Avontuurlijke Trekruiters vieren 30ste verjaardag: “Geen technische snufjes”

De Trekruiters klaar voor een uitstap. V.l.n.r. Marnix Normon, Ann Hendrickx, André Schietgat, Bram Hallaert, Lisa Duytschaever, Dorine Vercruysse, Lotte Olivier, Merel Dewulf, Angelique en Eddy. (foto Frank) © Frank Meurisse
Redactie KW

De Avontuurlijke Trekruiters is in Izegem misschien een ietwat minder bekende vereniging. Lang blijven de leden immers nooit in de stad: ze spreken er af om er met paard, gepakt en gezakt, op uit te trekken voor één of meerdere dagen, ‘back to basics’. Dit doen ze al dertig jaar en dat wordt gevierd met een countryfeest.

Het is pas in juni dat het countryfeest naar aanleiding van het dertigjarig bestaan van de Avontuurlijke Trekruiters plaatsvindt, maar toch is bezieler André Schietgat (72) al volop aan de voorbereiding bezig. Dit gebeurt nog volledig analoog: alle correspondentie wordt nog met de post verstuurd. De jaarplanning is met de hand geschreven…

“We kiezen hier bewust voor: we werken zoveel als mogelijk retro. Ook ons principe sluit hierbij aan: back to basic. Voor ons geen luxehotel maar een plaats waar we onze paarden kunnen stallen en wijzelf kunnen overnachten volstaat.”

Stafkaarten

Dergelijke plaatsen vinden lukt, ook na 30 jaar, nog altijd vlot. “Ik ben een boerenzoon, ik heb mijn contacten”, zegt André. “Al is het er wel niet gemakkelijker op geworden. Een tiental jaar geleden had je het hoevetoerisme. Dat was ideaal voor ons. Maar intussen zijn veel van die locaties omgevormd tot een B&B en dit is niet wat wij zoeken.”

Uitvalsbasis van de Trekruiters is de Slabbaardstraat-Noord waar André Schietgat volledig geëquipeerd is om er zich samen met de leden voor te bereiden op de tochten die ze ondernemen. Ook die stippelt hij volledig zelf uit. “Aan de hand van stafkaarten”, toont hij. “Ik investeerde een fortuin in die zaken. Maar bij ons dus geen gps en ook geen smartphone om de route te bepalen. Vergelijk onze hobby met mensen die een oldtimer koesteren en er mee op de baan gaan, maar dan wel zonder de technische snufjes die daar tegenwoordig wel eens in ingebouwd worden… We kleden ons ook wel wat als cowboys, het hoort er bij, maar erg ver gaan we daar niet in. Avontuur in de natuur met onze edele viervoeters: daar komt het op aan. Ik ga de routes ook meestal zelf gaan uitpluizen met de mountainbike. Het is dus wel een gezonde bezigheid”, lacht hij.

André was destijds een begenadigd kampioen in diverse paardendisciplines. Hij ging met de trekruiters een kleine dertig jaar geleden van start toen hij de paardensport vaarwel zegde. “Ik was jaren actief in de military’s. Beroepshalve heb ik lesgegeven in de hoefsmederijen van Veurne en Brugge. Ook in Ruytershove was ik ooit lesgever. Tijdens de trainingen trok ik er vaak op uit en toen ik met pensioen ging, heb ik een tocht van vijf maanden ondernomen en belandde ik in vijf verschillende landen. Ik kreeg daarbij geregeld gezelschap en het smaakte naar meer. Zo zijn de Trekruiters ontstaan.”

Respect

De trekruiters hebben al heel wat kilometers op hun conto. Vanuit Izegem bereiken ze met hun paarden Nederland, Duitsland, Luxemburg en Frankrijk. Maar daar houdt het niet bij op. Ze trekken ook verder. “We waren al onder meer in de VS, ook in Afrika en de noordelijke landen. Dan huren we de paarden wel ter plaatse”, verduidelijkt hij. “Maar waar ook ter wereld verlopen onze tochten volgens hetzelfde stramien: met respect voor paard, natuur en gastfamilies.”

Op 24 juni zoeken ze het dichter bij huis: in Oostnieuwkerke wordt dan het 30-jarig bestaan gevierd tijdens een countryfeest. “30 jaar samen zwerven te paard moet gevierd worden”, besluit André. (Frank Meurisse)

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier