Samana droomt van een verenigingsleven zonder corona: “De eenzaamheid is even erg als het virus”

Bij Samana Izegem is iedereen welkom, maar het zijn vooral senioren die aansluiting vinden bij de groep. In normale tijden komen de leden heel regelmatig samen voor een fijne activiteit, maar nu missen ze elkaar vooral heel erg. Ze hopen dat ze in november opnieuw hun hoogdag, de Dag van de Chronisch Zieken, uitgebreid kunnen vieren en dat ze elkaar binnenkort terugzien.

Samana Izegem was vroeger beter bekend onder ‘Ziekenzorg’. Iedereen die wil, kan zich aansluiten bij de groep. “We staan echt open voor alle leeftijden en mensen van allerlei slag en stand, maar het zijn vooral senioren die bij ons komen voor een aangenaam samenzijn”, begint Ann Denys, voorzitter bij Samana. “Heel veel van onze leden zijn op zoek naar een leuk tijdverdrijf om de eenzaamheid tegen te gaan en dan vinden ze bij ons wat ze zoeken.”

Samana organiseert tal van activiteiten en de hobbyclub is daar een onderdeel van. “Elke twee weken komen wij normaal gezien samen in de vergaderzaal boven de CM in de Dirk Martenslaan. De dames maken bijvoorbeeld tafelversiering terwijl de mannen zich op het figuurzagen concentreren. Het zijn telkens heel leuke ontmoetingsmomenten en de mensen genieten daar echt van”, weten Claire Verbeest en Herman Samoy die de hobbyclub voor hun rekening nemen en in goede banen leiden. “Het is zo spijtig dat we nu al zo lang niet meer kunnen samenkomen. Wij missen het, maar onze leden missen het zeker evenveel.”

Bang voor corona

Corona heeft het Samana niet gemakkelijk gemaakt. “Vorig jaar in februari konden we nog met de hele groep carnaval vieren, wisten wij veel dat het de laatste grote activiteit zou worden. Wij werken met de meest kwetsbare groepen en opstarten is momenteel helemaal nog niet aan de orde, hoe graag we dat ook zouden willen”, weet Ann.

“Onze leden hebben er nochtans nood aan. Heel veel mensen zijn eenzaam en echt bang van het virus. Ze durven amper hun huis uit en sluiten zich volledig af voor alle contact waardoor ze in de eenzaamheid verzeild raken. Wij zien dat natuurlijk niet graag gebeuren, maar veel kunnen we helaas niet doen.”

Toch blijven de kernleden van Samana niet bij de pakken zitten. “We proberen af en toe eens een raambezoekje bij de mensen te doen of we bellen even op. Als er een speciale gelegenheid is, bijvoorbeeld met Kerstmis en Pasen, dan zorgen we voor een kleine attentie voor onze leden. Daar kikkeren de mensen echt van op!”

Woonzorgcentra

Samana organiseert jaarlijks een leuke, zomerse daguitstap. “We maken ons geen illusies en weten ook wel dat die niet zal kunnen doorgaan dit jaar. We hopen dat we in november opnieuw onze hoogdag kunnen vieren, dat is voor ons de Dag van de Chronisch Zieken. Elk jaar organiseren we dan een groots feest en het zou fijn zijn mochten we dat in november kunnen doen.”

Het team van Samana is wel bang voor wat komen gaat. “Doordat zovelen onder onze leden voornamelijk thuis bleven, vrezen we dat de mobiliteit van de mensen erop achteruit zal gegaan zijn. Mensen bleven thuis en hadden vaak nog amper beweging en dat zal er hun conditie niet op verbeterd hebben waarschijnlijk. We hopen dat het al bij al meevalt en dat iedereen nog uit de voeten kan”, klinkt het.

“Daarnaast zorgde corona ervoor dat er heel wat vrije plaatsen kwamen in woonzorgcentra in de buurt en een aantal van onze mensen verhuisde naar een woonzorgcentrum. Op die manier zullen we een aantal mensen zelfs niet meer terug zien op onze activiteiten. Dat is spijtig, maar wel een logische beslissing natuurlijk. Het is beter om de mensen op die manier te ‘verliezen’ dan dat er sterfgevallen zijn. We hebben tot nu eigenlijk weinig mensen verloren aan het virus, dus daar zijn we wel blij om.”

Cursus stoelyoga

Samana hoopt in elk geval om snel terug te kunnen opstarten. “Er zal heel wat bij komen kijken. Vooral praktische dingen dan. Bij de hobbyclub zullen we moeten zorgen dat iedereen zijn eigen materiaal heeft bijvoorbeeld. In het verleden gebruikten we al eens iets van elkaar, maar dat doen we beter niet meer”, vertelt Ann.

“We hebben al een aantal activiteiten voor ogen als er grondige versoepelingen komen, maar het blijft toch vooral afwachten. Zo hadden we een cursus stoelyoga en zouden we die eventueel wel kunnen heropstarten als de maatregelen het toelaten. Het is zoeken en afwegen, maar we komen er wel. Laat ons hopen dat de vaccinaties snel op volle toeren draaien zodat we terug naar een sociaal leven kunnen. Dat zou onze mensen enorm veel deugd doen en ons ook natuurlijk!” (MV)