Het Vlaamse wielervoorjaar wordt zaterdag op gang getrapt en ook de ‘Trek Bidon Guys’ zijn weer van de partij. En dat met heel veel goesting. Deze wielerliefhebbers staan mee in voor de bevoorrading en het depanneren van de renners van Trek-Segafredo. “We beleven alles mee vanop de eerste rij. Je bent als het ware een vip, maar dan zonder de alcohol”, knipogen deze wielerfanaten.
De ‘Trek Bidon Guys’ zijn met een 12-tal, waaronder één dame: Jill Debacker. En eentje woont zelfs in Monaco. Pascal Dobbelaere – in het dagelijkse leven buur van Pogacar en Roglic – neemt met plezier het vliegtuig om zijn rol te spelen in de geoliede machine die het assistentieteam geworden is. Voor onze babbel bleef Pascal in het Prinsdom, maar kregen we er toch acht rond tafel: Sven Françoys (Tielt), Crétien Debacker (Meulebeke), Frank De Schryver (Tielt), Freddy Françoys (Wingene), Lode Bogaert (Tielt), Kenny Meersman (Meulebeke), David Vandewalle (Meulebeke), Nico Filez (Ingelmunster) en Bart Vandecaveye (Meulebeke). Plaats van de afspraak is eetcafé en bar à vélo Carlito in de Kortrijkstraat van Lode Bogaert.
Gestart in 2013
Het was ‘nonkel’ Luc Meersman die deze wielergekke vrienden aanzocht om mee te helpen bij de klassiekers. Kenny Meersman: “Mijn oom is een van de ploegleiders bij Trek-Segafredo. De eerste keer dat hij een beroep deed op ons was in het jaar 2013 toen Fabian Cancellara een van zijn drie zeges in de Ronde van Vlaanderen boekte. Sindsdien zijn we er elk jaar bij geweest.”
De ‘Trek Bidon Guys’ krijgen een wagen van de ploeg ter beschikking en worden verdeeld in teams van drie. “De samenstellingen wisselen voortdurend. We rijden van punt naar punt en zijn daarvoor uitermate goed gebrieft. We hebben een tablet aan boord waarop we onze aanrijroutes zien. Meestal doen we per koers zes tot zeven punten waar we ons met ons drieën opstellen: iemand met bidons, een ander met het eten en een derde man met de wielen. Het systeem zit ingenieus in elkaar, zodat we altijd voldoende tijd hebben om op de afgesproken punten te geraken.”
Wij zijn de roadies van het wielerpeloton
De ‘Trek Bidon Guys’ werken dus voor het Amerikaanse wielerteam Trek-Segafredo. “Dit voorjaar zijn Jasper Stuyven en Mads Pedersen onze kopmannen. Maar ook voor het damesteam doen we net hetzelfde als voor de heren. Wereldkampioene Elisa Balsamo rijdt voor ons”, klinkt het.
Van de Omloop Het Nieuwsblad (zaterdag 26 februari) tot en met Luik-Bastenaken-Luik (24 april) zijn ze van de partij. “We moeten op voorhand doorgeven welke weekends we beschikbaar zijn, maar we proberen met zijn allen zoveel mogelijk de wedstrijden bij te wonen. Je zit ook te midden de koers, dat geeft een ander gevoel. Je voelt je deel van het team. Het begint al ’s morgens als we gaan ontbijten met de renners in het hotel. En het eindigt soms met een feestje als we winnen.”
Begeerde bidons
De anekdotes die ze ondertussen hebben verzameld zijn talrijk. “Het zit hem vaak in kleine dingen. Als je ’s avonds thuiskomt, heeft iedereen zijn verhaal. Niet enkel de renners en ploegleiding, maar wij dus ook. Straks is er weer volk toegelaten op de koers, eerlijk gezegd was het makkelijker naar de bevoorradingspunten toe rijden als er geen volk mocht komen kijken. Maar voor de renners wordt het straks weer de max met een uitzinnige massa langs de kant. Wij staan dus tussen het volk, maar de renners herkennen ons ook aan ons wielertruitje van de ploeg. Uiteraard zijn onze renners prioritair, maar nonkel Luc drukt ons op het hart dat we ook een bidon moeten geven als een andere renner daar om vraagt. En op de duur weten ze in het peloton dat wij zo talrijk aanwezig zijn. Edward Theuns was een van ons en ging een jaartje bij Sunweb rijden. Overal waar hij ons zag, begon hij te zwaaien en een jaar later zat hij terug bij ons in de ploeg. En ook de bevoorradingsteams van andere ploegen kennen ons, in die mate dat ze ons soms volgen met de wagen.”
