Voedselbank voor dieren in Kortrijk: “Aandacht voor sociale dierenhulp is absoluut nodig”

In de Deelfabriek vond afgelopen maand voor het eerst een bedeling van de gloednieuwe Kortrijkse dierenvoedselbank plaats. Mensen die het niet breed hebben kunnen er eten afhalen voor hun huisdier(en). Initiatiefneemster Nady Taliman van Poezewoef (een onderdeel van het Kortrijkse OCMW) hoopt in eerste instantie een zestigtal mensen te bereiken.

Dinsdagnamiddag, 15 uur, in de verder bijna verlaten Deelfabriek in de Damastweversstraat stapt Stefanie ( niet haar echte naam, red. ) enigszins onzeker naar binnen. Eigenlijk wil ze hier helemaal niet zijn. Maar sinds ze zwaar ziek geworden is, heeft ze het financieel heel moeilijk.

Toch was de stap naar het OCMW en sociale ondersteuning heel groot. “Had ik alleen voor mezelf moeten zorgen, dan had ik die stap waarschijnlijk zelfs niet durven zetten. De schaamte is groot”, vertelt ze terwijl ze haar beurt afwacht. “Maar ik heb thuis een Engelse bulldog van vijf jaar en drie katjes waarvan eentje ernstig ziek is. Ik zou nog liever zelf minder eten dan mijn dieren moeten wegdoen.”

Dwergkonijntjes

Dus komt Stefanie naar een van de eerste proefbedelingen van de gloednieuwe Kortrijkse dierenvoedselbank. Ze krijgt een grote zak hondenvoeding mee en wat kleinere pakjes katteneten van Poezewoefvrijwilligers Ingrid Tanghe en Myriam Van Dooren. Er zijn ook snoepjes en kauwbeentjes. “Daar kan ik een week of drie mee verder, denk ik. Hopelijk land ik snel weer op mijn pootjes en hoef ik niet meer te komen”, besluit ze.

Achter haar schuift Kristien ( niet haar echte naam, red. ) aan. Ze heeft thuis elf dwergkonijntjes rondlopen die best wel wat kunnen eten. “Het begon met één konijntje. Toen dat plots jongen kreeg, raakten mijn kinderen er erg aan gehecht. We hebben ze dus gehouden, maar dat kost wel wat.”

Kristien is nog maar net vertrokken met haar zak konijneneten als Katia Dewulf door de dubbele glazen deur stapt. Katia werkt voor het Centrum Algemeen Welzijnswerk (CAW) en komt enkele zakken hondenvoeding ophalen voor de viervoeter van een van haar cliënten.

“Heel veel van de mensen met wie ik werk hebben een huisdier”, vertelt ze. “Je kan snel oordelen en zeggen dat het geen goed idee is om een dier te houden als je het financieel moeilijk hebt, maar je kan je niet voorstellen wat sommige van die dieren voor die mensen betekenen. Het is echt hun trouwste vriend en vaak het enige wat hen redt van de eenzaamheid. Ik heb zelfs cliënten die niet naar het ziekenhuis willen, ook al zijn ze ernstig ziek. Gewoon omdat ze geen opvang kunnen vinden voor hun huisdier. Aandacht voor sociale dierenhulp is dus absoluut nodig, dat zie ik elke dag. De dierenvoedselbank is een goede eerste stap, maar ook een betaalbare dierenarts en opvang zou er nog moeten kunnen komen.”

Poezewoef

Net die nood aan opvang is wat Nady in 2016 deed starten met Poezewoef. “Ik werk als sinds 1989 voor het OCMW van Kortrijk. Op een bepaald moment werd ik geconfronteerd met het verhaal van een oudere dame, die tijdelijk naar een woon-zorgcentrum moest na een val. Geen enkel familielid wilde haar hondje opvangen, dus liet een dierenarts het beestje inslapen. Toen de dame terug naar huis mocht, was ze ontroostbaar.”

Wat begon als een bescheiden initiatief met een tiental vrijwilligers, groeide uit tot een organisatie met 60 mensen die dagelijks wandelen met huisdieren van mensen die dat zelf niet (meer) kunnen. “Als het kan nemen we zelf ook beestjes tijdelijk in huis. Als hun baasje naar het ziekenhuis moet en geen geld heeft voor opvang bijvoorbeeld”, legt Ingrid uit. Zij en haar schoonzus Myriam staan Nady al van in het begin bij. “Mijn eigen Schotse collie Molly was toen net gestorven en mijn man zag liever geen nieuwe hond komen, we gaan immers graag op reis. Door dieren op te vangen voor Poezewoef draag ik toch mijn steentje bij.”

Het plan om naast opvang ook een dierenvoedselbank te organiseren, ontstond halfweg vorig jaar. “Vroeger kwamen de mensen van vzw Sociale Dierenhulp in Ooigem een keer per maand met hun dierenvoedselbank naar Bissegem”, aldus Nady. “Maar de vzw kon de grote vraag niet meer bijhouden en is in april gestopt met zijn bedelingen. Er was gewoon niet genoeg voor iedereen. Op dat moment gingen ongeveer 60 mensen er maandelijks langs. Die bleven dus in de kou staan.”

Testbedelingen

Nady begon dan ook meteen met het aanschrijven van bedrijven die eventueel eten voor dieren op overschot zouden kunnen hebben. En met succes. Donderdag 4 en dinsdag 16 februari kon Poezewoef twee testbedelingen organiseren. Die verliepen erg vlot. “Onze vrijwilligers verdelen alles op voorhand netjes in zakjes”, legt Nady uit. “Mensen die voeding komen ophalen, kunnen dat enkel doen als ze doorverwezen worden door hun sociaal werker. Ze mogen een keer per maand langskomen en krijgen eten mee voor twee weken voor maximum drie dieren.”

Bedoeling is dat de werking van Poezewoef op termijn zal verhuizen naar de nieuwe Deelfabriek, in de oude brandweerkazerne in de Rijkswachtstraat. “Daar zou ik ook graag een winkeltje openen met spullen voor dieren zoals halsbandjes en kattenbakken”, droomt Nady luidop. “Maar dat is toekomstmuziek. Eerst gaan we ervoor zorgen dat niemand honger moet hebben. Mens of dier.”

Om dat te realiseren in Nady nog steeds op zoek naar donaties. Heb je zelf nog wat zakken honden- of katteneten staan? Dan kan je dat coronaveilig achterlaten aan de voordeur van wijkcentrum de Zonnewijzer in de Langemeersstraat 6 na een seintje op het nummer 0477 91 19 16. Ook spullen voor dieren die nog in goede staat zijn, zijn welkom.