of elke dag wakker worden in de natuur. Wat we aan België misten? Frietjes van de frituur en echte Belgische chocolade.

Bier konden we wel vaker terugvinden, zo dronken we op vijf verschillende plekken een Duvel. Weliswaar een pak duurder dan hier. Het liefst vertrek ik weer zo snel mogelijk, maar we willen ook wat sparen dit jaar. Wellicht beperken we ons dit jaar tot een reis met Icelandair, want we hebben nog een voucher die in 2023 vervalt”, besluit Febe.

Meer info: devoyageurs.be of volg De Voyageurs op Instagram en Facebook.

Deze foto is genomen in Colombia. “Eén van de leukste ervaringen dit jaar was het spotten van wilde dieren. We zagen een 100-tal verschillende diersoorten in het wild waaronder apen, beren, haaien, koala’s, stekelvarkens, gordeldieren, wasberen, pinguïns en walvissen. Vaak blijven we dan vanop een afstand uren kijken terwijl we de dieren bewonderen. Helaas maakten we ook van wel heel dichtbij kennis met enkele bloedzuigers. Een ontmoeting die alvast niet voor herhaling vatbaar was.” (API/gf)
Deze foto is genomen in Colombia. “Eén van de leukste ervaringen dit jaar was het spotten van wilde dieren. We zagen een 100-tal verschillende diersoorten in het wild waaronder apen, beren, haaien, koala’s, stekelvarkens, gordeldieren, wasberen, pinguïns en walvissen. Vaak blijven we dan vanop een afstand uren kijken terwijl we de dieren bewonderen. Helaas maakten we ook van wel heel dichtbij kennis met enkele bloedzuigers. Een ontmoeting die alvast niet voor herhaling vatbaar was.” (API/gf)
“Wij reizen vooral uit nieuwsgierigheid. Er valt zoveel te ontdekken op deze aardbol en dat willen wij vooral zelf zien en ervaren. De natuur zet je ook vaak weer met je voetjes op de grond. Soms in de negatieve zin, zo moesten we bijvoorbeeld vluchten voor een overstroming in Australië. Maar zeker ook in de positieve zin, zoals bij deze gigantische sequoia-bomen in de Verenigde Staten waarbij je je als mens opeens enorm klein voelt. Op zo’n momenten worden we beiden heel erg stil.” (API/gf)
“Wij reizen vooral uit nieuwsgierigheid. Er valt zoveel te ontdekken op deze aardbol en dat willen wij vooral zelf zien en ervaren. De natuur zet je ook vaak weer met je voetjes op de grond. Soms in de negatieve zin, zo moesten we bijvoorbeeld vluchten voor een overstroming in Australië. Maar zeker ook in de positieve zin, zoals bij deze gigantische sequoia-bomen in de Verenigde Staten waarbij je je als mens opeens enorm klein voelt. Op zo’n momenten worden we beiden heel erg stil.” (API/gf)
“Hoewel we allebei geen ochtendmensen zijn, werd de wekker heel vaak midden in de nacht gezet. Met kleine oogjes startten we dan onze wandeling in het donker om zo bij het eerste ochtendlicht op onze eindbestemming aan te komen. Niets heerlijker dan helemaal alleen in stilte van het prachtige landschap te genieten terwijl alles in een gouden gloed baadt. Daarnaast heb je dan ook het meest kans om wilde dieren te spotten!” Hier zien we een beeld uit Nieuw-Zeeland. (API/gf)
“Hoewel we allebei geen ochtendmensen zijn, werd de wekker heel vaak midden in de nacht gezet. Met kleine oogjes startten we dan onze wandeling in het donker om zo bij het eerste ochtendlicht op onze eindbestemming aan te komen. Niets heerlijker dan helemaal alleen in stilte van het prachtige landschap te genieten terwijl alles in een gouden gloed baadt. Daarnaast heb je dan ook het meest kans om wilde dieren te spotten!” Hier zien we een beeld uit Nieuw-Zeeland. (API/gf)