Silke Anckaert (30) stelde donderdag haar kinderboek ‘June, de kleine piloot’ voor in de loods van luchtvaartbedrijf Luxaviation op luchthaven Kortrijk-Wevelgem. De Brusselse is zelf piloot bij Brussels Airlines, een job die ze pas kon uitoefenen na een moeilijke opleiding. “Diep vanbinnen droomde ik ervan, maar het leek een job voor jongens.” Waarom zijn er zo weinig vrouwelijke piloten? En waarom koos Silke voor het beroep?
“Droom groot, geloof in jezelf en wie weet vlieg je op een dag ook hoog in de lucht”. Silke Anckaert (30) is een veelzijdige vrouw, dat is wel het minste wat je van de Brusselse kan zeggen. Donderdag stelde ze haar nieuwe kinderboek ‘June, de kleine piloot’ voor in de loods van het luchtvaartbedrijf Luxaviation op de luchthaven Kortrijk-Wevelgem. Waarom op die plek? Omdat die locatie perfect bij het onderwerp paste, Silke is namelijk zelf piloot.
Verschillende wateren
“Een fantastische job”, zegt de jonge vrouw. Voor ze begon te vliegen, doorzwom Silke echter al enkele watertjes. Silke is geboren in Gent, woonde een tijd in Roeselare en groeide op in Ottenburg. “Als kind wist ik eigenlijk niet meteen wat ik wilde doen”, klinkt het. Na haar middelbaar reisde Silke een tijd en volgde daarna een opleiding tot verpleegkundige. “Ik werd redder aan zee, stewardess en werkte in de horeca. Stewardess vond ik echter zo leuk, dat ik wel een beetje in de luchtvaart wou blijven. Diep vanbinnen droomde ik ervan om piloot te worden. Toch leek het alsof een vliegtuig besturen vooral een job voor jongens was. Ik besloot er toch voor te gaan.”
Na de moeilijke ingangsexamens met succes te hebben afgelegd, begon Silke in 2018 aan haar opleiding in Brussel. “Die was duur en is heel intensief. De eerste 8 maanden blijf je in Brussel, maar daarna trek je naar Amerika om er te leren vliegen. Daarna vervolg je de opleiding in Oxford en in Antwerpen. De leerstof bestaat uit veel technische vakken en ik denk dat dat ook de reden is dat weinig meisjes zich geroepen voelen om de training te volgen.”
“Waarom het voor mij een droom is? Het is gewoon zo variërend, hoewel je telkens van A naar B naar C vliegt. Desalniettemin is het elke dag anders. Ik raad het echt iedereen aan. Ik zie vooral veel luchthavens en hotels, maar je hebt ook wel tijd om eens een locatie te ontdekken. Je ziet dus wel echt iets van de wereld.”
Corona
Silke studeerde af in volle corona. “Geen gemakkelijke periode om meteen een job te vinden als piloot. Daarom dat ik toen terugviel op werken als verpleegkundige en stewardess. In 2022 kon ik aan de slag bij Easyjet en verhuisde ik naar Porto in Portugal.” Twee jaar geleden keerde ze terug naar België om aan de slag te gaan bij Brussels Airlines. Op vandaag is ze copiloot bij de luchtvaartmaatschappij en vliegt ze doorheen heel Europa.
Wereldwijd zijn van alle piloten er slechts 5 à 6 procent vrouwen. In ons land is dat iets beter en klokt het aantal vrouwen af op 8 à 9 procent. “Het blijft nog altijd een beetje een mannenwereld”, zegt Silke. “Bij Brussels Airlines maakte ik nog nooit echt iets negatiefs mee, maar daarvoor wel. Er was eens een captain die geen woord tegen mij zei gedurende de gehele vlucht, enkel het noodzakelijke om te kunnen vliegen.”
Boekje
“Haar boekje is eigenlijk spontaan gegroeid”, zegt Silke. “Tijdens mijn vele tijd in de verschillende hotels, begon ik zomaar zaken uit te tikken. Het was plots een beetje mijn levensverhaal dat ik aan het uitschrijven was. Ik vertelde mijn vriend Guillaume wat ik aan het doen was. Hij was heel enthousiast en zei dat ik het moest uitbrengen. Eerst was ik dat totaal niet van plan, maar nu heb ik het dan toch gedaan.”
De reden die haar over de schreef trok om het boek toch uit te geven, was echter heel pijnlijk: twee maanden geleden stierf Guillaume, pas 35 jaar oud. “Hij steunde mij echt in alles en ik heb het nog altijd heel moeilijk met zijn dood. Ik draag mijn boekje absoluut aan hem op. Guillaume zei altijd dat ik hiermee kinderen zou kunnen inspireren. Daarom vind ik het zo belangrijk om dit te doen. Ik ga met plezier naar scholen om over mijn werk te vertellen.”
June, de kleine piloot
‘June, de kleine piloot’ vertelt het verhaal van June, die graag piloot wil worden. Eerst lijkt het alsof het niet kan doordat de jongens rondom haar zeggen dat dat niet voor meisjes is. Maar al snel ontdekt ze dat het wel kan. “Mijn boekje is een ideaal voorlees- en doeboekje voor kindjes van vier tot tien jaar. Maar ook om op het vliegtuig te lezen, exact voor een vlucht van Brussel naar Alicante. Het is echt het verhaal over je dromen durven vasthouden, ook wanneer anderen zeggen dat het niet kan. Het is mijn manier om aan kinderen te zeggen dat niemand moet bepalen hoe hoog ze kunnen vliegen.”
Wie ook graag meer vrouwen voor een loopbaan als piloot wil zien kiezen, is Luc Olivier van Luxaviation Belgium, het vroegere Abelag. Het bedrijf, dat vestigingen heeft in Brussel en Wevelgem, is gespecialiseerd in chartervluchten op maat en aircraftmanagement. “Wij beschikken over 70 piloten en 15 procent daarvan zijn vrouwen”, aldus Luc Olivier. “Klanten schrikken soms als ze een volledig vrouwelijke vliegbemanning krijgen, maar bij ons gebeurt dat wel vaker. Vrouwelijke piloten zijn hier meer dan welkom.”
“Weet je, ik zou al echt tevreden zijn als ik met mijn boekje één kind zou kunnen overtuigen zijn of haar dromen te blijven volgen, dan is mijn opzet geslaagd. En wie weet antwoordt binnenkort iedereen even vaak op de vraag ‘wie zit er in de cockpit?’: ‘een meisje’ als ‘een jongen’.”
Het boekje ‘June, de kleine piloot’ is voorzien van illustraties gemaakt door Hans Vermandere van MMIX in Kortrijk. Hans is de neef van Silke en was onmiddellijk bereid om leuke kindertekeningen bij de tekst van Silke te maken. Uitgever van dienst is Bibliodroom, de uitgeverij van Johan Vergote. Het boekje, dat 20 euro kost, is te verkrijgen bij de auteur via www.thematchjet.com, in de boekhandel en online.
