Janna Saey is een van de 25 West-Vlaamse sportievelingen die straks voor het goede doel naar de top van de mythische Col du Tourmalet trappen. Het startschot voor de fietstocht weerklinkt op zaterdag 1 juli onder de Eifeltoren in Parijs. “Een kleine duizend kilometer in vijf dagen tijd, maar ik ga mij als enige vrouw niet laten kennen”, belooft de dappere Oostendse.
Janna neemt als eerste vrouw deel aan de ‘Ride To Unite’, die dit jaar aan zijn derde editie toe is. Ze sloot zich aan bij enkele collega-lesgevers van SBSO De Passer in Brugge. “Onze collega Branco reed vorig jaar ook al mee en ik heb het toen zo’n beetje vanop afstand gevolgd. Het leek mij een tof initiatief. En ik herinner mij nog dat ik dacht: maar allez how zeg, er rijden geen vrouwen mee!” (lacht) En dus besloot Janna zelf die eerste vrouw te zijn. “Heel veel fietservaring heb ik niet, maar ik schafte mij zoals iedereen een fiets aan tijdens de lockdown. Een koersfiets nog wel”, glimlacht ze. Janne pendelde er geregeld mee naar het werk, zo’n 25 kilometer heen en evenveel terug. “Wat ik zo fijn vind aan fietsen? Het buiten zijn in de vrije natuur, genietend van het zonnetje en de landschappen die voorbij glijden. Fietsen is een vorm van vrijheid.”
Of ze geen schrik had tussen al dat mannelijke geweld? “Ik voelde aanvankelijk wel de druk om niet onder te doen”, geeft Janna toe. “Vooral die eerste oefenrit samen was spannend: Ik ga die mannen nooit kunnen volgen, dacht ik. Elke vrouw die wel eens op een koersfiets zit, zal het al wel eens gehoord hebben: Meistje, zet je maar in mijn wiel. Je hebt nu eenmaal van die machomannen”, lacht ze. “Terwijl wij het wel degelijk óók kunnen.”
Stichting Pelicano
En uiteindelijk viel het mee met die mannen. “’t Is een megatoffe groep, de sfeer zit goed. Ik voel mij allang geen buitenbeentje meer”, aldus Janna, die trouwens ook de enige Oostendse deelnemer is aan de rit. “Ik vertegenwoordig kortom Oostende én de vrouwen”, glimlacht Janna. Trainen doet ze met de Join Cycling app. “Al is dat met twee kleine kinderen in huis niet altijd zo vanzelfsprekend. Als ik ga trainen, ben ik al snel een paar uur weg van huis”, klinkt het.
Janna heeft thuis in Oostende een stel vurige fans. “Van mijn oudste dochter heb ik een geluksbrengertje gekregen om aan mijn stuur te hangen”, glundert ze door de telefoon. “Weet je, het feit dat ik zelf ook twee kinderen heb, doet mij er misschien al eens iets vaker bij stilstaan dat niet iederéén het zo goed heeft. Ik voel mezelf daar soms schuldig over: waarom kan ik mijn kinderen wel alle kansen geven en andere ouders niet? Kinderen die om financiële redenen niet mee op klasuitstap kunnen, het komt jammer genoeg vaker voor dan je denkt. Dat zie ik genoeg bij ons op school. Dus ja, Stichting Pelicano, die zich inzet voor de bestrijding van kinderarmoede, is zeker een nobel doel. En als ik het onderweg even moeilijk krijg, denk ik aan onze twee schatten van dochters. Zij zijn mijn zonnetjes in huis.”
Daags voor de Tour
De groep vertrekt op 1 juli in Parijs en zou op 5 juli de top van de mythische Col du Tourmalet moeten bereiken. Daags nadien passeert daar een etappe van de Ronde van Frankrijk. “Ik was best wel onder de indruk toen ik dat hoorde”, zegt Janna. “Noem mij geen kenner, maar de Tour volg ik wel graag op tv. Dus ja, ik kijk er al naar uit om dat eens live mee te maken. Ik zal dan vast wel zoiets hebben van ‘wauw, wij hebben daar gisteren óók gereden’.” (lacht)
Ze zal er dan een kleine duizend kilometer op hebben zitten, en dat in amper vijf dagen tijd. “Ik heb er bewust nog niet te veel over opgezocht: hoe minder ik vooraf over de tocht weet, hoe minder ik ontmoedigd kan raken”, lacht Janna. Ze is zichzelf ervan bewust dat het een pittige vijfdaagse wordt. “Maar dat maakt het juist zo uitdagend: als we op voorhand al wisten dat het een fluitje van een cent zou worden, zou er niet veel aan zijn. Je doet zoiets tenslotte toch ook een beetje voor jezelf en voor de sportieve uitdaging hé. Mijn hoofddoel is de rit helemaal uitrijden, dus laat ons vooral hopen op wind achter.” (lacht)
Al 16.000 euro
Dat Janna niet moet onderdoen voor de mannen, wordt ons ook bevestigd door Leendert Van Hulle, de oprichter van Ride To Unite. “Reken maar dat Janna haar mannetje staat”, klinkt het stellig. “Ik durf zelfs toe te geven dat ze de mannen al eens spreekwoordelijk pijn kan doen op de fiets.” Ondertussen lijkt de derde editie van Ride To Unite opnieuw een voltreffer te worden: op een drietal maanden tijd werd er al bijna 16.000 euro ingezameld.
Doneren kan nog tot en met 11 juli op het rekeningnummer BE51 0689 4267 8662 met vermelding ‘Ride To Unite 2023’.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier