Na 147 jaar staat het ‘Lied Van Blankenberge’ eindelijk op cd. Het Shantykoor onder leiding van Annemie Bourdon gaf de evergreen uit 1874 een tijdloze make-over. “Vroeger werd het gezongen bij alle officiële stadsevenementen. Met de hand op het hart, zoals het een echt volkslied betaamt.”
Dat roemrijk strand, ’t juweel van ’t land, dat voortijds was vergeten … Deze zinsnede uit het Lied van Blankenberge geeft ook de intentie weer waarmee de evergreen vanonder het stof werd gehaald. Wie nu ‘lied van Blankenberge’ googelt, komt immers eerst bij Hugo Matthysen uit. “Terwijl hét Lied Van Blankenberge eigenlijk ons volkslied is”, zegt opper-shanty Peter Sabbe. “Het lied werd vroeger met de hand op het hart gezongen bij alle officiële stadsevenementen. Veel oudere inwoners zullen het nog wel kennen, maar het lied is in de loop der jaren een beetje in de vergetelheid geraakt.”
Stukje muzikaal erfgoed
En dus werd vorig jaar besloten om het stukje muzikaal erfgoed naar aanleiding van 750 jaar Blankenberge in eer te herstellen. “Het was de bedoeling dat we de Blankenbergenaars het lied zouden aanleren tijdens de Havenfeesten. Door corona is dat natuurlijk allemaal in het water gevallen”, zegt Peter. Ook het opnameproces liep vertraging op, onder meer omdat Ludo, de accordeonist van het Shantykoor, covid kreeg. Het lied werd nu met subsidies van Kust-erfgoed opgenomen in de professionele DK Recording Studio in Destelbergen.
“We gaan het zeker brengen op ons jubileumfeest dat in november plaatsvindt in het Casino. Ook dat had eigenlijk vorig jaar moeten doorgaan”, zegt Peter. Daarna zal het uitgedeeld worden als relatiegeschenk. “Het is ook te beluisteren op Spotify en Apple Music. Ook onze cd’s staan daar ondertussen op”, zegt Ludo.
Twijfel over auteur
Het Lied van Blankenberge beschrijft het ontstaan van ’t steedje, uit ’t nietig zand met ’s hemels zegen . “Blankenberge wordt erin geprezen als parel aan de kust. Wat het ook is natuurlijk”, lacht Ludo. Hij speelde de verkorte versie in met accordeon, de lange versie is met pianobegeleiding van dirigente Annemie Bourdon.
De Blankenbergenaars het volledige lied aanleren, was sowieso een hele klus geweest. “De meesten kennen alleen de eerste strofe, maar eigenlijk zijn het er vijf”, weet Peter Sabbe.
De tekst zou volgens Wikipedia geschreven zijn in 1874 door Emiel Cosyn, een dokter uit Blankenberge die ook aanleg had voor poëzie. Al bestaat daar enige twijfel over: in het boek Blankenberge door de eeuwen heen wordt plaatselijk politicus Leopold Konkelberge als auteur vermeld. “Zeker is dat het allang niet meer op een geluidsdrager werd uitgebracht”, weet erfgoedschepen Fons Monte (N-VA). “Het Koninklijk Zangkoor Kring der XX heeft het ooit op single uitgebracht, maar dat was jàren geleden.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier