Marnix reed in 2020 liefst 32.000km op zijn ‘gewone’ fiets

Liefst 32.000 km heeft Marnix De Sloover dit jaar gereden op zijn fiets. Niet op een elektrisch exemplaar, wel op een gewone – weliswaar oerdegelijke – fiets. “Het is een verslaving geworden. Een rit van 100 km is voor mij de normaalste zaak van de wereld geworden.”

Wie rijdt langs Aartrijkse wegen komt Marnix De Sloover wel eens tegen. De 57-jarige Aartrijkenaar woont met Myriam Vanhaerents in de Oliemolenstraat. Marnix was postbode van beroep, maar complicaties na een heupoperatie zorgden ervoor dat hij al enkele jaren met medisch pensioen is. Een groot deel van zijn dagen brengt hij door op zijn fiets. “Myriam gaat nog werken, dus ik heb tijd om te fietsen. Ik heb het geteld: amper 15 dagen heb ik geschrikkeld dit jaar en dat was dan omdat we op uitstap of op reis waren. Weer of geen weer, ik kruip de fiets op. Mij hoor je niet klagen, de koude regen en de gure wind houden mij niet tegen.”

Net zoals velen zocht Marnix ook wat extra bezigheid toen corona in maart aan de deur kwam piepen. “Tot in februari ging ik wekelijks met de fiets 150 voetbalpronostieken ophalen bij de lezers van jullie krant. Ik vulde die dan in en bracht ze per fiets naar het Roularta-gebouw in Roeselare. Ik speel al 40 jaar en dit jaar behaalde ik een mooie tweede plaats. Maar de competitie viel stil en dus kon ik niet meer langs bij mijn 150 adressen.”

“Ik mag dan wel veel fietsen, er is dagelijks ook nog tijd voor mijn Duveltje”

Marnix kroop wat meer op de fiets en heeft ondertussen 32.000 kilometer achter de kiezen sinds begin dit jaar. “Wat begon als een bezigheid om de dagen wat te breken, is een beetje een verslaving geworden. Toch leef ik niet als een atleet. Ik rijd dan wel elke dag ongeveer 100 km, ik ben nog steeds een bourgondiër. Ook mijn Duveltje ’s avonds – en soms wel meer dan eentje – kan ik niet laten. Maar dat heeft geen invloed op het fietsen.”

Schoenen aan huis

De Aartrijkenaar fietst vooral graag in het ronde. “Diksmuide, Bredene en Zwevezele: verder ga ik niet. Hier dicht bij huis kun je ook mooi fietsen. Ik fiets voor mijn plezier, maar bijvoorbeeld ook om eens een boodschap te doen. Myriam’s dochter Pascale Defevere heeft een schoenenzaak in Oudenburg. Toen haar winkel verplicht gesloten was in de lockdown, bracht ik wel eens een pakketje aan huis met de fiets.”

Aan een elektrische fiets denkt Marnix nog niet. “Zolang het goed gaat en ik nog altijd zelf de elektrische fietsers voorbijsteek, begin ik er niet aan. Ik haal een gemiddelde van 24 km/uur en in de zomer zelfs 26 km/uur. Ik heb al tien jaar een koersfiets, maar die hangt hier al evenveel jaar aan de haak. Al durf ik mij wel eens meten als er een bende wielrenners passeert onderweg.”

Zijn ambities voor 2021 heeft Marnix iets bijgesteld. “Ik ben van plan om het wat kalmer aan te doen. Misschien rijd ik in 2021 ‘maar’ zo’n 25.000 km. Maar dat zal dan nog altijd ruim dubbel zoveel kilometer zijn dan dat ik per auto afleg.”