Café Djings langs de Beversesteenweg wordt al 32 jaar gerund door Filip Vanhee (55). Zijn echtgenote Sabine Devlies (53), zelf dochter uit een Izegems café, runt aan de overkant de gelijknamige frituur. “Het café heeft hier jaren gedraaid op het werkvolk van VDL, in de volksmond Jonckheeres.”
De historiek van het café gaat al een tijdje terug. “We hebben hier nog een foto uit het jaar 1950, toen was het hier al café. Toen onder de naam café De Trompette. Maar de uitbaters voor ons hebben de naam veranderd naar Djings.” Als je het het woord opzoekt komt je bij ‘Djinn’ een mythische onzichtbare figuur. “Maar Christine, de vorige uitbaatster, deed hier ooit uit de doeken dat het eigenlijk kwam van haar moeder die het woord jeansbroek niet kon uitspreken. Ze had het altijd over een ‘djingsbroek’, de naam zou daar van komen. Wij hebben die dus behouden.”
Sabine bleef plakken
Filip Vanhee groeide op in de Kleine Bruanestraat, een zijstraat van de Mandelstraat in Roeselare. “Ik werkte vroeger als onderhoudsmecanicien bij Soubry, maar kwam op een appartement wonen waar nu ongeveer de bibliotheek van Beveren is. Dus hier schuin tegenover het café, ik kwam hier dus wel eens, onder meer om sigaretten te kopen. Toen het café over te nemen stond, was er al een andere gegadigde. Maar dat ging om een vrouw die er een tearoom van wilde maken. Christine wilde liever dat het bleef zoals het was, dus kreeg ik de kans om hier te starten.”
“Vroeger aten veel klanten hun frietjes op in het café”
Sabine kwam pas twee jaar later op de proppen. Ze was een van de dochters uit café ‘t Vleeshuis op de hoek van de Korenmarkt en de Melkmarktstraat in Izegem. “Ik heb eigenlijk altijd in de typisch Izegemse schoenenbranche gewerkt, bij Loquet en Driegelinck. Mijn ma hield 28 jaar café, ik wist dus wel wat het inhield. Toen ik hier eens over de vloer kwam, ben ik blijven plakken”, knipoogt ze.
Toen Filip startte – in januari 2024 zal het net 32 jaar zijn dat hij kroegbaas is – waren er nog negen cafés in Beveren, dat is nu op quasi de helft gevallen. “Je kan de tijden ook niet meer vergelijken. Vroeger had je ook veel werkvolk dat haast dagelijks over de vloer kwam. ‘s Middags én ‘s avonds, de mannen hadden toen ook nog een enveloppe met overuren die kon gespendeerd worden.”
150 werkmanspintjes
Café Djings ligt letterlijk op een steenworp van VDL Jonckheere. “Je kan je het nu niet meer voorstellen, maar in die tijd tapte Filip net voor de middag 150 pinten die op de toog kwamen te staan, van de middagpauze maakten de werknemers gebruik om er snel eentje te komen drinken. Maar die tijden dat je een vat bier kon verkopen over de middag liggen al een tijdje achter de rug”, zegt Sabine. “Ook in Izegem hadden we veel volk over de noen, mensen die bijvoorbeeld bij Vandemoortele werkten.”
De intrede van Sabine deed ook de frituur herleven. “Met de vorige uitbaters was hier nog een korte tijd een frituur geweest, er stond hier ook een van de eerste frietautomaten van het land. Al weet ik zelf niet wat je je daar dan moest bij voorstellen. Maar sommige klanten vroegen weer naar de frituur en toen heeft Sabine daar de draad weer opgenomen.”
Sabine: “Veel ruimte was er daar niet, er konden slechts vier mensen zitten. We focusten die vooral op afhaal, maar heel wat anderen aten hun frietjes hier gewoon op in het café. Of sommige klanten die in het café zaten en een hongertje hadden, bestelden iets.”
Frituur verhuisd
Maar toen bakkerij Van Bruaene schuin tevenover het café ophield, besloten Sabine en Filip de frituur te verhuizen. “We zaten langs de ene kant krap behuisd, maar er was ook de rookwetgeving die op komst was. We moesten daar zowat kiezen, want het was eerst verboden om te roken in horecazaken waar je kon eten, in gewone cafés was het iets langer toegestaan. Filip moest dus voor zijn klanten kiezen en begin 2011 opende ik hier aan de overkant. Achteraf gezien is dat natuurlijk een goede keuze geweest, maar ondertussen is die zaak ook ferm gegroeid. Er kunnen daar 40 mensen zitten en we verkopen nu ook veel meer dan de gewone friet met een snack erbij.”
Het horecabloed stroomde ook al door de aderen van Sabine, ze hielp vroeger ook in de Mercator en dancing Olympia in Izegem en op drukke momenten bij haar moeder. Ma Yvette Demeyere is vijf jaar geleden op 74-jarige leeftijd overleden. “Ik ben er ook nog gaan helpen, met de koers en de kroegentocht”, weet Filip, die meteen ook zijn roeping uitlegt. “Die heb ik gekregen in het leger, ik ben er negen maanden barman geweest.”
Het café is op dinsdagavond en woensdag gesloten, de andere dagen vanaf 11 uur doorlopend open. “Vroeger nog meer dan nu was dat tot in de vroege uurtjes. We hadden hier toen ook veel groepjes jonge gasten, ze spraken hier af voor ze naar een fuif of zo vertrokken. Maar nu spreken ze af via sociale media, dat is dus helemaal veranderd. De meeste klanten van ons zijn nu dertig jaar of ouder, al is iedereen welkom.”
Verenigingsleven
En Djings is ook het lokaal voor heel wat verenigingen. De Beverse Schuimkraag Proevers hebben er de avond voor wij langs gingen een tasting op zitten. “De brouwer van de Mussendchieter (‘t Hoppenest uit Oostrozebeke) kwam er het bier voorstellen, we proefden ook nog een drietal anderen. In het laatste weekend van augustus organiseren we hier ook Beveren Hopt op de parking aan de overkant van de straat, een tiental brouwerijen trekt hier dan een standje op en de mensen kunnen komen proeven.”
BTT, het Bevers Turbo Team, is de wielertoeristenclub. “We hebben een 30-tal leden die vanavond volgend jaar in een A- en B-categorie gaan rijden.” Ook tafelvoetbalclub Djingselbells is er thuis. “En die mannen doen dat erg goed. Ze hadden al heel wat nationale titels en bekers binnen en we hebben hier ook enkele nationale individuele kampioenen in de rangen. Om de 14 dagen speelt onze club thuis.”
Niet enkel een tafelvoetbal, maar ook twee dartsblokken hebben een vaste stek in het café. “En we hebben ook hiervan een club die enkel een interne competitie betwist. We zijn met 31 spelers en op competitiedagen plaatsen we een derde dartsbord bij om het iedereen vlot zijn partijen te kunnen laten afwerken.”
Het koppel heeft een dochter Eline (25) die ook meewerkt in de frituur. “Het café overnemen zal ze allicht niet doen, een koffiebar houden ziet ze naar eigen zeggen wel zitten. Maar we zien wel, we moeten nog een eindje door voor we met pensioen kunnen.”
Volgende week: Sabaidee in Izegem.
