Vorig jaar met natte voeten, nu viert opa Gabriel zijn 72ste verjaardag droog met geheim wapen: “Door mijn nieuwe muur heb ik geen zandzakjes meer nodig”
Na de onvergetelijke ‘waterverjaardag’ van vorig jaar klinkt Gabriel Vandamme nu met droge voeten op z’n 72ste levensjaar en op een geheim wapen tegen een volgende overstroming. “Door mijn nieuwe waterdichte muur heb ik hopelijk geen zandzakjes meer nodig.”
“Happy birthday to opa!” Kleinkinderen van Gabriel Vandamme zongen een jaar geleden liedjes vanuit een kruiwagen voor hun grootvader. “Een verrassing en een verjaardag om nooit te vergeten, maar nu is het wel aangenamer: met droge voeten en een natte keel”, grijnst de 72-jarige man. Hij opent een fles cava en klinkt met zus Regine die vlakbij woont. Er is nog wat werk in hun huizen bij Noordschote door de waterschade van vorig jaar, maar het kon erger.
Halve meter water
“Buiten zaten we tot aan de knieën in het water”, herinnert Gabriel. “Om te voorkomen dat het ook binnen een halve meter hoog stond, moest ik thuisblijven. We hebben met tien pompen twee weken aan een stuk gepompt, dag en nacht. En we moesten voortdurend ter plaatse waken, zodat er niks zou mislopen. We waren op alles voorzien: voor een eventuele uitval van de elektriciteit hadden we een groep geplaatst. Af en toe viel een pomp stil door vuiligheid die erin kwam, dus we moesten alles regelmatig controleren. Het is goed gelukt: we konden het waterpeil in het huis beperken tot een paar centimeter.”
De slaapkamer van Gabriel zit op de benedenverdieping. “Mijn bed lag vol met binnendeuren en alles wat gestapeld kon worden. Ik sliep toen boven in de zetel. Er was wel schade binnen, die achteraf zichtbaar werd. We hebben deuren bijgewerkt en kasten vervangen. In de badkamer zien we nog plaatsen waar schimmel opkomt en in de keuken moeten muren afgekapt, herplakt en herschilderd worden. Nu is het nog te vochtig: het was allerminst een droge zomer. Als we vorig jaar niks hadden gedaan, was alles stuk. Hopelijk gebeurt het nooit meer.”
Waterdichte muur
Gabriel deed het voorbije jaar meer dan hopen: hij bereidde zich grondig voor op een nieuwe zondvloed. “Ik ben hier geboren. In 1993 stond het water op deze plek een vijftal centimeter hoog en dan hebben we de vloer een twaalftal centimeter opgehoogd. Nu heb ik een waterdichte muur gebouwd. Een werk van maanden.” “Een echte Vandamme: hij weet van aanpakken”, merkt Regine op. Hun vader was een zelfstandig metser en ook de jongere generaties blijken handige harry’s.
Bouwpakket
De muur is klaar en zit opgeborgen in een bouwpakket. “Een soort Meccano, de bouwdoos staat klaar en alles is er geklasseerd en genummerd. De hele muur plaatsen duurt tussen de twee tot drie uur. Wij hebben hier ‘het geluk’ dat we het water tijdig zien aankomen. Wat ik maakte is waterdicht, dat ben ik honderd procent zeker. Vorig jaar bouwde ik iets gelijkaardig om de septische put te beschermen en dat is toen gelukt. Het zijn platen die niet veel wegen. Ze bestaan langs beide zijden uit polyester, met isolatie tussen. De langste meten 5,30 meter. Ze zijn gemakkelijk te plaatsen, ook voor de deuropeningen. De kleinste gaatjes spuit ik dicht met silicone.”
Spanje
De ‘fundamenten’ voor de waterdichte schotten zijn voorzien. “Ik heb nog zandzakjes liggen en vorig jaar hebben we daarmee het hele huis omringd, maar in principe heb ik ze niet meer nodig. Nu zijn we beter gewapend. Ook de brandweer hoeft bij een volgende overstroming niet meer langs te komen. Dat is toch de hoop. Als het water door de vloer zou dringen, is er natuurlijk niks aan te doen. Ook bij een scenario zoals in Spanje kan je alleen maar snel je valies pakken en voortgaan.” Maar voorlopig blijft Gabriel dus wonen op de plek waar hij geboren is. “Er is weer een jaartje bij, maar ik voel het niet. Sterker nog, ik voel me beter dan vorig jaar.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier