Zaterdag kwamen ook in Blankenberge de eerste verse maatjes toe. De B1 St. Pieter, een replica van de authentieke Blankenbergse vissersschuit, bracht de lekkernij rond 17 uur aan wal ter hoogte van de barcadère.
“Onze bloedeigen B1 St. Pieter ligt aan de kade, hoogzwanger met haar buik vol haring. Ze zijn jong, ze zijn zuiver, ze zijn zacht, romig en stevig, ze zijn gerijpt in eikenhoutjes, en ze smaken naar de zee. Haring, vassche moatjes!” deed Peter Sabbe van de gebuurtekring Haven en Gebuurte de aanwezigen watertanden. De jonge maatjes waren voor consumptie klaargemaakt volgens oude zeemanswijsheid. “De jonge haring wordt aan boord ‘gekaakt’ – een oude benaming voor het verwijderen van kieuwen en ingewanden – en licht gezouten in houten vaatjes, waarna ze kort worden diepgevroren. De pancreas blijft zitten, die zorgt voor het rijpen en de fijne smaak”, legt Peter Sabbe uit. “Maatjes zitten trouwens vol gezonde vetten: ‘den hoaring in ’t land, de docteur aan de kant’, zo werd er vroeger gezegd.”
De nieuwe haring is twee jaar oud. “Hij zwemt in dichte scholen, en draagt nog geen milt of kuit. Hij is, met andere woorden, onschuldig of nog ‘maagdje’. Vandaar de naam”, knipoogt Sabbe. “In ons steedje, dat een haringtraditie heeft van meer dan 700 jaar, noemen geliefden elkaar trouwens nog altijd ‘moatje’.” De nieuwe maatjes werden geserveerd aan de staart, met een fijngesneden ajuintje… en een glaasje jenever om door te spoelen. Het Shantykoor en de folkafdeling van de stedelijke muziekacademie zorgden voor de muzikale omlijsting op de maatjeshappening.
(WK)
