Café Sanseveria in de Veldstraat, pal naast het Fabriekspand, is een authentieke bruine kroeg waar je onder meer kunt genieten van een lekkere spaghetti en een streekbiertje. “Alles blijft hier hetzelfde, van ons interieur tot het recept van onze picon.”
Het waren Henk De Gheldere en Filip Sobry die ondertussen al heel wat horecazaken tot een succes maakten die in 1996 startten met café Sanseveria. Het had in die tijd enkele maanden leeg gestaan, het waren ook Henk en Filip die het café omdoopten. Daarvoor heette het Café De Juttespinnerij, maar het stond toen bekend omdat er wel eens gevochten werd. Het roer werd dus volledig omgegooid en 28 jaar later is Heidi Riviere (54) de uitbaatster, de vijfde in de rij al. “Ik ben gestart als flexi bij Bert en Marjolein (Eeckhout-Vandewaetere, red.) en toen ze te kennen gaven dat de zaak over te nemen was, heb ik geen seconde geaarzeld.”
Roots in Vladslo
Heidi is uit Vladslo afkomstig, maar woont nu al ruim twee decennia in Roeselare. “Vroeger hier op wandelafstand van het café, nu op het Biezenhof.” Heidi heeft een opleiding als beenhouwer achter de rug. “Maar eigenlijk ben ik altijd gaan poetsen; ik heb 21 jaar voor Familiehulp gewerkt. Ik ben ook blij dat ik eerst werknemer ben geweest en niet meteen zelfstandig ben gestart. Zo ben ik ook een betere werkgever, allee dat denk ik toch.”
“Ik corona ben ik ook eer gaan poetsen. En dat ben ik ook blijven doen”
Heidi runt eetcafé Sanseveria in haar eentje. “Natuurlijk met hulp van flexi-jobs. De meesten blijven hier ook lang werken, ik heb er nog van toen ik gestart ben. Ook mijn partner Khalid Astitou steekt hier de handen uit de mouwen.”
Dit jaar zal het zeven jaar geleden zijn dat Heidi zelfstandig startte. “We zijn enkel ‘s avonds open, van woensdag tot en met zondag. In principe kun je hier ook iets drinken. We hebben nog een toog maar de hoge stoelen heb ik daar na corona weggenomen. De meeste mensen komen hier sowieso om iets te eten, vaak zijn alle plaatsen gereserveerd. Maar dan komt er wel eens iemand aanschuiven aan een tafel om iets te drinken. En na het eten blijven de klanten ook zitten in het café. In de week valt dat qua uur mee, op vrijdag en zaterdag is het vaak tegen middernacht.”
Sanseveria is een eet- en sfeercafé. “We hebben hier geen wifi, de mensen babbelen gewoon tegen elkaar”, knipoogt Heidi. “Er speelt altijd wel wat muziek op de achtergrond. En voor de kinderen staat hier een kast vol met spelletjes; die weten ze heel goed staan. En de grote kinderen spelen al eens mee”, lacht Heidi.
“De kaders aan de muur hangen scheef. Als ik ze recht hang duurt het niet lang. Tot een vrachtwagen hier voor de deur passeert”
De sfeer in het café wordt gemaakt door Heidi en haar team, maar ook door de nostalgische inrichting. “Ik ga hier nog heilig worden, ik werk immers tussen de heiligenbeelden. Er hangen hier ook verschillende foto’s aan de muur; vaak herkennen klanten zich daar op. Die kaders hangen allemaal schots en scheef. Mocht ik ze recht hangen, dan hangen ze toch opnieuw schuin wanneer er hier een vrachtwagen voor de deur passeert.”
Maar het heiligdom van de bruine kroeg is de keuken, amper acht vierkante meter groot. “En hier gebeurt het allemaal”, toont Heidi ons. “We staan hier meestal met twee op drukke momenten en een derde man die de borden op en af brengt. Die borden, dat is ook zoiets. Dat zijn haast allemaal verschillende, net als ons bestek en ook de stoelen die hier staan.”
