“Boeken plooien klinkt misschien niet zo sexy, maar je maakt er wel verrassend mooie kunstwerkjes mee”, vertelt Miranda Manhaeghe. Ze heeft al meer dan tien verschillende ontwerpen.
Miranda Manhaeghe zag het levenslicht in Rollegem bij Kortrijk. In 1986 volgde ze de liefde naar Moorsele. Al van kleinsaf is ze creatief. Haar hele leven al breit en haakt ze. Later volgde ze snit en naad, daarna kinderverzorgster, om haar opleiding af te maken met de studie voor verpleegkundige. Ze naaide gordijnen en overgordijnen voor thuis en maakte kussens met smirna.
Op vandaag kijkt ze weinig tv, maar knutselt ze dagelijks anderhalf tot twee uur. Miranda werkt al 29 jaar in het woon-zorgcentrum Sint-Jozef. Tot 2009 was deze organisatie eerder kleinschalig en kende iedereen iedereen.
Activiteiten organiseren met HuVaMo
Na de realisatie van een nieuwe vleugel werd er meer in leefgroepen gewerkt en nam Miranda, samen met twaalf andere vrijwilligers het initiatief om activiteiten te organiseren, waarbij de bewoners in contact konden komen met elkaar. “We noemden ons de Humane Vrijwilligers Animatie Moorsele of in het kort HuVaMo”, herinnert Miranda zich.
“Naast bingo in de tuin of regelmatig wandelen, maakten we bij feestmomenten bloemstukjes of knutselwerken. We kozen voor eenvoudige stukjes met goedkope materialen, zodat het voor iedereen haalbaar was om mee te doen: kuikentjes met washandjes voor Pasen, of beschilderde dennenappels voor Kerst”. Miranda spaart ongeveer alles, yoghurtpotjes, kaasdoosjes, grote blikken dozen, wc-rolletjes. Het komt altijd wel van pas.
Enkele uren zoet
“Gelukkig doet mijn man hier niet moeilijk over, al knort hij soms wel eens waar dat nu weer voor nodig is”, lacht Miranda. Ondertussen is HuVaMo geïntegreerd in de werking van het lokaal dienstencentrum. Daar stelde ze haar jongste passie, boeken plooien, voor.
Op basis van uitgewerkte motieven die op het internet te vinden zijn, gaat ze aan de slag. En daar maakt Miranda het verschil. Waar anderen afhaken op het complexe karakter van zo’n werkstuk, vliegt zij erin.
“Met meetlat, potlood en schaar ben ik wel enkele uren zoet om zo’n boek af te werken. Je hebt een dik boek met harde kaft nodig, met meer dan 600 pagina’s. Elke bladzijde moet je plooien of bijknippen. En helemaal op het einde kun je nog extra versiering aanbrengen met parels, een stuk ketting of lichtjes. In het begin verloor ik soms de moed, maar mijn collega Nancy hielp me stap voor stap op weg.”
Veel positieve reacties
Ondertussen krijgt Miranda veel positieve reacties op de boeken die ze regelmatig in het onthaal van het woon-zorgcentrum plaatst en zet Miranda andere boekplooiers op weg. Zo knutselen haar kleinkinderen een heuse kermismolen in elkaar. “Ondertussen ben ik nu ook met de lipjes van blikjes in de weer. Ik maakte er al enkele handtassen mee en ben nu bezig aan een hoed”. (Henk Vandenbroucke)
Info: ldc.martha@moorsele.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
