Zaterdag 26 november was een dag die Micheline De Ridder niet snel zal vergeten. De 68-jarige Oostendse kon al enkele maanden niet meer reizen, haar grootste passie, door gezondheidsproblemen. Dankzij een oudleerlinge kon ze zaterdag toch nog eens de lucht in, naar Barcelona en terug.
Micheline is intussen 8 jaar met pensioen. Daarvoor gaf ze jarenlang les aardrijkskunde in het Vesaliusinstituut in Oostende. Reizen is altijd haar favoriete hobby geweest. Ze bezocht reeds 77 landen, van Syrië tot Colombia. Maar toen kwam corona, die naast de lockdown nog meer slecht nieuws met zich meebracht voor Micheline.
Slechte prognose
“In augustus 2020 werd er bij mij buikvlieskanker vastgesteld”, vertelt ze. “Een zeldzame kanker, die 30 Belgen per jaar treft. Ik onderging een succesvolle operatie en volgde chemotherapie tot mei 2021, met goede resultaten. Een heftige periode, maar in juni 2021 stapte ik alweer op het vliegtuig. Ik ben toen in een jaar tijd 8 keer – meestal lowbudget – op reis geweest.”
“Na mijn eerste kankerbehandeling ben ik acht keer in 12 maanden tijd op reis geweest”
Op gezondheidsvlak ging het heel goed met haar in die periode, maar in mei 2022 begon ze last te krijgen van krampen. Op de eerste scans was weinig te zien, waardoor de pijn bleef aanslepen. In september kon ze geen voeding meer binnenhouden, ze werd opnieuw onderzocht. “Ik ging onder het mes omdat ik blijkbaar met vochtophoping kampte. Eenmaal op de operatietafel ontdekten de artsen dat mijn buik opnieuw vol kanker zat. Ik was hervallen”, zucht Micheline. (lees verder onder de Facebookpost)
“Tijdens een tweede operatie hebben ze geprobeerd om zoveel mogelijk weg te snijden, maar ze hebben slechts anderhalve meter van mijn darmen vrij kunnen maken. Ik kon vanaf dat moment terug eten, maar heel weinig. Het heeft mij ook een stoma opgeleverd, dat was een serieuze aanpassing.”
Onvergetelijke ervaring
Het verdict was zwaar, Micheline zou niet meer genezen. Begin deze maand moest ze opgenomen worden omdat ze zodanig veel verzwakt was. “Mijn euthanasiepapieren waren getekend, ik was op”, bekent ze. Tegen alle verwachtingen in sterkte ze toch weer aan. Tijdens haar ziekenhuisverblijf ontving ze veel bezoek, onder meer van haar oudleerlingen.
“Met velen ben ik altijd contact blijven houden via sociale media. Een van hen is Sofie Zonnekein, die nu airhostess is. Ze wist hoe hard ik het mistte om te reizen, en vroeg of ik niet eens met haar heen en weer wou vliegen naar Barcelona. Daar moest ik geen twee keer over nadenken”, lacht de Oostendse.
“Als aardrijkskundeliefhebber hou ik ervan om de aarde van bovenaf te bekijken, vanuit een cockpit is dit nog indrukwekkender”
Zaterdag 26 november was het dan zover. ‘s Ochtends reed Micheline samen met Sofie van Oostende naar Zaventem, waar het vliegtuig rond 12.30 uur ging opstijgen. De jonge stewardes had nog een verrassing in petto voor haar gewezen lerares: Micheline mocht tijdens het opstijgen én de landing telkens in de cockpit vertoeven bij de piloten, zowel tijdens de heen- als terugvlucht. (lees verder onder de video)
“Dat was een prachtige ervaring. Als aardrijkskundeliefhebber hou ik ervan om de aarde van bovenaf te bekijken, daarom betaal ik altijd steevast voor een stoel aan het raam. Maar het landschap zien veranderen vanuit de cockpit, dat heb ik nog nooit meegemaakt, zo indrukwekkend. Een ervaring om nooit meer te vergeten”, klinkt het emotioneel.
Laatste reis
In de namiddag kwam ze aan in Barcelona, waar ze een kwartiertje te tijd had om snel even te shoppen in de luchthaven. Daarna moest ze alweer op het vliegtuig richting België zitten, waar ze om 17u30 terug is geland. Een langere trip is momenteel niet mogelijk, omdat Micheline afhankelijk is van bijvoeding die door een verpleegster elka dag via een baxter wordt toegediend.
“Het zou geweldig zijn om toch nog eens een citytrip te kunnen doen, van twee of drie dagen. Volgens de prognose van de dokter heb ik nog maximum een jaar te leven. Momenteel voel ik me goed en kan ik weer een beetje zelf eten, dus misschien zou ik wel een dag of drie zonder bijvoeding kunnen. Wat de toekomst ook brengt, deze dagtrip kunnen ze me alleszins niet meer afnemen. Misschien mijn laatste reisje ooit, maar het was een memorabele dag waar ik met een grote glimlach aan terugdenk.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
