Vermiste, driepotige hond Fee dood teruggevonden: “We zijn er het hart van in”

Fee, een kruising van drie jaar, was sinds 20 juli vermist. Haar baasje (68) wou vorige week woensdag rond de middag de bloempotten uit haar voortuin binnen plaatsen om de plantjes te beschermen tegen de hitte. “Normaal gezien sluit mémé altijd de deur zodat Fee niet op de straat kan lopen. Die ene keer is ze dat blijkbaar vergeten”, zucht kleindochter Angie Denys. De zoekactie eindigde uiteindelijk in mineur, want woensdagnamiddag werd Fee dood teruggevonden.

De eigenares in kwestie woont in de Kortemarkstraat in Lichtervelde. Ze had niet meteen door dat haar geliefde hondje niet meer thuis was. “Na een paar uur is ze zelf beginnen zoeken in de tuin en op straat. Pas dan heeft mémé alarm geslagen”, vertelde Angie woensdagochtend. Al een week lang zijn familieleden en buren koortsachtig op zoek naar Fee. “We hebben affiches opgehangen, flyers uitgedeeld, aangebeld bij iedereen in de buurt om te vragen of zij iets hebben gezien… Helaas allemaal zonder resultaat. Zonder enige aanwijzing kunnen we ook geen speurhonden of vangkooien inzetten.”

Er was een beloning voorzien voor de persoon die de familie naar Fee kon leiden, maar zover is het niet gekomen. In de late namiddag werd het hondje door één van de speurders door teruggevonden. “We zijn er het hart van in”, laat Angie weten. “Mémé zal dit verlies moeilijk kunnen verwerken.”

Voorpootje geamputeerd

Fee is een driejarige hond met een heftig verleden. In haar eerste thuis verloor ze een pootje, door kindjes die met een raceautootje tegen één van haar voorpoten reden. Daarna verhuisde ze nog twee keer, maar niemand had de middelen om de zorg van het hondje op zich te nemen. Tot ze vijf maanden geleden werd geadopteerd door de grootmoeder van Angie. “Het was liefde op het eerste gezicht, het verdriet en schuldgevoel bij mémé is echt ontzettend groot”, klonk het. “Fee is een kruising, maar zelfs de dierenarts weet niet precies van welke rassen. Ze heeft alleszins iets mee van een Jackrussellterriër. Ze is een beetje schuchter, maar niet echt bang van vreemden. Het is een heel vriendelijke hond.”