Bellewaerde en Plopsaland zijn helemaal klaar voor een normáál pretparkseizoen: “Waar wij het voor doen? Mensen gelukkig maken, tiens!”

Na twee jaar vol coronakommer en kwel mogen onze pretparken dit weekend eindelijk weer een normáál seizoen aftrappen. Iets waar Stefaan Lemey en Steve Van den Kerkhof, respectievelijk directeur van Bellewaerde in Ieper en directeur in Plopsaland De Panne, verschrikkelijk hard naar uitkijken. “Eindelijk opnieuw lachende gezichten zien in plaats van mondmaskers, je kan niet geloven hoeveel deugd dat zal doen.”

Hoewel Steve Van den Kerkhof (46) en Stefaan Lemey (50) allebei een lange staat van dienst binnen de spreekwoordelijke muren van hun geliefde pretpark hebben, is het pas de eerste keer dat de heren voor een dubbel-interview aanschuiven. Steve is sinds 2001 kapitein van Plopsaland De Panne, collega Stefaan staat sinds 2010 aan het hoofd van Bellewaerde.

“We kennen elkaar wel redelijk goed”, valt Steve met de deur in huis. “Op professioneel niveau horen we elkaar zelfs erg regelmatig. De voorbije twee jaar zelfs nog meer dan wat we gewend waren, maar de reden daarvoor hoeven we niet op tafel te gooien, denk ik. Een whatsappje over en weer was vaak niet ver weg.”

Stefaan stemt in. “Wie op amper 40 kilometer van elkaar een zelfde commerce runt, tikt wel eens op mekaars schouder.”

Het nieuwe pretparkseizoen schiet dit weekend uit de startblokken. Hoe blij zijn jullie dat dit zonder coronamaatregelen en regeltjes kan?

Steve: “In eerste instantie denk ik aan onze teamleden. Voor hen valt er een pak extra werk weg. Bezoekers afstand laten houden, erover waken dat mondmaskers te allen tijde én correct gedragen werden… Het zorgde voor veel werkdruk en discussies. Die kunnen we nu opnieuw in de kast steken.”

Stefaan: “Klopt. Onze mensen hebben soms wat moeten slikken. Natuurlijk volgde de overgrote meerderheid alle regels gedwee, maar het zijn die enkelingen die voor strubbelingen kunnen zorgen.”

Steve: “Het was bij ons vaak strenger dan in de winkelstraten. Daar kon ik echt niet bij. De Meir mocht bomvol lopen, mondmaskers waren er niet nodig. Maar in een pretpark… We werden altijd strenger behandeld dan de rest van de klas.”

Stefaan: “We zullen morgen een serieuze oef doorheen ons pretpark horen galmen.”

Een Bellewaerde Hotel? Die piste bestaat, maar is voorlopig niet aan de orde

Hoe blikken jullie terug op de voorbije twee jaar?

Stefaan: “Het moet zich vooral niet meer herhalen. Financieel was die hele coronacrisis niet te onderschatten. De ene lockdown volgde de andere op, de regels veranderden constant… We leefden constant in onzekerheid.”

Steve: “Neem nu onze Halloweenperiode van 2021. We rekenden daarop om ons seizoen nog enigszins wat kleur te geven, maar net voor de start van de herfstvakantie moesten we weer de deuren sluiten. We hadden al fors geïnvesteerd om ons park in te kleden, de marketingcampagne draaide op volle toeren… Ik kan je verzekeren: leuk is anders.”

Stefaan: “Gelukkig zijn we allebei ingebed in een sterke achterliggende groep (Bellewaerde maakt deel uit van het Franse Compagnie des Alpes, Plopsaland De Panne van Studio 100, red.). Dat is onze redding geweest.”

Hebben jullie ooit voor een faillissement gevreesd?

Steve: “Dat niet. Al waren de cijfers allesbehalve rooskleurig. Om je een idee te geven: in 2021 draaiden we 75 procent van onze normale omzet, 2020 was drie keer slechter dan 2021. Ons grote geluk was dat we bij de start van die hele coronaperiode met de Plopsa Group (die het pretparksegment van Studio 100 groepeert, red.) schuldenvrij waren. Maar zoals Stefaan zegt: een herhaling van 2020 zou dodelijk zijn. We mogen van geluk spreken dat we ook in het buitenland pretparken runnen. Zo konden we rekenen op Nederlandse en Duitse steunmaatregelen.”

