Wat een fantastisch verhaal schreven de Special Flames, onze nationale voetbalploeg van dames met een mentale beperking. Op de Wereldspelen in Berlijn behaalde de ploeg de gouden medaille na een spannende finale. “Veel te spannend’, lacht coach An Blauwblomme, die trots is op de fair play die haar ploeg toonde. En ze vond het prachtig om zien hoe haar speelsters geleidelijk aan uit hun schulp kropen om contacten te leggen met speelsters uit andere landen.
De voorbereiding voor de Special Olympics begonnen reeds vier jaar terug. Afgezien van de onderbreking door corona kwamen de geselecteerde speelsters maandelijks samen in Tubeke om te oefenen. “We moesten wat bijsturen”, vertelt bondscoach Ann Blauwblomme (37), die al 12 jaar actief is als trainster in de G-Sport bij SV Zulte-Waregem. “Hier spelen we acht tegen acht, op de Wereldspelen speelden we zeven tegen zeven. Het veld was ook iets kleiner, dus op het aanpassen van de posities en zo moesten we wat extra oefenen.”
Fairplay
En dan kwam de datum van de afreis dichterbij. “We dienden nog wat afspraken te maken die laatste training. Ook naar de ouders toe, die moesten er vertrouwen in hebben dat we goed voor hun dochters zouden zorgen. Velen van hen waren nog nooit twee weken van huis weggeweest. Vele ouders waren in Berlijn aanwezig als supporters, maar in het hotel waren de speelsters toch afgezonderd.”
Eens in Berlijn aangekomen ging alle aandacht naar de elkaar snel opvolgende wedstrijden. “We hebben een jong team”, vervolgt An. “Een winning team dat vol voor die gouden medaille wilde gaan. We wisten van vorige spelen dat het er heel competitief aan toe gaat. Wij geven ieder van onze speelsters evenveel speelminuten, want ze hebben er allen even hard voor gewerkt. Hoe dat met de andere landen zat wisten we niet. Het bleek al snel dat dit bij sommige landen niet het geval was. In het reglement staat dat iedere speelster minimum vijf minuten moeten spelen. Bij sommige ploegen was dat echt het minimum, na precies vijf minuten werden ze soms al vervangen. Dat raakte onze speelsters niet, ze wisten vooraf wat onze aanpak is. Ik moet trouwens een dikke pluim geven voor de fair play waar ze mee speelden. Op het tornooi kwamen we uit tegen een ploeg van niveau 4. Een niveau lager dan dat van ons. We hebben die ploeg een doelpunt laten maken, en zelf tien keer de bal rond gespeeld vooraleer op doel te schieten. Dat is fair play, onze dames zijn dat gewoon uit onze competitie. Dat is ook Special Olympics zoals het hoort te zijn – weg van het competitie-idee. Qua puur voetbalplezier zijn dat niet de fijnste wedstrijden, maar dat ze rekening houden met de beperking van de tegenspelers was heel leuk om te zien.”
Ontlading
Na de eerste twee wedstrijden, waar het vaak schade beperken was, werden de Special Flames ingedeeld in poule 2. Dat is vergelijkbaar met niveau 3, waar de meeste speelsters toe behoren. Daar zaten ze op hun plaats, zo bleek, want wat volgde was een reeks spannende wedstrijden. “De halve finale was heel spannend, de finale véél te spannend”, lacht de bondscoach. “Het stressniveau lag heel hoog. In de finale speelden de zenuwen speelden ons parten waardoor we 2-0 achter kwamen tegen Rwanda. Tijdens de rust heb ik hen gezegd dat er komt wat komt, ‘speel voetbal zoals je het gewoon bent en dan volgen de doelpunten vanzelf’. Het resultaat was dat ze veel losser en beter voetbalden en het uiteindelijk met 5-4 haalden na strafschoppen. Wat een ontlading!”
“Ik wil een dikke pluim geven voor de fair play van onze spelers”
Ann Blauwblomme kijkt terug op een fantastische veertiendaagse. Voor de trip diende ze verlofdagen op te nemen op het werk en vergoed wordt ze er ook al niet voor. “Wat we terugkrijgen is hoe de speelsters ervan genieten, hoe ze kennis maken met andere landen en culturen. Bij aanvang kregen ze 20 pins die ze konden ruilen met deelnemers uit andere landen als ze dat wilden. In het begin vroegen ze onze hulp om te ruilen, de taal was vaak een hinderpaal. Maar na een tijdje hadden ze onze hulp niet meer nodig. Ze leerden op een ongedwongen manier contact te leggen met die speelsters en slaagden erin met hen te communiceren. Zo brokkelde ook hun aanvankelijke schuchterheid af.”
Gouden onthaal
En of de gouden medaille gevierd werd, ook bij Eveline Desmedt, die feestelijk werd onthaald door familie en vrienden. Vader Karel en broer Bram hadden gezorgd voor een welkomstfeest. De Stijn Streuvelslaan in Moorsele kleurde rood-geel-zwart en aan de gevel prijkte een grote banner met foto’s van Eveline en de Flames. Rond 21.30 uur kwam Eveline aan en was zeer verrast.
“Samen met de andere Gullegemse speelsters Amy Balcaen en Liese Desmet werden we al gevierd bii Amy”, zegt een dolgelukkige Eveline die voordien in Gullegem woonde. “Ik speel gewoon heel graag voetbal, dat doe ik al twaalf jaar en dit is een fantastische bekroning. Het was mijn eerste groot tornooi en het was direct prijs!” De midden-midden van de Special Flames is een fervent supporter van SK Gullegem en van Club Brugge. Haar favoriete speler is Kevin De Bruyne van wie de ploeg een filmpje kreeg om hen geluk te wensen.
“Zoveel supporters hier om me te verwelkomen, dat had ik echt niet verwacht.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
