Anderhalf jaar nadat Alexander Deryckere (28) overleed aan zijn verwondingen na een val van een dak organiseerden zijn naasten vrijdagavond, op zijn dertigste verjaardag, een herdenking. Vierhonderd vrienden en familieleden tekenden present en toosten op de verjaardag van de graag geziene Alexander. “Je was voor ons een rots.”
De 28-jarige aannemer Alexander Deryckere uit Rumbeke viel eind november 2020 van een dak in Wingene en overleed enkele dagen later in het ziekenhuis. “Door de coronacrisis konden we slechts in beperkte kring afscheid nemen van Alexander. We kwamen dan ook op het idee om een herdenking te organiseren op de dag dat Alexander dertig zou worden”, aldus zijn levenspartner Delphine Vandevelde. De herdenking had vrijdagavond plaats nabij de woning van het koppel langs de Dadizeleleenstraat in Rumbeke. In de grote tuin kwamen een vierhonderdtal vrienden en familieleden samen.
Mooie plechtigheid
Het werd een mooie, emotionele plechtigheid doorspekt met intieme getuigenissen en passende muziek. Zo werd er een brief voorgelezen van een verpleegster van het ziekenhuis in Brugge die er bij was toen Alexander nog in het ziekenhuis voor zijn leven vocht. Zij richtte zich tot de kleine Gaston, het zoontje van Alexander en Delphine. “Samen gaan jullie verder, samen één team, samen voor Alexander.”
Ook Delphine zelf nam op het einde van de plechtigheid het woord. “Lieve Alex, velen kennen jou als een levensgenieter en een harde werker. Je was een echte doorzetter, een zorgzame papa. Alles leek zo vanzelfsprekend. Een huisje, een kindje. Nu pas beseffen we hoeveel geluk we hadden met jou.” Delphine bedankte haar man uitdrukkelijk voor de persoon die hij was. “Je was voor ons een rots. Ik wil je bedanken om hetgeen je ons allemaal gegeven hebt. Gaston is een geschenk waarin ik elke dag een stukje van jou in herken. Je hebt me de beste tijd van mijn leven gegeven.”
Alexander was ook een familiemens. Dat werd duidelijk uit getuigenissen van zijn schoonbroer Tim en zijn schoonvader Marc. “Een dikke tien jaar terug rolde je naam over de tongen bij ons thuis. Je kon het goed vinden met Delphine. We wisten dat je een doorzetter was, behulpzaam en zachtaardig. Niets was je teveel. Je zou helpen waar nodig was. We moesten het geen twee keer vragen”, aldus Marc. Hij schetste ook Alexander als vader. “Je was zo trots bij de geboorte van Gaston. Hij was je alles. Je zag hem kort opgroeien. Je nam hem graag onder je hoede als je thuis was. Je was een voorbeeldige papa.”
Orgaandonatie
Na zijn overlijden doneerde Alexander verschillende van zijn organen. Tijdens de plechtigheid werden enkele anonieme getuigenissen voorgelezen van mensen die dankzij Alexander nu een gemakkelijker leven leiden. “We hebben een warm, kloppend hart ontvangen.”
Een levensgenieter en een werker. Die elementen kwamen op het einde van de herdenking nog eens duidelijk aan bod. Wie dat wenste kon op een baksteen een boodschap schrijven. Met die steen werd een muur gebouwd. De laatste stenen werden door de familieleden van Alexander, onder de tonen van You’ll never walk alone bijgeplaatst.
“De bakstenen vormen een sterke muur waarop we verder kunnen bouwen. Deze muur staat symbool voor kracht.” Ook een Omer, zijn lievelingsdrankje, mocht niet ontbreken op de verjaardag van Alexander. Broer Thomas en Delphine brachten een eerste toost uit, daarna kregen alle aanwezigen de kans om een Omertje te drinken en mooie herinneringen op te halen aan de graag geziene Alexander.
