Vele generaties groeiden in Wenduine op met de billenkarren van Freddy Langaskens (64) en Erika Schramme (61). Hun 44ste seizoen is meteen ook hun laatste. “Aan alle mooie liedjes komt een einde.”
Freddy herinnert zich die eerste zomer tussen de gocarts nog alsof het gisteren was. “Misschien omdat het net zo’n natte zomer was als deze”, glimlacht hij. “Vroeger stonden de mensen hier al van ’s morgens vroeg te wachten tot we opengingen, en de pret kon niet op: na een dagje strand mocht zoon- of dochterlief ook nog een ritje komen maken. En nóg eentje, als papa’s pintje smaakte.” (knipoogt)
Tijden veranderd
Erika gaat die lachende gezichtjes missen, zegt ze. “Fonkelende oogjes en mijn dag was goed”, glimlacht ze. “Maar kinderen zijn ook veel mondiger geworden. “Vroeger was ‘t van kom, pakt u een karreke en hup met de geit, nu hebben papa en mama dikwijls een engelengeduld nodig eer de keuze gemaakt is.”
“De tijden zijn ook enorm veranderd, hé. In de jaren 80 reed iederéén in een billenkar over de zeedijk. Mensen genoten nog veel meer van de kleine dingen, maar veel ander vertier was er toen ook niet”, aldus Freddy, die van opleiding automecanicien is.
Hotel L’Aurore
“Mijn stiefpapa zat in toerisme: hij baatte in Bredene hotel L’Aurore uit. Opa woonde in een villaatje in Wenduine, en op een dag zag mijn vader dat er een gocartverhuur over te nemen stond aan de markt. Of dat niets voor ons was?”
En dus werden het geen grote, maar kleine autootjes. “Draaien, frezen, plooien, lassen: elke gocart werd met de hand gemaakt”, vertelt Freddy trots.
“Fonkelende kinderoogjes en mijn dag was goed” – Erika Schramme
Later kwamen de fietsen er bij. “En nu is het allemaal elektrisch”, vertelt Freddy. In de beginjaren betaalde je zestig frank voor een ritje, nu is dat 6 euro. “Alles is duurder geworden, hé”, merkt Freddy op.
“Onze verhuur ging ook mee met de tijden. Zo moest iedereen op een zeker moment een ligfiets hebben. Ondertussen zijn die ligfietsen alweer een tijdje op hun retour”, vertelt Erika. Tijdloze klassiekers zijn het ijskarretje en het politie-autootje. “En de paardjes. Voor de meisjes”, knipoogt Freddy.
Jean-Marie Pfaff en Veerle Baetens
De gouden jaren mogen dan al even achter hen liggen, Freddy en Erika blikken dankbaar terug. “Ooit stond Jean-Marie Pfaff hier met de kleinkinderen. Geweldig sympathieke man. En ook Veerle Baetens is hier nog geweest. Het leuke als je zolang bezig bent, is dat je verschillende generaties hebt zien passeren: mensen die hier zelf ooit rondjes kwamen rijden toen ze klein waren, zagen we later terug met hún kinderen”, vertelt Freddy.
Eind september doen Freddy en Erika de boeken toe. Na 44 seizoenen trekken ze een streep onder de gocartverhuur. “Aan alle mooie liedjes komt een einde”, zegt Erika. Maar eerst houden ze nog uitverkoop, een buitenkansje. “Zo’n grote billenkar met zes of acht plaatsen, daar betaal je nieuw toch al gauw zo’n 3 à 4.000 euro voor”, zegt Freddy. “De kleintjes zijn al vanaf 200-300 euro te verkrijgen. Hopelijk krijgen ze op die manier een tweede leven.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
