Eetcafé Carlito is tot ver buiten de Tieltse stadsgrenzen bekend: “Ons café is een half koersmuseum geworden”

Lode centraal aan de toog en Katleen er achter in het café dat koers ademt. © WMe by Wouter Meeus
Wouter Vander Stricht

Sinds 2002 zijn Katleen Boret (51) en Lode Bogaert (50) de gezichten van eetcafé en bar à velo Carlito. Een kleine kwarteeuw later zijn ze nog steeds op post in het café dat eigenlijk ook een koersmuseum is. “Er komen mensen van heinde en verre naar hier”, klinkt het.

Het gebouw waar praat- en eetcafé Carlito huist dateert al uit de jaren 1800. “De paardentram heeft hier nog voor de deur gestopt. Jozef De Wever is hier 40 jaar patron geweest toen het nog De Zalm heette en ook een echt volkscafé was. In het begin dat we hier onze zaak hadden, kwamen geregeld mensen vertellen dat ze hier in het zaaltje getrouwd waren. In de jaren negentig noemde het café Route 66, er werd hier toen veel house gedraaid. Toen wij hier startten, stond het al twee jaar leeg.”

Profrenners als klant

In 2002 gingen Katleen en Lode van start samen met Sam Depuydt (en later Sylvie Deguffroy), maar in 2009 kozen die een andere weg. “We zijn nu al 15 jaar alleen bezig. In 2008 overwogen we ook om te stoppen. Onze dochters, Mara (19) en Mona (17), waren toen nog klein en dat was moeilijk te combineren. Maar in plaats van te stoppen, gingen we toch door, we veranderden onze aanpak. We wilden verder professionaliseren en we gingen ook op zondag dicht, zodat we tijd hadden voor de kinderen. Onze dochters komen nu al helpen, doen dat goed en zijn ondertussen blij dat we toen zijn door gegaan. Maar horeca is vaak een uitputtingsslag, velen beginnen er aan, maar je moet het ook volhouden. We komen beiden zelf uit een gezin waar onze ouders zelfstandig waren, we mogen ook blij zijn dat we destijds op hen een beroep konden doen om mee voor de kinderen te zorgen. Anders was dat allemaal niet gelukt. Maar ons hart brak vaak als we ze weer eens moesten achter laten.”

De liefde voor de koers – Lode reed vroeger nog wat recreatieve koersen – zat altijd al in het café, maar vanaf 2009 ging men all the way wat het interieur betreft. “Het is hier ondertussen een half museum geworden. Ik ken heel wat mensen in het wereldje, we krijgen vaak wat cadeau en ook onder onze klanten zitten heel wat wielrenners. Ze stoppen hier voor een koffietje of om iets te eten.”

Terwijl de keuken het terrein van Katleen is, doet Lode de bar en daarvoor is hij steevast in koersoutfit inclusief dito pet getooid. “Als mensen die hier nog nooit binnen stapten dat zien, dan zitten ze meteen mee in het verhaal van het café.”

Cover van een boek

Veel mensen komen iets eten in Carlito, maar het blijft ook altijd een café. “Na corona is dat misschien nog wat verminderd, maar je kan hier zonder probleem iets komen drinken aan de toog. Ook een tafeltje reserveren en het bij een drankje en wat tapas houden, is voor ons geen probleem. We proberen hier ook altijd goede muziek te draaien, het is de totaalbeleving die telt. We hebben hier ook veel groepen die over de vloer komen, vaak sport gerelateerd. Vlaanderen is altijd al wielergek geweest en de jongste jaren zit dat nog in stijgende lijn.”

En Carlito krijgt vaak gratis reclame. “We staan nu ook in het boek ‘Café De Sportvriend’, samen met andere sportcafés. We sieren er zelfs de cover. Maar ook ‘Vive le Vélo’ is hier in het voorjaar langs geweest, we worden al eens vernoemd op de live tv-uitzendingen en toen Linde Merckpoel voor haar radio-uitzending naar hier over stak, kwamen we natuurlijk ook in de aandacht. Maar dat zijn allemaal toffe ervaringen en vooral ook onbetaalbare reclame. Die bekendheid is er gekomen zonder dat we daar zelf op zoek naar gingen.”

“Ik heb hier al veel koppeltjes in wording net dat allerlaatste nodige duwtje gegeven”

Maar de profrenners van het trainingsgroepje De Melkerie zijn ondertussen vrienden van het huis en van de uitbaters geworden en heel wat bekers en truitjes belanden zo in het café. Als er toch één speciale is die Lode er mag uithalen, is het een koerstrui van wijlen Igor Decraene, afgelopen zomer was het net tien jaar geleden dat de wereldkampioen bij de juniores (2013) overleed. “Bescheiden als hij was, kwam hij op kousenvoeten vragen om hier een trui te mogen ophangen. Ik zei meteen dat ik een plaatsje had naast dat van Cancellara. Maar het truitje was nog maar net ingekaderd of we mochten er al een rouwprentje naast hangen. Die trui hangt hier nog altijd, die gaat niet weg.”

De alom geroemde spaghetti van Katleen, waarvan het recept ook al te boek staat, blijft natuurlijk een topper. En toen corona uitbrak, werd die verder gecommercialiseerd. “We hadden onze keuken al uitgebreid richting de zaal en konden ons volop op de afhaalgerechten gooien. Nu doen we dat nog altijd.”

Je kan een ruim aanbod vinden in een automaat aan hun woning in de Tieltstraat 221 in Meulebeke en naast Eurofriet in de Pittemsesteenweg 23. Er gebeurt dus ook heel wat werk achter de schermen, daarvoor zijn ook nog twee fulltime en twee parttime krachten in diensten en verder enkele flexi’s en jobstudenten. “Sinds enkele jaren zijn we open van woensdagmiddag tot en met zaterdagavond. Op zaterdagmiddag blijven we gesloten, dat was sowieso een rustiger moment. Maar daardoor kunnen we ook de nodige rust inbouwen om het te blijven volhouden. Want het kan hier nog best eens laat zijn tijdens de week, we blijven ook café.”

Guidon Titan

En in dat café komen de mensen dus ook eens hun hart luchten. “Als je achter de toog staat, hoor je veel, maar je moet het uiteraard voor jou houden. Maar we doen hier ook goede werken”, lacht Lode. “Zo hebben we hier al wat mensen gekoppeld, mensen van wie je ziet dat ze enkel nog een klein allerlaatste duwtje nodig hebben. En op speciale momenten komen die koppels hier dan ook iets drinken of eten en willen ze hetzelfde tafeltje waar ze voor het eerst samen zaten…”

Jaarlijks organiseert men met start en finish voor Carlito ook de Guidon Titan Retrokoers. “Volgend jaar is het al de tiende editie, telkens op de tweede zondag van oktober. We maken een parcours dat zoveel mogelijk cafés aandoet zodat iedereen zijn graantje kan meepikken. Het brengt ook allemaal volk op de been. Wij lokken ondertussen al mensen uit alle uithoeken van Vlaanderen en zelfs het buitenland. We dragen ons steentje bij aan het toerisme in Tielt”, besluiten ze met een knipoog.

Volgende week: café De Pauw in Staden.