‘s Avonds ben je bekaf, soms vermoeider dan de renners
In de wagens heeft men een vaste piloot en copiloot. En soms krijgen ze ook een fotograaf of een vip mee. “Ons takenpakket is wel ruimer dan gewoon het bevoorraden of het aanreiken van een nieuw wiel. We staan ook voortdurend in contact met de Luc. Soms worden we gevraagd om de tijdsverschillen te timen, we nemen ook kleding aan van de renners of staan met een fiets klaar als dat ons gevraagd wordt. We beleven alles mee vanop de eerste rij, noem ons gerust de roadies van het wielerpeloton. ’s Avonds ben je bekaf, soms vermoeider dan de renners”, lacht het achttal.
Als Spartacus roept
Bij de laatste Strade Bianchi die Cancellara reed en ook won in 2016 waren de ‘Trek Bidon Guys’ naar Toscane gereden op de uitdrukkelijke vraag van Spartacus. “Cancellara wilde er ons bij, dus zijn we naar daar gereden. En toen hij won, hebben we dat natuurlijk ook gevierd in een plaatselijk restaurant.”
Als de Tour de France zich op ‘Vlaams’ grondgebied begeeft, worden de ‘Trek Bidon Guys’ ook opgeroepen. De Vlaamse parcours hebben immers weinig geheimen voor deze Tieltse vriendenbende. “Wij kennen hier de streek natuurlijk. Veel buitenlandse teams doen het met eigen mensen, die hier soms verloren rijden. Wij kunnen de lokale mensen ook aanspreken. Zo moesten we niet ver van de Ronde van Vlaanderenstraat eens van punt A naar punt B en toen een buur dat hoorde, bood hij aan om ons met zijn jeep over zijn land te voeren. Dat was immers een stuk korter en dus sneller.”
De auto’s sluit je best af, de supporters zouden er durven in kruipen op zoek naar een bidon
“We rijden ook met auto’s van de ploeg, de mensen kijken dan soms ook raar op als je hen in het West-Vlaams aanspreekt. Maar als ze tegen ons beginnen te zagen, dan brabbelen we iets in het Spaans”, gekscheren ze. “Supporters zijn ook nogal tuk op een bidon, je moet zorgen dat je wagen afgesloten is, of ze zouden er gewoon in kruipen.” Een keer redden ze ook mee de koers. “Toen in de Ronde van Vlaanderen 2015 een sponsorboog inzakte over de weg, konden we die nog net met een stok omhoog houden zodat de renners konden passeren.”
Zwitsers zakmes
De ‘Trek Bidon Guys’ leveren hun diensten gratis. “We doen het voor de unieke ervaring en we hebben pakken plezier natuurlijk. En ooit kregen we een cadeau van Gregory Rast, de meesterhelper van Cancellara. Geen Rolex zoals in het voetbal, maar een authentiek Zwitsers zakmes met onze naam er op.”
Luc Meersman is de verbindingsman en na een zege wilde hij met frietjes trakteren. “We kwamen aan in frituur Terminus aan het Tieltse station. De dag erop zouden de uitbaters met vakantie gaan en niet alles was nog voorradig. Daarop besloot ‘nonkel Luc’, zoals we hem met zijn allen noemen, alles wat ze nog in voorraad hadden te bestellen. We hadden veel honger, maar we hebben het toch niet allemaal op gekregen.”
Wie dit weekend koers kijkt, kan er een sport van maken de Tieltse ‘Trek Bidon Guys’ te spotten.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
