Vrouwelijke wielertoeristen Fringstoe! bestaan 5 jaar

Fringstoe! is de originele naam van een dameswielertoeristenclub die in 2015 werd opgericht door Aagje Honoré, Lies Vangheluwe en Julie Leterme. Vijf jaar later is de club zo populair dat ze het ledenaantal moeten plafonneren op 45. De coronacrisis verbrodde de start van het seizoen, het jaarlijkse weekendje en een groepsreis naar Spanje, maar ondertussen gaan de dames alweer drie weken samen de baan op.

Vriendinnen Aagje Honoré, Lies Vangheluwe, Ann-Sophie Vancayseele en Julie Leterme hielden Fringstoe! boven de doopvont tijdens een avondje uit in café St. Christophe, dat nog steeds het clublokaal is van de dameswielertoeristenclub. “Aagje babysitte voor mijn kindjes en zij was beginnen met fietsen”, vertelt voorzitster Julie Leterme. “Ik werkte al in de fietswinkel (Minne Sport, red.), maar zag het aanvankelijk niet zitten om zelf te rijden.”

“Ik fietste al en Koen (de echtgenoot van Julie, red.) zei altijd dat ik Julie moest overtuigen om samen te fietsen”, pikt Lies in. “Ik dacht: ik zal toch eens moeten meegaan en mocht een fiets gebruiken uit de winkel”, zegt Julie. “We vroegen eens rond bij vriendinnen of er nog waren die het zagen zitten. Dat bleken er verrassend veel te zijn. We waren met een twaalftal op onze eerste rit in april 2015.”

“Het was vooral niet de bedoeling om te koersen”, zegt Aagje. “We wilden gewoon op het gemak onder vriendinnen een toertje fietsen. We rijden altijd op maandagavond vanaf 18.30 uur, vanaf de start tot de overschakeling naar het winteruur. Er wordt daarnaast nog samen gereden door sommigen, maar dat wordt dan onderling afgesproken in Whatsappgroepen of de Facebookpagina. Er wordt dus wel degelijk veel meer gereden dan één keer per week, maar dat is dan niet georganiseerd.”

Geen volgwagen

De vereniging heeft 45 leden en dat is het maximum. “Eenmaal je met vijftig bent, is een volgwagen verplicht”, zegt Julie. “Maar het was ook een bewuste keuze voor kleinschaligheid en groepsbinding. De bende werd te groot. Na twee jaar hebben we de groep al gesplitst. Nu zijn we met drie groepen: het Fun Team, het Tempo Team en het Turbo Team.”

“Ieder jaar gaan we op weekend, is er een verrassingsuitstap en een nieuwjaarreceptie”, vertelt Aagje. “Tijdens het weekendje vertrekken we vanuit Ieper met de fiets naar de locatie en op zaterdagmorgen is er ook een rit. Dan is het allemaal samen, anders rijden we in drie groepen. Op zondag fietsen we terug. Zaterdagmiddag is er een activiteit en ‘s avonds is er dan een feestje. De verrassingsactiviteit vindt altijd de derde zaterdag van oktober plaats, op het einde van het seizoen dus. De laatste keer hebben we een lipdub opgenomen van ons lijflied: Girls Just Want To Have Fun van Cindy Lauper.”

“We rijden om te beginnen al in het roze en je hoort ons meestal al van ver afkomen”, lacht Lies. “Ik heb ook de indruk dat de mensen hoffelijker zijn voor ons dan voor mannen. Als we een lekke band hebben en een man wil die herstellen, dan gaan we hem dat laten doen.” “Pas op: we kunnen allemaal banden vervangen want we hebben eens een workshop gevolgd bij Minne Sport”, beklemtoont Aagje.

“De inkomsten komen vooral van het lidgeld”, zegt Lies. “Het grootste deel gaat naar het organiseren van de activiteit op het einde van het seizoen en de nieuwjaarsreceptie. Of als er een iets moet aangekocht. De maandagavond leggen we een potje om nog iets te drinken in St. Christophe. Normaal sluiten we de rit ook af met hapjes, waarbij er telkens anderen voor de hapjes zorgen. In het begin was het soms een heel buffet, met taartjes, pastasalades…”

De impact van de coronacrisis was al bij al gering voor Fringstoe!. “We hadden geluk dat het mooi weer was en dat we mochten fietsen. Eerst per twee met een vaste compagnon, later steeds meer… Deze week is het de derde week dat we weer gewoon met z’n allen fietsen, weliswaar nog steeds in drie groepen”, zegt Julie. “Eigenlijk mochten we eerder, maar aanvankelijk keken we nog de kat uit de boom, aangezien er nog specifieke richtlijnen waren met risico op boetes.”

Sponsors in de kijker

“Julie had tegen het einde van de lockdown het idee om iedere week naar een andere sponsor te fietsen. Je moest dan een selfie nemen en Julie maakte er dan een collage van. En zo kwamen de sponsors ook nog eens in de kijker”, zegt Aagje. “Daardoor groeiden we weer naar elkaar toe, want je zag toch dat sommigen begonnen af te haken.”

“Het was ook jammer dat we ons weekendje moesten annuleren. Dat ging normaal plaatsvinden in het eerste weekend van juni. Er was ook voor de derde keer een reis naar Spanje gepland in mei, maar die kon dus ook niet doorgaan, jammer genoeg.”

Het belang van die nevenactiviteiten mag je dan ook niet onderschatten. “De basis is dat het allemaal vrienden van vrienden zijn. Zo is dat gegroeid. Nieuwelingen kennen meestal al verschillende mensen. Op de een of andere manier zijn dat altijd heel enthousiaste toffe madams“, besluit Julie.