Villa Rozerood in De Panne blijft investeren ondanks coronacrisis: “We gaan voor maximaal comfort”

Door de coronamaatregelen beleeft Villa Rozerood in De Panne in veel opzichten uitdagende tijden. Er zijn minder fondsen en helpende handen, maar er wordt van de lagere bezettingsgraad in het respijthuis gebruikgemaakt om een aantal werken uit te voeren. “Zo wordt er momenteel een belevingstuin vol zintuigelijke prikkels aangelegd”, zegt directeur Mohsen Zagheden.

Villa Rozerood is een respijthuis dat gezinnen met zwaar zieke kinderen of jongeren opvangt. De vaak palliatieve of terminale kinderen worden er dag en nacht verzorgd, ouders kunnen er even op adem komen en broers of zussen krijgen animatie aangeboden. Dit allemaal geheel volgens de noden en wensen van het gezin in kwestie. Vorig jaar zou deze unieke zorgvoorziening haar tiende verjaardag vieren in het bijzijn van vaste donateurs, sympathisanten en gasten, maar corona stak daar een stokje voor.

Lagere capaciteit

“Families van over het hele land blijven welkom, maar uiteraard hebben we onze werking moeten aanpassen”, zegt directeur Mohsen Zagheden. “Waar we hier in normale tijden zeven gezinnen tegelijk ontvangen, ligt de capaciteit vandaag op vier gezinnen. Zij verblijven in hun bubbel in aparte, speciaal daartoe ingerichte studio’s in de verste uithoeken van het gebouw. Dit komt onze gasten ten goede, maar voor onze vaste medewerkers is het er zeker niet rustiger op geworden.”

De giften zijn lager dan anders, al kwam er afgelopen zomer wel veel respons op onze oproep in jullie krant

“Door de vele maatregelen die bij ons extra streng zijn, gezien de doelgroep hebben zij immers veel bijkomende taken; zowel operationeel als administratief. Komt daar nog bij dat onze equipe van 45 trouwe vrijwilligers voorlopig aan de zijlijn moet blijven staan, zolang zij niet gevaccineerd zijn. Ook stagiairs of jobstudenten schakelen we voorlopig niet in, uit voorzorg. Kortom: meer werk met minder mensen.”

Minder fondsen

De directeur steekt dan ook graag de loftrompet voor zijn team, waar hij het afgelopen jaar meer dan ooit middenin stond. Ook hij moest immers geregeld bijspringen. “We krijgen het zwaar te verduren, maar ik ben heel trots op de manier waarop wij met zijn allen met deze uitdagingen zijn omgegaan. Er speelt daar overigens nog meer bij mee, want door de studiowerking en de maatregelen waren er enerzijds minder inkomsten en anderzijds meer uitgaven. We kregen weliswaar een compenserende vergoeding van de overheid, waardoor we het hoofd boven water kunnen houden. We konden echter geen acties opzetten om fondsen te werven bij bedrijven, die zelf in moeilijke papieren zitten. Bovendien zijn de serviceclubs overbevraagd en de giften van particulieren zijn lager dan anders, al kwam er afgelopen zomer wel veel respons op onze oproep in jullie krant.”

In normale tijden ontvangen we zeven gezinnen tegelijk, nu zijn dat er vier

De vrijwilligers kijken er in ieder geval naar uit om hier weer aan de slag te kunnen. Sommigen zijn immers al sinds dag één betrokken bij Villa Rozerood en voor velen neemt de zorgvoorziening een belangrijke plaats in hun leven in. “Momenteel zoeken we een vrijwillige administratief ondersteuner voor de fondsenwerving en ook iemand die de facilitaire processen wil opvolgen. We zijn ervan overtuigd dat we die nieuwe vrijwilligers zullen vinden, want we zien dat heel wat mensen zich willen inzetten voor onze villa en dat zij het fijn vinden om deel uit te maken van onze familie”, stelt de directeur.

Investeringen

Die zoektocht naar nieuwe medewerkers heeft trouwens alles te maken met een aantal recente investeringen, waarbij de lagere bezetting handig van pas kwam. “Zo hebben we de matrassen en hoofdkussens vernieuwd, zonwering, koeling en ventilatie geplaatst en de wifi-infrastructuur vervangen. Sommige van die ingrepen zijn noodzakelijk om aan de toekomstige regelgeving te voldoen. Andere kwamen naar voren uit de gastenbevragingen en dienen om het comfort van onze verblijvers te verhogen, of om in te spelen op hun veranderende behoeften. Als enige Belgische voorziening met gezinsgerichte respijtzorg hebben wij dan wel geen concurrenten waartegen we moeten opboksen, maar toch vinden we het uiterst belangrijk om ons aanbod en de infrastructuur continu te blijven vernieuwen. De tijd die sommige families nog samen rest, moeten ze hier zo zorgeloos mogelijk kunnen doorbrengen”, klinkt het.

Pipowagen

Het nieuwe pronkstuk wordt de belevingstuin met rolstoeltoegankelijke paden langsheen een parcours vol zintuiglijke prikkels. “Je zal met het hele gezin het traject kunnen afleggen, met onder meer een blotevoetenpad, vervormende lachspiegels, waterelementen en een lichttunnel met sterren die symbool staan voor de kinderen die hier eerder verbleven en ondertussen overleden zijn. De apotheose is de pipowagen: een oude clownswagen waar je met de tillift in kan, om er verhalen te vertellen of poppenkast te spelen. Om financiële redenen zullen we de realisatie van de tuin over minstens drie jaar spreiden, maar dit jaar nog zullen we al gebruik kunnen maken van de eerste elementen”, geeft de directeur nog mee.