Hadden jullie het gevoel dat de pretparkwereld stiefmoederlijk behandeld werd?

Stefaan: “Ergens wel. We waren keer op keer het kind van de rekening. Ik herinner me een periode waarin musea en dierenparken opnieuw open mochten. Maar de pretparken moesten nog wat in de hoek staan.”

Steve: “Daar is de overheid de mist in gegaan. Ik heb geleerd dat pretparken geen vorm van cultuur zijn.”

Is er iets dat jullie uit de coronaperiode zullen behouden?

Steve: “Kort en bondig: neen. Ook het reservatiesysteem vliegt opnieuw in de kast.”

Stefaan: “Dat willen wij in ons aquapark eventueel structureel inbouwen, dat zijn we nu aan het testen. Maar alle andere verplichtingen verdwijnen. Een pretpark is emotie, impulsiviteit. Dat vloekt met zaken als looplijnen.”

Genoeg over de coronacrisis. Beschouwen jullie elkaar eigenlijk als concurrenten?

Steve: “Concullega’s.”

Stefaan: “We vissen misschien in dezelfde vijver, maar de markt is groot genoeg. Ik vind ook dat Bellewaerde en Plopsa complementair zijn. Op beide plekken vind je dingen die de ander niet heeft.”

Steve: “Bellewaerde heeft de vele dieren als troef, wij kunnen dan weer op de Studio 100-figuren leunen. Wat wél hetzelfde is: in beide parken is de kwaliteit bijzonder hoog. Dat zien we ook als we naar pretparken in het buitenland kijken.”

Stefaan: “De zogenaamde kermisattracties zijn allang verleden tijd. Een pretparkbezoek staat nu synoniem met topbeleving, lekker eten en een mooie en nette omgeving.”

Kijken jullie soms eens over de haag?

Stefaan: “Natuurlijk, we kunnen altijd leren van elkaar en van anderen. Zo houden we elkaar in zekere zin wel scherp.”

Steve: “Wat we doen, is voor onze klanten, de gezinnen en vriendengroepen die ons bezoeken.”

Stefaan: “Helemaal juist. We willen mensen gelukkig maken, tiens!”

En die zijn door het dolle heen dat ze opnieuw naar hun tweede thuis mogen afzakken…

Steve: “We merken wel dat ze jaar na jaar de lat wat hoger leggen. Nieuwe attracties, een nieuwe zone…”

Stefaan: “Het zit soms in kleine dingen. Zo zijn schaduwplekken in de wachtrijen ook belangrijk en staan er nu overal digitale wachtborden. Ook dát is comfort.”

Gaan jullie soms bij elkaar langs?

Steve: (blaast) “Het is toch al acht à negen jaar geleden dat ik nog in Bellewaerde ben geweest. Als toerist. Lang geleden, ik weet het, maar tijdens een vrij weekend wil ik wel eens iets anders dan een pretpark zien. (lacht) Het is ook moeilijk om de knop om te draaien. Ik zou constant als pretparkdirecteur denken terwijl ik door het park wandel.”

Stefaan: “Zeven jaar geleden ben ik hier nog eens geweest. En het moet gezegd: Plopsaland is eveneens een prachtig park.”

Steve: “Dito voor Bellewaerde. Ik moet dringend eens komen zwemmen.”

Stefaan: “Het gebeurt wel dat ik buiten onze landsgrenzen een pretpark bezoek. Zo ben ik net terug van Dubai, waar alles bigger en faster is. Maar we hoeven niet onder te doen in algemeen comfort en kwaliteit.”

Is er een attractie die jullie zo bij de buren zouden willen overnemen?

Stefaan: “Het treinstation, hier net naast het park. Dat is toch een fantastische asset? Zowel voor personeel als voor bezoekers. Maar ook jullie manier van decoreren vind ik absolute top.”

Steve: “Ik heb het wel voor het groene karakter van Bellewaerde. Wij vergroenen Plopsa ook, maar jullie liggen écht tussen de natuur. Hier hebben we elke boom zelf aangeplant. Ook voor jullie dieren heb ik veel bewondering. Wij beperken ons bewust tot enkele boerderijdieren, maar in Bellewaerde heb je de perfecte mix tussen pretpark en dierentuin.”

