Als alleenstaande moeder van een dochter van vijf startte ze op haar 24ste met café houden. 55 jaar en vier herbergen later is Nicole Vanseveren op haar 79ste nog altijd de gewaardeerde waardin van café Belle Epoque op de Stationsberm. “Ik zou het zo allemaal weer overdoen.”
Nicole Vanseveren groeide op in Tielt, werd op haar 18de mama, maar toen haar relatie op de klippen liep, belandde ze via kennissen in café De Zwarte Leeuw. De blondine werd er de Witte Engel van de Zwarte Leeuw genoemd, maar ze zag er ook zwarte sneeuw. “Het café draaide goed, dat is zeker. Maar ik was 24 jaar en stond er alleen voor met mijn dochter. Ik heb vaak tranen met tuiten gehuild, maar uiteindelijk kon ik er 17 jaar een goed draaiend café runnen.”
Befaamde architect
Toch besloot ze andere oorden op te zoeken. “Het café in Lichtervelde was eigendom van brouwer Bevernagie en er stond een hoop nieuwe wetgeving aan te komen. Langs de Deinsesteenweg in Aarsele kon ik zelf een pand kopen en renoveren, ik opende er café de Rolls. Het interieur hing vol met foto’s van Rolls Royce, maar uiteindelijk werd ik verplicht mijn neonreclame weg te nemen. We herdoopten het café dan maar naar Nicols. Na tien jaar stopte ik daar, maar ik heb het maar zes maanden uitgehouden zonder café. Ik startte toen in café Versailles in Ingelmunster, vlakbij de bedrijfssite van Bekaert. Maar toen braken ze de baan open, werken die twee jaar zouden aanslepen. Ik ben toen uit het caféleven gestapt, ik woonde ook een tijdje bij mijn dochter, maar op mijn 60ste besloot ik opnieuw de stap te wagen. Café Belle Epoque had hier een jaartje leeg gestaan nadat de vorige bazin met haar auto verongelukt was. Met de huisbaas kon ik een mooie deal maken. In 2005 ging ik hier van start.”
“Vroeger moest je maar de deur open doen en de klanten stroomden binnen”
De naam Belle Epoque is ook niet gestolen. Het eclectisch burgerhuis aan de Stationsberm is van de hand van architect Henri Vanden Broucke, de man die ook het Gildhof ontwierp. Van 1911 tot 1957 werd er café Cosmopolite uitgebaat, nu dus café Belle Epoque. “Het is natuurlijk een prachtig pand. Ook in de kelder moeten vroegen nog mensen gewoond hebben, die is ook ingericht. Zelf woon ik hier boven. Veel mensen vertellen me dat dit het mooiste café van Tielt is, dat zal ik niet tegenspreken natuurlijk”, lacht Nicole.
Alles uit de fles
Op haar 79ste en na meer dan een halve eeuw café houden, moet je deze ervaren waardin natuurlijk niets wijsmaken. “Maar weet je, ik zou het zo allemaal opnieuw doen. Ik had het bij de start inderdaad moeilijk, maar uiteindelijk hebben we veel plezier gehad. Ook hier in Belle Epoque stond men nog op de toog en de tafels te dansen. Maar ik moet bekennen dat het de jongste jaren toch wel achteruit is gegaan. De mensen gaan gewoon minder op café en corona heeft daar ook niet veel goed aan gedaan. Mijn klanten zijn me eigenlijk overal gevolgd, ik hou er nog enkele over uit de beginjaren. Er zijn er jammer genoeg ook al veel overleden, anderen zitten dan weer in het rusthuis. Dit café heeft natuurlijk zijn charme, maar je moet hier wel de trappen doen om het café binnen te kunnen en nog eens trapjes om aan de toog te kunnen zitten. En de meeste mensen zitten hier gewoon aan de toog. Dat doe ik ook het liefst als ik ergens ga, zo heb je contact met de cafébaas.”
Nicole hoopt het zeker nog tot haar 80ste vol te houden. “Dit is mijn lang leven, ik weet al waar naar toe mocht ik stoppen. Maar ik heb het moeilijk om de knoop door te hakken.”
In Belle Epoque is alles met trappen te doen. “Vaten sluit ik niet meer aan, ik doe nu alles met flesjes. Ik heb wel hulp om alles uit de kelder naar boven te halen. Ik heb ook een slechte knie, maar voor de rest lukt alles prima.”
Het café bevindt zich pal aan het station. “Maar omdat ik pas in de namiddag open ga, deel ik daar niet veel volk van af. Ik ben iedere dag open vanaf 15 uur, op zaterdag vanaf 17 uur en op woensdag en zondag blijf ik gesloten.”
Vertrouwenspersoon
Nicole heeft drie kleinkinderen en ondertussen al evenveel achterkleinkinderen. Haar kleinzoon Benoit Goossens stapte ook in de horecawereld. “Hij houdt De Nieuwe Driehoek in Meulebeke open, zijn zus Valerie werkt ook in de zaak.”
Op zondag 7 april is café Belle Epoque voor het tweede jaar op rij de plaats van inschrijving en prijsdeling van een wielerwedstrijd. “Het is voorzitter Johan Rosseel van het organiserend comité ‘Over de Statie’ die dat is komen vragen. Vroeger zaten ze aan De Loskaai, ze hadden er meer plaats. Maar De Loskaai is nu dicht, ongelofelijk om zien hoeveel cafés er verdwenen zijn.”
Met een aanwezige klant begint Nicole de cafés op te sommen die vroeger in de Stationsstraat waren gevestigd. “Om het huis was er een café”, klinkt het nostalgisch.
Het café heeft ook een rookruimte. “Hopelijk pakken ze dat ook niet af, anders is het helemaal gedaan. En wat geeft dat dan? Dan komt er miserie van thuis. Mensen moeten hun hart eens kunnen luchten en dat kan hier. Zwijgen heb ik altijd al gekund, dat moet ook als cafébazin. Want de mensen vertrouwen je soms verbazend veel toe.”
Nico zou meteen voor eenzelfde carrière kiezen, maar ze beseft ook dat het niet makkelijk wordt voor de komende generatie cafébazen. “Vroeger moest je je deur maar open doen en stroomden de klanten binnen. Nu moet je ze op een of andere manier lokken, veel cafés geven ook al eten. Maar daar begin ik niet meer aan hoor. Ik doe gewoon nog een tijdje verder zoals ik bezig ben.”
Volgende week: café Belle-Vue in Gits.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
