Op zondag 2 juni was de kantine van hondenclub De Sterreboshond voor de laatste keer open. De Sterreboshond was vooral gericht op Mechelse Herders en was binnen de hondenclubwereld een grote naam. Voor velen was het afscheid van hun geliefde club een emotioneel moment.
De club ontstond in de jaren zeventig en was toen gevestigd in de Bornstraat nabij het Sterrenbos in Rumbeke. Daarna verhuisde De Sterreboshond naar zijn thuisbasis in de Koestraat 161 waar deze week de sloopwerken al begonnen. “In onze beginjaren in de Koestraat zag het er daar nog helemaal anders uit dan nu”, vertelt voorzitter Philiep Maertens (62) uit Rumbeke die 11 jaar geleden het voorzitterschap op zich nam. “Toen stonden er nog geen huizen en was er enkel café Maria’s Linde en het boerhof waar de club zijn intrek nam.”
De hondenclub was aangesloten bij het NVBK en richtte zich op ringwedstrijden. “Er waren vroeger heel wat clubs in Roeselare. Nu wij ermee stoppen, blijft er maar één meer over. De Schierveldse Politiehond is de enige overblijver in het Roeselaarse landschap. We moesten noodgedwongen stoppen omdat de eigenaar van het stuk grond waar we gevestigd zijn, dat wou verkopen. Zelf waren we helemaal niet van plan om te stoppen. Wellicht zal het nu verkaveld worden. De eigenaar woonde ook naast ons plein, maar is nu verhuisd. We hadden eventueel kunnen uitkijken naar een andere locatie om een nieuw plein te voorzien, maar dat is vandaag de dag niet zo gemakkelijk.”
Dubbel gevoel
Velen vinden het jammer dat ze afscheid moeten nemen, maar Philiep kan er best wel mee leven. “Langs de ene kant heb je natuurlijk een band met de club en met alle leden die je elke week terugziet. We drinken samen een pintje in de kantine en op woensdag komen we trainen. We hebben hier tal van leuke momenten meegemaakt en natuurlijk doet het wel wat als je plots afscheid moet nemen”, vertelt hij. “Aan de andere kant is het natuurlijk ook wel een taak die je erbij neemt. Ik heb het altijd ontzettend graag gedaan. Het was een leuke bende. We hebben samen gegeten, gedronken en oes gejeund. Zondagmorgen waren heel wat mensen geëmotioneerd. Zelf kan ik er wel mee leven. Er is een tijd van komen en gaan. Nu is er tijd voor een nieuwe uitdaging”, nuanceert Philiep.
“Elk jaar organiseerden we op paasmaandag een wedstrijd en dan kwamen baasjes met hun honden vanuit heel België naar De Sterreboshond. We hebben echt mooie wedstrijden gegeven. Maar het aantal clubs in West-Vlaanderen is fel verminderd. Ik denk dat er nog een zestal overblijven. Zoals bij veel verenigingen en sporten, daalt de populariteit zienderogen”, weet Philiep.
Kampioenschap
“Het organiseren van het BK zal toch wel het hoogtepunt geweest zijn voor de club, al heb ik dat zelf niet meegemaakt. Toen was Walter Carton nog voorzitter. Het werd georganiseerd op neutraal terrein. Voor mij waren de jaarlijkse wedstrijden met paasmaandag het hoogtepunt. We speelden met twintig honden, het maximum aantal. De deelnemers kwamen uit alle hoeken van het land, van Luik tot Antwerpen. De coronajaren hebben er zwaar ingehakt, toen ging het snel bergaf.”
Rumbeke Kermis
“Samen zijn en elkaar ontmoeten was het belangrijkste. Tijdens de koers met Rumbeke Kermis waren we altijd open en dan kwamen er steevast veel liefhebbers binnen om een praatje te slaan. Ricky Berghe en ik speelden zelf met een hond, inclusief wedstrijden. Niet elke hond kan dat aan, want het kan soms zwaar zijn. Dat heeft mij gemotiveerd om verder te doen. De club zat op een gegeven moment in een dalletje. Toen de vorige voorzitter aangaf dat hij ermee wou stoppen en mij vroeg om over te nemen, heb ik dat samen met mijn vrouw en secretaris Ricky Berghe aanvaard en is de club weer wat opgeflakkerd. Zo organiseerden we ook een jeugdtornooi met jonge honden en dat was een succes. We kunnen terugblikken naar een mooie en aangename tijd. Ik dank alle leden, ex-leden en alle andere clubs voor de jarenlange goede samenwerking.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
