Je bent veertien en je kijkt enorm uit naar het zomerkamp van de KSA. De dag voor vertrek krijg je echter ontstellend nieuws na een reeks onderzoeken in het ziekenhuis: kanker. Dat overkwam Louigi Alleman deze zomer. Weg kamp, weg zomer. Om hem te ondersteunen organiseert KSA Beitem een benefiet.
Louigi Alleman kijkt ons nieuwsgierig aan. Het is zijn allereerste interview maar hij had het wellicht liever over een ander onderwerp gehad. Iedereen rond de tafel draagt een mondmasker en houdt afstand. Enkel voor de foto’s gaan de mondmaskers even af. Louigi heeft nog geen natuurlijke weerstand, daarvoor heeft de chemo er te diep ingehakt. Louigi is geen grote prater, zijn oma Marijke Seys wel. Louigi woont bij zijn oma en opa en zij stonden hem onvoorwaardelijk bij in zijn moeilijke strijd deze zomer.
“Ik voelde me al enkele dagen niet zo lekker”, begint Louigi zijn verhaal. “Ik had pijn in de rug, later verplaatste die pijn zich naar mijn buik en daarna naar mijn onderbuik. Oma besliste om snel naar het ziekenhuis te rijden want de dag nadien, op 20 juli, zou ik op kamp vertrekken met mijn vrienden van de KSA. Ik wist vrij snel dat het niet goed zat met mij. Ik kreeg verschillende onderzoeken en toen ik bepaalde woorden die ik hoorde, ingaf op mijn smartphone was dat niet veelbelovend. Oma probeerde mij ook al voor te bereiden op slecht nieuws.”
“Het was hartverscheurend”, zegt oma Marijke stil. “Louigi keek zo uit naar dat kamp. We hadden al zijn slaapzak, valies en fiets klaargezet aan het KSA-lokaal. Op 20 juli zou hij met de groep met de fiets vertrekken naar Diest voor hun zomerkamp. Het draaide helemaal anders uit.”
“Diezelfde 19 juli kregen we in de namiddag te horen dat Louigi onmiddellijk naar het Sint-Elisabeth kinderziekenhuis in Gent zou overgebracht worden. Er zou een uur later een medisch team klaar staan voor een operatief ingrijpen. Louigi had teelbalkanker en er moest zeer dringend een teelbal verwijderd worden. Wanneer Louigi in Gent arriveerde, volgde een nieuwe koude douche. Doordat hij in het ziekenhuis in Roeselare had gegeten, mocht hij niet geopereerd worden. De operatie werd verplaatst naar ‘s anderdaags, het moment dat zijn vrienden op kamp vertrokken.”
Nog niet naar school
“De dokters in Gent waren zeer vriendelijk en ze stelden me onmiddellijk gerust. Het zou een zware periode worden voor mij maar alles zou goed komen”, neemt Louigi over. “Er volgden inderdaad harde weken en er waren dagen dat ik het even niet zag zitten. Er was telkens een week dat ik in het ziekenhuis moest blijven voor mijn chemotherapie, dan mocht ik twee weken naar huis en dan volgde opnieuw een week chemo. Op het einde van de laatste chemoweek waren mijn bloedwaarden niet goed en moest ik twee dagen langer in het ziekenhuis blijven. Daar had ik het enorm moeilijk mee, ik had zo uitgekeken naar het ogenblik dat ik naar mijn eigen vertrouwde omgeving mocht na een week ziekenhuis. Het was verschrikkelijk om oma naar huis te zien vertrekken zonder mij.”
“Hopelijk zijn de chemoweken definitief achter de rug”, zegt oma Marijke. “Er is een petscan geweest en op 10 oktober worden we bij de professor in Gent verwacht op gesprek. De dokters hebben inderdaad beloofd dat Louigi helemaal zal genezen en misschien hebben ze dan wel goed nieuws voor ons.”
“Verleden week heb ik voor de allereerste keer weer in mijn eigen bed geslapen”, zegt Louigi. “Ik sliep beneden in een ziekenhuisbed wanneer ik niet in het ziekenhuis moest blijven maar ik miste mijn eigen kamer en mijn eigen bed. Die eerste keer weer in mijn eigen bed slapen, was zalig! Ik was ongelooflijk gelukkig. De pijn in mijn onderbuik is nu ook volledig verdwenen maar ik ben wel nog verschrikkelijk moe. Ik kan nog niet veel maar de dokters hebben me verzekerd dat dit normaal is.”
“Die eerste keer weer in mijn eigen bed slapen, was zalig”
“Ik mag nog niet naar school en het eerste trimester moet ik de lessen online volgen. Ik zit in het derde jaar in MSKA Groenestraat en pas in januari zal ik weer op de speelplaats te zien zijn. Door de behandeling heb ik veel te weinig weerstand en kan contact met andere mensen gevaarlijk zijn voor mij. Ik moet nog drie maanden op de tanden bijten en dan krijg ik hopelijk opnieuw een normaal leven.”
“De vrienden van de KSA van Beitem hebben een zeer grote rol gespeeld in Louigi’s strijd”, besluit oma Marijke. “Alle leden hebben een kaart gestuurd naar hem, er waren Facetimegesprekken met hem in het ziekenhuis en dat beurde hem op als hij het niet zag zitten. En nu gaat KSA Beitem ook een benefietavond organiseren voor ons. Dat waarderen we enorm want de kosten die we nu hebben, zijn niet van de minste. Er waren de dagelijkse ritten naar Gent en ook nu nog want zelfs voor een bloedafname moeten we naar Gent. Louigi moet ook kiemvrij eten en dat is een hele aanpassing. Frituurbezoek is momenteel verboden, een biefstuk moet echt doorbakken zijn en alle voedingsproducten moeten vacuüm verpakt worden. We moeten ook melk, choco en andere voedingswaren in zeer kleine hoeveelheden kopen want eens het product open is geweest, is het beter dat Louigi er dan niet meer van eet of drinkt. Ja, het is een aanpassing maar dat is kleine moeite in vergelijking met wat Louigi heeft doorstaan.”
Benefiet voor Louigi
De vrienden van KSA Beitem hebben Louigi gesteund in zijn strijd tegen kanker en ze doen zelfs meer. Op 11 november organiseren ze, met de steun van alle Beitemse verenigingen, in Beythem Kerke de benefiet Beitem Bites & Beats ofwel BBB. Ze starten met een apero-avond opgeluisterd door de Notekrakers uit Moorslede en accordeonist Marino Punk. Nadien volgt een dansavond/fuif met Radio Topkaas en DJ Gunior. Tickets kosten 10 euro aan de deur en 8 euro in voorverkoop en daar krijg je een gratis drankje bij. Tickets bestellen op ksabeitem@outlook.be.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