Stefaan: “Daar beschrijf je onze unique selling position tot in de puntjes. We zijn het enige volwaardige hybride park in België. We zijn niet het grootste attractiepark of dierentuin, maar wat we doen, willen we goed doen. We zijn naast attractiepark een officieel erkende dierentuin waarbij dierenwelzijn heel belangrijk is. We hebben een eigen dierenarts op onze payroll, terwijl andere Belgische en Europese zoos slechts een dierenarts hebben vanaf 2.000 dieren… Wij hebben er 200.”

Wat maakt jullie uniek, Steve?

Steve: “Plopsa is voor mensen van 0 tot 100. Iedere leeftijd vindt bij ons zijn gading en we zijn stilaan het hele jaar rond open. Halloween, Kerst… Je kan het allemaal bij ons beleven. Daar heeft de opening van ons Plopsa Hotel een rol in gespeeld. Stilaan is ons park ook all weather-proof. Ook bij regenweer valt er veel te beleven.”

Is een Bellewaerde Hotel ooit een optie?

Stefaan: “Die piste bestaat, maar is voorlopig niet aan de orde. Daarvoor moet ons jaarlijks bezoekersaantal naar het miljoen evolueren. Een winteropening moet binnen een tweetal jaar wél weer mogelijk zijn.”

Toen The Ride to Happiness vastliep, hebben we toch even gevloekt

Steve: “Wij bevinden ons ook in een enorm toeristische streek. Wie enkele dagen in het Plopsa Hotel doorbrengt, kan perfect ook een uitje naar zee inplannen. Net om diezelfde redenen willen we ook bij Plopsa Coo een hotel optrekken. Je zit er pal in de Ardennen.”

Stefaan: “Wij krijgen af en toe een mailtje met de vraag naar overnachtingsmogelijkheden. Dan geven we een lijstje met goeie hotels in de buurt. We zien wel wat de toekomst op dat vlak brengt.”

Wat opvalt: jullie investeren allebei jaar na jaar verder in de pretparken. Bewust?

Stefaan: “Stilstaan is achteruitgaan, zeker in onze sector. Bezoekers verwáchten dat je park er elk seizoen een tikkeltje anders uitziet. Het hoeven niet altijd nieuwe attracties te zijn, kleinere evoluties zoals een vernieuwd sanitair blok worden ook geapprecieerd. Maar in de zeer nabije toekomst willen we ook in nieuwe attracties investeren.”

Steve: “Wij zijn een multigate-complex geworden: pretpark, hotel en aquapark. The Ride to Happiness openden we vorig seizoen, nu zijn we het Bumba Circus voor de allerkleinsten aan het opbouwen. Die komt op de plaats van het snackrestaurant Fred Kroket, dat zijn beste tijd gehad heeft. Pas op zo’n momenten besef je hoe snel het gaat. Fred Kroket stond er sinds de opening van Plopsaland De Panne…”

The Ride to Happiness liep midden februari enkele uren vast. Ik kan me voorstellen dat zoiets de ergste nachtmerrie voor een pretparkdirecteur moet zijn…

Steve: “We waren in eerste instantie opgelucht dat niemand ernstig gewond is geraakt. Maar we hebben toen wel serieus gevloekt, ja. Veiligheid is de absolute prioriteit bij ons. Niets staat hoger op onze lijst. Elke attractie wordt ontelbare keren tot in de puntjes gecheckt, maar het blijft een stukje techniek.”

Stefaan: “Er kan áltijd iets gebeuren, hoe goed je alles ook onder controle hebt. Toen enkele jaren geleden onze Screaming Eagle hoop en al tien minuten vastzat, vernam ik het nieuws begot via een journalist van VTM. Een bezoeker had die een foto gestuurd. Zo was Vlaanderen eerder op de hoogte dan ikzelf.”

Steve: “Tjah, de media…” (knipoogt)

Tot slot: wat maakt jullie job de mooiste ter wereld?

Stefaan: “Da’s een makkelijke. Elke keer ik door Bellewaerde loop, zie ik blije gezichten. We zien élke dag waarvoor we het beste van onszelf geven.”

Steve: “Ik heb nog nooit het gevoel gehad dat ik aan het werken ben. Behalve tijdens die verdomde coronaperiode, dan. Pretparken zijn een gelukkigmaker, hé. Dat is onbetaalbaar.”

Stefaan: “Schrijf maar op: 2022 moet en zal opnieuw een topjaar worden. Wij, en onze vele trouwe bezoekers, kunnen er alleen maar deugd van hebben.”