Veerle Leleu (52) is het gezicht achter het koffie- en theehuis Violetta’s, een van dé hotspots als je een koffie of thee wil drinken in de Wieltjesstad. Temiddenin het cosy interieur, mét violette muur, kan je met uitzondering van woensdag- en zondagnamiddag elke dag van de week in de stoeltjes neerploffen om jezelf een verwenmoment te gunnen. De helft van Menen noemt mij ondertussen Violetta!”, lacht Veerle. Wel, dat het nu voor eens voor altijd duidelijk mag zijn: de naam komt van de kleur van de muren. Er is geen Violetta te bespeuren.
Violetta’s is vandaag de dag een gezellig plekje in hartje Menen waar je meer dan een koffietje kan komen drinken. Maar hoe is dat allemaal gestart destijds?
Veerle: “De ouders van mijn man Phlippe hadden een restaurant én bruine kroeg Elckerlyc, waar je onder andere ribbetjes kon eten. Philippe en ik zijn in het gebouw ernaast begonnen met een dreupelkot, ‘t Heksekotje’, gespecialiseerd in jenever. Dat was écht heel klein. Het moet zo’n twintig jaar geleden geweest zijn. In totaal deden we dat zo’n zes à zeven jaar.”
En hoe kwam de switch dan?
“Ik was op zoek naar iets waarbij we meer overdag konden werken. In ‘t Heksekotje waren het soms wel erg nachtelijke uren.” (lacht) “Het draaide wel enorm goed. We hebben dat dan overgelaten en ondertussen bestaat het niet langer. We vonden het pand waar we nu zitten (Bruggestraat 15, red.) zo’n tweeëntwintig jaar geleden. Dat was toen echt een klein huisje, de helft van wat we nu hebben. In het begin was Violetta’s een heel kleine zaak, maar het was wel meteen een koffie- en theehuis én winkeltje.”
Van waar komt de naam eigenlijk?
“Van de kleur van de muren. Ons interieur is best memorabel. Het is iets dat aanslaat. Dat wil wel nog niet zeggen dat mijn huis er ook zo uitziet, hoor!” (lacht) “Nog iets over die naam trouwens: de helft van Menen noemt me Violetta. Het moet dus blijkbaar verwarrend zijn.”
Wat zijn jullie grote troeven?
“Misschien is dat wel de veelzijdigheid. Je kan hier ontbijten, lunchen, er is de doorlopende tearoom… Enkel de woensdagnamiddag en zondagnamiddag zijn we gesloten. Mensen weten dat ze hier bijna altijd terecht kunnen én we zitten hier ook al lang, hé. Onze klanten komen soms ook van best ver naar hier hoor.”
Hoe zijn jullie trouwens van dat kleine huisje tot dit grote pand gekomen?
“Op een gegeven moment stond het huis hiernaast te koop. We merkten gewoon dat het eerste huisje uit z’n voegen aan het barsten was.”
“Jeugd gunt zichzelf wel meer van die verwenmomentjes dan vorige generaties”
“Zo’n twaalf jaar geleden kochten we het tweede dus en deden we grote verbouwingen. Toen waren we even gesloten. Het is nu inderdaad groot genoeg. We zullen niet opnieuw verbouwen. Het is mooi geweest.” (lacht)
Hoe groot is het team waar je op kan rekenen?
“We hebben vier vaste medewerkers, met nog een aantal flexi-jobbers, zowel in het weekend als in de week.”
Hoe ziet een doorsnee dag eruit hier?
“We beginnen uiteraard met het ontbijt. Dat is vooral met vaste klanten die dagelijks komen. We kennen hen ondertussen allemaal bij naam. Daarna gaan we over naar de lunch. Dat is wel echt het drukste moment van de dag. Vanaf 14 uur komt de tearoom op gang. Vooral de verwenkoffies zijn populair bij ons. Dat is een koffie met een assortiment zoetigheid. Tegen stipt 18 uur sluiten we.”
Jullie bereiden alles zelf?
“Ja! Er wordt hier nog veel gebakken. We hebben ook speciale koffies en vooral veel theesoorten. Zeker de thee slaat aan. Ik merk dat jongere mensen meer thee dan koffie drinken tegenwoordig. Bij de thee focussen we op zwarte en groene thee en iets minder op kruideninfusies.”
“Kijk, jongeren gunnen zichzelf wel echt meer die verwenmomentjes dan vorige generaties. Wij merken dat wel echt bij Violetta’s. In ons winkeltje kan je ook nog van alles vinden, zoals servies of cadeaupakketten.”
Misschien nog een woordje over Menen? Wat vind je zo leuk aan de stad?
“Het is mijn geboortestad, hé! We kennen iedereen, het is geestig om uit te gaan, er is nog steeds genoeg aanbod om iets te doen… Het publiek is ook heel gemengd. We hebben het geluk dat we hier iedereen kunnen bereiken, zeker qua leeftijdscategorieën.”
Waar kom je ten slotte graag in Menen?
“Café De Coulisse, Café Cosmopolite, Restaurant Karel, Brasserie Saint-Georges… We gaan overal graag langs!” (lacht)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
