Voormalig materiaalman Maurits Kesteloot vierde maandag 25 oktober zijn 99ste verjaardag en werd door enkele afgevaardigden van KSV Veurne verrast met taart. Zij hadden ook een truitje mee dat gesigneerd was door alle spelers van de voetbalploeg. “Ons respect voor Maurice is groot”, zegt secretaris Pieter Kesteloot.
Hoewel ze dezelfde familienaam dragen, hebben KSV Veurne-secretaris Pieter Kesteloot en clubicoon Maurits – of Maurice – Kesteloot maar een verre band. “Als ik mij niet vergis, is hij de neef van mijn grootvader”, zegt Pieter.
“Toch ken ik Maurtis natuurlijk goed, want tot een tiental jaren geleden was hij onze trouwe materiaalman. Dat heeft hij zo’n 50 jaar volgehouden. Hij supporterde ook in die hoedanigheid: hij had niet zozeer oog voor het spel, maar des te meer voor de bal. In zijn jongere jaren was hij het die de bal telkens uit de struiken of uit de vaart ging halen en hij zorgde er ook altijd voor dat de matchballen goed opgeblazen waren. Zijn voetballen waren heilig voor hem als materiaalman.”
Gesigneerd truitje
Pieter kwam het eerst in aanraking met Maurits toen die hem met een stok achterna zat, omdat hij als tiener het pas ingezaaide voetbalveld had betreden. “Toen ik in het bestuur kwam, is onze verstandhouding er gelukkig wel op verbeterd”, knipoogt hij.
“Nu verblijft hij al een tijdje in woon-zorgcentrum Ter Linden, maar we konden zijn bijzondere verjaardag natuurlijk niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Daarom spraken we met enkelen af om hem te verrassen met een taart en samen herinneringen op te halen bij een fotoalbum.”
“Alle huidige spelers van onze eerste ploeg signeerden ook een voetbalshirt met zijn gezegende leeftijd als rugnummer, waar hij heel tevreden mee was.”
Maurice Kesteloot-stadion
Foto’s van het bezoek verschenen op de sociale media van KSV Veurne, waar Maurits overladen werd met felicitaties en anekdotes. “Het zal hem zeker deugd gedaan hebben dat we zijn verjaardag niet vergeten zijn en ook zijn familie bedankte ons al voor onze attenties”, klinkt het.
“Maurits zelf zei dat hij ernaar uitkijkt om nog eens naar het stadion te komen, wat wij trouwens al jarenlang het Maurice Kesteloot-stadion noemen. Vroeger was hij hier altijd als eerste aanwezig en vertrok hij als laatste, op de fiets. Nu zit hij in een rolstoel, maar mentaal is hij zeker nog bij de pinken. Zo wist hij heel goed tegen wie we onze volgende match spelen en waar we staan in het klassement!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
