“Ons zaaltje blijkt van goudwaarde te zijn”: dansnamiddagen en cornholeclub in ‘t Rozeke in Sleihage

Sandra omarmt haar Frederic tijdens een kaartavond in ‘t Rozeke. “We hebben al wat clubs, maar er kunnen er zeker nog bij. Wie een lokaal wil mag zich gerust melden.” © Stefaan Beel
Wouter Vander Stricht

Sandra Verstraete en Frederic Declercq zijn sinds 1 november de gezichten van café ‘t Rozeke in Sleihage. Pal aan de grens van Hooglede en Staden. “We wilden er hier opnieuw een gezellig volkscafé van maken, vandaar de naamsverandering.”

Sandra Verstraete en Frederic Declercq baatten in Poelkapelle anderhalf jaar het Swingcafé uit. Maar stootten uiteindelijk op een café waar er volgens hen meer mogelijkheden waren. Het café langs de Diksmuidsesteenweg droeg lang de naam ‘t Rozenhof. In april 2016 woedde er een hevige brand, later werd het café door Enrique Espriet omgedoopt tot ‘t Hof van Commerce. “Wij hebben die naam opnieuw veranderd. Vooral omdat we een totaal ander concept hanteren dan de vorige uitbater. Het café stond ondertussen ook één jaar leeg. Met ‘t Rozeke hebben we een sympathieke naam gevonden die ook nog wat verwijst naar ‘t Rozenhof.”

Mix aan klanten

Sandra is uit Brugge afkomstig, Frederic uit Adinkerke. “Van Sleihage had ik eerlijk gezegd nog nooit gehoord. We hadden ons café in Poelkapelle en toen Frederic hier toevallig eens passeerde zag hij hier de mogelijkheden. Het is een erg ruim pand met veel parkeermogelijkheden. We zijn niet in het centrum gelegen, maar langs een drukke verbindingsweg. We wilden dus per se terug naar het volkscafé. Iedereen moet zich hier welkom voelen, van 0 tot 99. Onze klanten zijn wat de weerspiegeling van de maatschappij, er zitten hier mensen van alle leeftijd. Mensen met of zonder een hoek af, zotte gasten en meer serieuze… Die mengelmoes maakt het ook zo leuk.”

“Een tearoom zijn we niet echt, maar je kunt hier wel een wafel of pannenkoek eten”

Het interieur van het café onderging een grondige make-over. “De vorige uitbater mikte puur op de jonge gasten, wij wilden wat meer licht naar binnen halen. Jongeren zijn hier ook welkom natuurlijk, maar het is vooral een leuke mix aan mensen die we nastreven. En het volk in een café, dat is vaak de afspiegeling van de maatschappij. De mensen moeten natuurlijk wel tot hier komen, we zijn het laatste café van Hooglede en het eerste voor je Staden binnenrijdt. Het is maar hoe je het bekijkt”, zegt Sandra met een knipoog.

Sandra werkte in de verkoop, Frederic heeft een leven als havenarbeider achter de rug. Het café is op maandag en dinsdag gesloten. “In de morgen komt er hier geen volk, daarom dat we pas om 14 uur open doen. Tearoom? Niet echt, maar je kunt hier wel een wafel of pannenkoek eten. En onze verwenkoffies vallen ook wel in de smaak. We hebben ook een beperkte kaart, je moet als café vandaag de dag wel iets aanbieden om te eten. Dat gaat hier van een van een spaghetti over een entrecote tot een vispannetje en pizza’s. Dat valt ondertussen wel in de smaak.”

Dansnamiddagen

Sandra en Frederic zorgen zelf ook voor wat leven in de brouwerij. “We organiseren op dinsdag onze dansnamiddagen. We hebben hier een grote zaal die aan het café paalt, dat biedt heel wat mogelijkheden. Er kan hier ook gedanst worden, maar er staat ook een biljart en een tafelvoetbal. Er hangen enkele dartsblokken. We hebben hier ondertussen ook een vogelpikclub die elke eerste vrijdag van de maand de pijltjes gooit. Voorlopig is het enkel een interne competitie, misschien komen ze later ook wel uit in een interclubcompetitie. Er wordt ook gekaart, dat is elke eerste woensdag van de maand.”

En dan is er nieuwste hype, cornhole. Daarbij wordt een zakje maïs naar een plank op negen meter afstand gegooid, bedoeling is dat het zakje mooi in het gat in plank belandt. “In onze zaal hebben we hier ruimte genoeg om dat indoor te kunnen doen. Die cornholedoelen blijven hier ook staan, als iemand eens goesting heeft om een zakje te gooien, dan kan die dat gewoon. Ons zaaltje is dus wel zeker van goudwaarde. Soms troept al het volk daar samen, dan kijken ze naar het biljart, de darts of het cornhole…”

© Stefaan Beel

In het café zelf hangt een tv waarop ook de voetbalwedstrijden worden uitgezonden. “Daarvoor betalen we, dus mogen we die uitzenden. Het wordt je op dat vlak als cafébaas niet altijd gemakkelijk gemaakt, dat kost op de duur handenvol geld. Maar als klanten er om vragen stemmen we af op de wedstrijd die ze willen zien. En uiteraard staat de koers hier ook op.”

Groot terras

Sandra zet vaak een drankje in de aanbieding. Zoals een picon met salami voor zeven euro, wanneer wij daar passeren. “We zijn een vrij café, als pils serveren we hier Jupiler en Stella. Maar de klanten durven hier ook wel eens kiezen voor een zwaarder biertje. In de zomer zal Rodenbach hier ook wel scoren.”

Het café beschikt niet enkel over een grote parking. “We hebben ons terras dat toch een meerwaarde is. Daar kan behoorlijk wat volk op zitten. Ideaal eigenlijk ook voor een wielertoeristenclub, mocht er nog eentje een lokaal zoeken, ze kunnen hier terecht. Er komen hier wel eens fietsende dames iets drinken. We zijn ook het enige café hier in de buurt.”

Er staan ook wel nog wat toekomstplannen op stapel. Voor de cornholeclub wordt bekeken om ook buiten een terrein aan te leggen waar dan eventueel tornooitjes georganiseerd kunnen worden. En aan de zijkant hebben we nog ruimte voor petanqueterreinen. De donkere wintermaanden zullen straks achter de rug zijn, naar de zomer toe zullen we wel nog wat events op poten zetten. Zo kan ons sfeer- en eetcafé verder blijven groeien”, is Sandra van mening.

Volgende week: café Sanseveria in Roeselare.