Voor auteur en logopediste Gudrun Tahon (58) uit Eggewaartskapelle is een dagelijkse wandeling langs molentje Decroos de ideale manier om haar hoofd leeg te maken na soms lange en zware werkdagen.
“Als logopediste in het buitengewoon onderwijs geef ik taaltherapie aan kinderen met een mentale beperking, en daaruit put ik enorm veel voldoening”, zegt Gudrun.
“Dat sluit aan bij mijn passies voor tekenen, schilderen en verhalen schrijven, die ik kan uiten in de kinderboeken die ik uitgeef. Ik kies altijd voor socio-emotionele thema’s met een dier in de hoofdrol, over anders zijn, over vooroordelen en waardebesef van echte vriendschap. In mijn voorleessessies probeer ik via materiaal, spelletjes, liedjes en dansjes het verhaal en het thema over te brengen.”
“Daarbij merk ik dat kinderen openstaan voor een andere kijk op zaken. Via warme kinderverhalen streef ik naar een sprankeltje meer verdraagzaamheid. Want in onze maatschappij heerst nog veel onverdraagzaamheid, niet zelden door onwetendheid, en omdat mensen anderen beoordelen op basis van het uiterlijk en niet de tijd nemen om iemand echt te leren kennen. Omdat ik intens bezig ben met mijn job en mijn boeken, zorgen mijn dagelijkse wandelingen met mijn beagle René ervoor dat alle stress van mij afvalt.”
Speelse René
“Ik woon in de schaduw van de kerk in het mooie landelijke dorpje Avekapelle, maar ik heb er ook behoefte aan om elke dag een frisse neus te halen. Samen met mijn beagle René ga ik dan op stap, soms voor een korte wandeling, soms maken we een lange trip langs Zoutenaaie. Op de ideale ‘rappe’ wandeling ligt het iconische Molentje Decroos op onze route. Na 20 minuten zit ik dan in een heel andere wereld en kom ik tot rust in mijn hoofd. Soms komen we geen mens tegen, maar wanneer mensen ons pad kruisen zorgt René er met zijn charme voor dat het ijs wordt gebroken en we spontaan worden aangesproken!”
“Als ik niet thuis ben, zit hij dikwijls voor het raam en mensen uit de buurt herkennen hem. Door René heb ik buren beter leren kennen met wie ik vroeger eigenlijk geen contact had, en de kinderen in het dorp zijn gek op hem. René is dan ook een jonge, speelse beagle van twee jaar oud. Ik laat hem graag ‘hond zijn’ en tijdens onze wandelingen kan hij snuffelen, speuren en spelen naar hartenlust. Hij is immers een speur- en jachthond!”
“Ik heb altijd huisdieren gehad, maar tijdens de eerste coronalockdown ben ik op het internet beginnen zoeken naar een nieuwe dierenvriend, en zo ontdekte ik puppy René. Het klikte meteen goed tussen René en Theo, mijn rosse kater die vorig jaar is gestorven op 20-jarige leeftijd. Dieren zijn trouwens een grote inspiratiebron voor mijn kinderboeken. Inspiratie vind ik ook tijdens mijn wandeltochten, zoals het ‘rare schaap’ dat ik onderweg heb ontmoet, of het boerenpaard in de wei en de ‘kwade hond’ in mijn boek Echte vrienden”, gaat Gudrun verder.
Molen met betekenis
“Hoewel de wandelingen in en rond mijn dorp meestal heel rustig zijn, passeert er in het zomerseizoen wel veel volk langs het molentje, want dat ligt op een drukke wandel- en fietsroute. Dat molentje heeft niet alleen een boeiende geschiedenis, maar het heeft ook een bijzondere betekenis in mijn leven!”
(MVQ)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