“Bij onze grote spaghetti krijg je een halve kg saus en halve kg pasta. En ook dames kunnen die meester”
Het cafeetje mag dan wel kraken in zijn voegen, voor ‘poetsvrouw’ Heidi staat properheid bovenaan. “We hebben hier wel een vaatwas, maar ik was alles eerst met de hand af. Kaas kan immers nog plakken; we spoelen die borden en bestekken daarna nog eens af in de vaatwas.”
Een bypass spaghetti
Café Sanseveria heeft een beperkte kaart, maar wel eentje waarvoor ze tot ver buiten de stadsgrenzen bekend zijn. “Onze spaghetti is hier ons gerecht bij uitstek. We hebben daarvan los van de vegetarische variant vijf versies, van 5,90 tot 14 euro: de kinderspaghetti, eentje voor wie een bypassoperatie onderging, en dan de kleine, de gewone en de grote … Die grote is echt wel groot, je krijgt een halve kilogram pasta en evenveel saus.”
En wordt die veel gegeten? “Meer dan je zou denken. Zelfs ook dames kiezen daarvoor. De saus is nog altijd volgens het originele recept, ook de lasagne, moussaka,… wordt zelf gemaakt. Net als de picon, nog een specialiteit van het huis overigens. Het schijnt dat hij lekker is”, lacht Heidi en dist meteen verhaal op. “De eerste keer dat ik hier kwam, zowat tien jaar geleden, ben ik in de picon gevlogen. Hij was een beetje te lekker. Sindsdien heb ik er geen meer gedronken, maar wekelijks maak ik meerdere liters. We hebben hier de grote en kleine versie, de moeite volgens mijn klanten. Ook dat is nog altijd volgens hetzelfde recept; het wordt hier dus zo al 28 jaar bereid.”
“Dankzij het Fabriekspand komen hier al eens bekende mensen over de vloer”
Heidi vertelt het allemaal met een ongekende drive, stilzitten is duidelijk niets voor haar. “In de coronaperiode ben ik gaan poetsen en ik ben dat blijven doen. Ik doe dat gewoon graag. Ik werk eigenlijk voor de stad, maar ben vooral actief in het onderhoud en de keuken van De Vlieger in Rumbeke. Ook in het VTI was ik nog een tijdje aan de slag. Ik ben graag tussen de mensen. En als je iets graag doet, is dat al de helft van het werk. Ik combineer dus die twee jobs en denk dat wel nog een tijdje vol te houden. Zolang de gezondheid het toelaat natuurlijk.”
In Sanseveria is ook een ruim aanbod van meer dan 40 streekbieren. “De blondere bieren scoren iets beter.” Ook heel wat jonge gezinnen vinden de weg naar het café. “We houden het betaalbaar en ook kinderen eten graag een spaghetti. Onze klanten komen van heinde en verre; zo hebben we hier iedere woensdag mensen uit Veldegem die de oversteek maken.”
Huiskamergevoel
Het café is eigendom van brouwer Bevernagie uit Lichtervelde. “Het pand is al erg oud. Maar we hebben hier een parking naast de deur en het Fabriekspand is onze buur. Als er hier mensen komen optreden, dan komen ze hier wel eens eten. Zoals de gasten van De Kreuners en Raymond bijvoorbeeld. Maar dan zijn ze hier gewoon een van de gasten, soms stel ik pas het moment zelf vast dat hier bekend volk zit.”
Het huiskamergevoel overheerst in de zaak. “Je zit hier ook voor een deel letterlijk in de living van vroeger. En door onze naam zijn we verplicht om de sanseveria’s hier in ere te houden. Wist je dat die planten vroeger vaak in de cafés stonden omdat ze de lucht filteren? Niet onbelangrijk in tijden dat je nog mocht roken op café. Maar dat is niet meer het geval natuurlijk. Maar allee, dat weet je nu ook weer”, knipoogt Heidi met een afsluitend wist-je-datje.
Volgende week: café Belle Epoque in Tielt.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
