Op donderdagavond 2 juni is Raymond Holvoet, bekend als de gedreven bezieler van de jaarlijkse herdenking van de in WO II gesneuvelde Kortrijkse parachutisten, in het AZ Groeninge in Kortrijk overleden aan de gevolgen van covid. Nog geen maand geleden mocht hij als voorzitter van het herdenkingscomité van de paracommando’s onder meer premier De Croo ontvangen.
Raymond Holvoet maakte er zijn levenswerk om de gedachtenis van zijn oom-naamgenoot Raymond Holvoet blijvend te eren. Als student was deze tijdens WO II als oorlogsvrijwilliger eerst actief bij de sluikpers maar moest vluchten voor de Duitsers, trok naar Frankrijk maar werd opgepakt. Hij kwam in een Spaans gevangenenkamp terecht, om uiteindelijk in 1942 in Engeland te geraken. Hij was er ingelijfd bij de Special Air Services (SAS). Toen hij in oktober 1944 boven Nederlands bezet gebied gedropt werd, werd hij vermoedelijk verraden en opgepakt door de Duitsers. Hij vluchtte, maar werd getroffen door een vijandelijke kogel. Hij werd maandenlang mishandeld maar bleef zwijgen over wat hij wist. Hij heeft zo tientallen geallieerden het leven gered. Op 10 april 1945 werd hij door de Duitse SS gefusilleerd in Hattem bij Zwolle en in de IJssel gegooid…. Zijn lichaam spoelde een tiental dagen later aan. Hij was amper 21 jaar. Aanvankelijk werd hij in Nederland begraven maar in 1947 werd hij overgebracht naar Kortrijk.
Geijverd voor straatnamen
Raymond Holvoet jr. is in 1962 zelf ook paracommando geweest in Flawinne en vanaf dan zou hij ijveren voor het herdenken van zijn oom, maar ook voor andere Kortrijkse paracommando’s die in WO II sneuvelden: Jacques Picquart uit Heule en Roger Carrette en Jean Melsens uit Kortrijk. In de jaren zestig al ijverden de families al om hun gesneuvelde familieleden met een straatnaam te eren. Er werd later een herdenkingscomité opgericht met Raymond als voorzitter. In september 2017 werd hun wens werkelijkheid en werden op de verkaveling Langwater in Kortrijk zes straatnamen ingewijd, naar de vier para’s en ook een Commandopad en een Parachutistenstraat.
Elk jaar worden begin mei de Kortrijkse parachutisten ook herdacht op de Sint-Jansbegraafplaats. Op 6 mei laatst mocht Raymond Holvoet nog vol trots zowel premier De Croo als minister Van Quickenborne en Defensieminister Ludivine Dedonder verwelkomen. Daags na de plechtigheid voelde hij zich echter onwel. Een week later werd hij in het ziekenhuis opgenomen. “Men heeft alles gedaan wat mogelijk was, maar zijn longen waren te zwaar aangetast”, zegt dochter Bénédicte. ”Velen denken dat het coronavirus verdwenen is of dat er alleen nog varianten circuleren, maar dat is niet zo. Ook in het ziekenhuis waren ze verwonderd. Papa was had altijd een goede gezondheid en gaf nooit op. ‘Never surrender’ was zijn leuze. Toch was het virus sterker…”
Aan de wieg van Sioen Industries
Raymond Holvoet – die op 13 augustus 80 zou worden – groeide op in de Gentsesteenweg waar zijn moeder destijds een kruidenierswinkel openhield. Hij was de vijfde van zes kinderen. Vader was bediende bij het toenmalige Intercom, later Electrabel. Na zijn huwelijk met Huguette Vanasten woonde hij eerst in Brugge en daarna in Beveren-Roeselare, waar hij in de jaren zestig verkoper werd bij de jonge firma Sioen, vandaag een wereldbedrijf van technisch textiel met zetel in Ardooie. Hij werd er gedelegeerd bestuurder. In de jaren tachtig werd hij in Poperinge zaakvoerder van zijn eigen bedrijf Coatex dat in dezelfde sector actief is en onder meer pvc voor tuinvijvers vervaardigt. Ook in Frankrijk leidde hij enkele firma’s die intussen, net als Coatex, deel uitmaken van de groep Sioen Industries. Raymond bleef ook na zijn pensioen goede contacten onderhouden met Sioen en volgde verder het reilen en zeilen van het succesbedrijf. Voor de huidige topvrouw barones Michèle Sioen was hij als een mentor.
Raymond Holvoet woonde aan de Beverlaai en was vader van twee kinderen. Ze sloegen beiden een andere beroepsrichting in. Pierre, getrouwd met Caroline Morreeuw, heeft een carwash in de Kuurnsesteenweg in Kortrijk. Dochter Bénédicte runt de kledingzaak Herra in de Doorniksewijk. Hij had vijf kleinkinderen en een achterkleinkind. Hij hield van reizen, maar op de eerste plaats kwamen de voorbije jaren zijn kleinkinderen, naast zijn vriendenkring van de para’s en zijn herdenkingscomité. Minister Van Quickenborne liet al weten dat men in Kortrijk het levenswerk van Raymond wil voortzetten en de herdenking voor de parachutisten zal blijven organiseren.
De uitvaartdienst heeft plaats op vrijdag 10 juni om 11 uur in de Sint-Maartenskerk in Kortrijk. Hij wordt bijgezet in het familiegraf op de Sint-Jansbegraafplaats waar hij zo dikwijls kwam voor de herdenkingen.
