Op vrijdag 28 juni geven Norbert en Heidi in Sport’o’Bello, het sportcafé in Moorslede, hun laatste rondje. Na maar liefst 34 jaar is het tijd voor afscheid. “We hebben hier veel mooie momenten beleefd en ook vrienden voor het leven gemaakt.”
Norbert Theuninck (67) groeide op in Oekene, woonde een tijdje in Izegem, maar toen hij in Roeselare bij AVR werkte en bij Passendale voetbalde zocht hij in de buurt een woning die hij vond in Moorslede. “En ondertussen was ik samen met Heidi, wiens pa Willem D’Autry mijn trainer was in Passendale. We werden een koppel en in 1990 kreeg ik te horen dat Willy en Arlette, de uitbaters van de sporthalcafetaria, de zaak zouden overlaten. Het waren nog andere tijden. Wij waren de enige kandidaat. Maar je kon de activiteit hier niet vergelijken met wat het nu is.”
Volleybalcoach
Ze zijn ook altijd zelf blijven werken, Norbert eerst bij AVR Machinery, later bij de sportdienst. Heidi mag straks met pensioen bij Free Foods (Spuntini Group, red.). “Mochten we nu mogen starten, ik weet niet of ik het nog zou aandurven. Maar toen was het nog veel kalmer. Maar wij startten meteen met voetbalkampen, volleybaltornooien…”
“Uiteraard zullen we hier nog vaak te zien zijn, onze vriendenkring situeert zich hier”
De cafetaria, die zowel het publiek van de sporthal als van de voetbalterreinen bedient, kreeg de naam Sport’o’Belllo. Norbert was ook altijd een sportman en legde zich ook toe op het volleybal. Dochter Lisa (37), ondertussen directrice van GBS Klavertje Vier, startte met volleyballen en Norbert schoolde zich bij tot volleycoach. Hij maakte ook deel uit van het bestuur van Dynamivo en maakte zijn comeback als coach toen kleindochter Ella (14) met volleybal startte. De talentvolle jongedame speelt ondertussen bij Vlamvo Vlamertinge. “Ze maakt deel uit van een lichting die ik de coronameisjes noem”, lacht Norbert. “Toen niemand indoor mocht sporten, hebben we buiten getraind. Zonder dat we wedstrijden mochten betwisten, maar we waren vijf keer per week in de weer. Daar hebben ze veel opgestoken.”
Norbert straalt dus zelf ook passie voor sport uit. “In 1991 zijn we gestart met ons eerste voetbalkamp. We waren ook de eerste in de wijde regio die hier een minivoetbaltornooi voor miniemen organiseerden, meteen een schot in de roos.”
Vol huis voor Will Tura
Maar in de beginjaren was de sporthal ook een eventlocatie. “Er was hier iedere week wel iets te doen. Ik herinner me nog dat Will Tura kwam. Normaal waren de gordijnen tussen sporthal en de cafetaria dan dicht, maar die keer vroegen ze ons om ook open te doen. We wisten niet waar we het hadden, het zat hier vol. We hebben ook altijd en tot de laatste dag op Heidi’s ma Anny kunnen rekenen. Ondertussen noemden de klanten haar ook al oma Anny. Maar aan die events is uiteindelijk een einde gekomen nadat er hier in 2002 een nieuwe sporthalvloer kwam. Maar dat juichten wij zelf toe, zo konden de sporten zich blijven ontwikkelen. De turnclub werd opgericht, er kwam karate bij, het minivoetbal kwam verder tot bloei…
Bij de start, nu bijna drieënhalf decennium geleden, zag de lokale sportwereld er ook nog anders uit. “Dynamivo had toen maar twee jeugdploegen, bij SV Moorslede begon het bij de preminiemen. Nu hebben ze 14 jeugdploegen. Woensdag was vroeger onze ‘rustdag’. Maar sinds er een kunstgrasveld ligt, worden er nu ook vaak voetbalwedstrijden gespeeld op woensdag.” En Norbert en Heidi stonden ook altijd paraat, ook al hielden ze er nog een andere job op na. “Het weekend was natuurlijk het drukst, maar ook tijdens de week was het vaak van dat. De maandag is de avond van de minivoetballers, dan blijf je open. En zo is er iedere dag wel iets.”
Op 28 vrijdag juni geven Norbert en Heidi, die twee dagen ervoor haar 60ste verjaardag viert, hun laatste rondje. “Vanaf 18 uur. Wat dat precies gaat worden, dat houden we liever nog wat geheim. Maar ik heb al het voorgevoel dat het hier een zotte boel zal worden. We zullen ook een deel van de sporthal openen om al het volk te kunnen ontvangen.”
En wat na 28 juni? “We zullen vooral de kleinkinderen gaan kijken. Ella bij Vlamvo, Kamiel (11)speelt bij SK Roeselare waar zijn papa Matthias Velghe ondertussen trainer is. Leuk om te zien, Matthias voetbalde er ook, zelf heb ik ook een tiental matchen in derde klasse voor het eerste elftal van ‘t Sport gespeeld.”
LRC-crossen
Norbert en Heidi zullen we nog frequent te zien zijn in Sport’o’Bello. “Ik blijf hier nog actief in de biljartclub. Er staan hier drie biljarttafels waarop we carambole spelen. Weet je dat dat we hier met die biljartclub rond het sportstadion nog LRC-cyclocrossen georganiseerd. We namen het professioneel op. Voorzagen het parcours van balkjes, een zandbank en een tent waar ze doorheen konden fietsen. Niet dat we daar veel geld mee in het laatje brachten, maar het waren prachtige organisaties.”
Timothy Verhulst (35) uit Beveren-Roeselare is straks de nieuwe uitbater. “Hij kwam hier al enkele keren meedraaien, we zullen uiteraard klaar staan mocht hij nog vragen hebben. Ik zal ook het volleybal en voetbal nog volgen en ook onze vriendenkring situeert zich hier. De meeste mensen kwamen hier terecht door de sport, maar er zijn er veel blijven komen. Doskom Moorslede bestond dit jaar 60 jaar. We hebben prachtige tijden beleefd met die club die ook sportief hoge toppen scheerde. Maar het weerzien met al die mensen van vroeger, dat was echt hartelijk. De mooiste momenten? Dat zijn allicht de meest spontane. En weet je dat we hier ook nog oudejaarsfeestjes hebben gegeven. Ook om in te kaderen.”
Sportief bewaart Norbert die ook de voetbalclub altijd moreel, maar ook financieel gesteund heeft, aan de promotiewedstrijd tegen SK Staden in 2016 een topherinnering. “We hadden de heenwedstrijd met 0-1 gewonnen, maar thuis bestonden we haast niet. SK Staden was veel beter en kwam een kwartier voor tijd ook 0-1 voor. Er leken verlengingen op komst, maar Staden kreeg nog een strafschop. Onze doelman (Bram Vanackere, red.) wist die te stoppen en net voor tijd scoorden we de 1-1 op vrijschop. Die ontlading toen was enorm.”
SV Moorslede promoveerde zo ook naar tweede provinciale. “Ik hier heel wat goede trainers gehad die hier net als de spelers veel uurtjes sleten. Ook de scheidsrechters en assistenten van een lekkere maaltijd voorzien, dat was iets wat wij voor onze rekening namen. Er is hier zoveel gebeurd en we hebben veel mensen leren kennen. Dat zullen we koesteren.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
