Patsy Vanhove (46) en Luc Dehaeze (57) zijn veertien jaar lang mee op kamp geweest met KSA Ichtegem. Ze hebben er al die jaren gekookt voor de vele jongens die op kamp gingen. Nu stoppen ze ermee. “We houden er veel mooie herinneringen aan over.”
Het hele gezin ademt KSA, want ook de twee kinderen Jonas en Jarno waren er nog niet zo lang geleden hoofdleider. In vele gesprekken in de Zuidstraat viel dus het woord KSA. Het leidde er soms zelfs tot woordenwisselingen. Patsy en Luc hebben ook geleerd dat ‘what happens at the camp, stays at the camp’ een ongeschreven wet is bij de KSA.
Aardappelen schillen
“Het was onze overbuurman die meeging met de kleine kampen in het weekend, die in ons destijds wel geschikte mensen zag om de kinderen mee op kamp te begeleiden”, vertelt Luc. “Patsy geeft les koken en huishoudkunde in Tordale en is ook verantwoordelijke grootkeuken in het VISO in Roeselare. Zelf geef ik les aan het MSKA in Roeselare en ben patissier in bijberoep. Je kan je dan ook wel inbeelden dat het maken van de desserts, naast het schillen van de aardappelen natuurlijk, mijn verantwoordelijkheid was.”
“Door eens mee te gaan met de kleine kampen kwamen we natuurlijk in het vizier van de organisatoren van de grote kampen. Als leraar is het nu eenmaal niet zo ingrijpend om een deel van je vakantie op te offeren om mee op kamp te gaan. Zo zijn we er dus in gerold en leerden we de KSA van binnenuit kennen.”
“De ouders van de jongens waren tevreden dat een koppel zoals wij meeging op kamp. Per slot van rekening zijn de leiders ook maar jongens van pakweg zestien of zeventien jaar. Als we er nu op terugkijken, hebben we op kamp telkens een fantastische tijd beleefd. We houden er dus de beste herinneringen aan over.”
“Maar het is wel een intensieve periode”, zegt Patsy. “In onze beginjaren stonden we erop dat alles vers gemaakt werd. Er ging geen blik mee. Nu durfden we al eens een zak frieten opentrekken. Ook de voorbereiding vergt heel wat werk, met het opstellen van de dagelijkse menu’s en de opmaak van de bestellingen.”
Vijf eieren
“Maar de leuke herinneringen zijn natuurlijk legio. De blikken vol afschuw bij de kleintjes als we ze stierenbeuter – een smeerbaar mengsel van boter en bruine suiker – voorschotelden zijn onvergetelijk. De buitenslapers kregen de eerste avond spek met eieren, en daarvoor moesten we voor elke jongen vijf eieren voorzien, anders kwamen we te kort. Bijna alle jongens keken uit naar onze, in KSA-kringen bijna legendarische bobotie, een gehaktschotel op basis van een Zuid-Afrikaans recept. We gaan het missen.”
Het was dan ook geen eenvoudige beslissing om te stoppen. Maar Patsy en Luc kiezen er nu voor om vaker hun camper van stal te halen en ermee rond te trekken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
