Van De Panne tot in Zoutelande: iedereen bezorgt ongeneeslijke Trien (39) foto’s van de zee

Trien Demeyer (39) uit Beernem is ongeneeslijk ziek. Ze verzwakt nu zo snel dat ze haar laatste wens – nog één keer de zee zien – niet meer in vervulling kan zien gaan. Al is dat buiten twee goeie vriendinnen gerekend. Zij richtten voor de Warmste Week een Facebookpagina op, waarop nu massaal veel foto’s en filmpjes van aan de kust worden gedeeld.

Trien Demeyer (39) heeft sinds vorig jaar een agressieve vorm van borstkanker. Een paar maanden geleden kreeg ze te horen dat ze niet meer te genezen is. “Trien is een joviale dame die veel lacht, graag babbelt en erg zorgzaam is voor anderen. Daarbij durft ze zichzelf soms wel wat weg te cijferen”, weten haar vriendinnen Lieselot Denolf en Joke Hillewaert.

“Om het gezin te steunen, maakten de dames achter het project KnuffelQuiltjes leuke dekentjes. De voorbije maanden kreeg Trien ook de kans om mee te werken aan haar eigen kunstproject: De bank van Trien. Dat is een zitbank in haar woonplaats Beernem, waar ze mensen wil samenbrengen om er tijd te maken voor elkaar. Sinds kort is er trouwens een gelijknamige Facebookgroep, waarop vrienden en kennissen foto’s posten van aan de bank.”

Laatste wens

Tijdens een van de laatste gesprekken vroeg Lieselot aan Trien wat ze absoluut nog wilde doen. “Eerst antwoordde ze dat ze nog veertig jaar wou leven, samen met haar man en hun twee kinderen, maar ze besefte natuurlijk zelf dat dat niet kon. Toen zei ze dat ze nog één keer de zee wou zien. Daar kwam ze immers tot rust en als hobbyfotografe gebruikte ze de kust ook dikwijls als decor voor haar beelden. We waren van plan haar naar ginder te voeren, maar daarvoor is ze ondertussen te zwak”, vertelt ze.

Toen kwam Joke met de oplossing op de proppen. “Voor de Warmste Week maakten we de Facebookpagina De warmste droom van Trien de zee aan. We roepen iedereen op om haar daar te laten genieten van haar favoriete plekje. Iedereen doet dat natuurlijk op zijn eigen, creatieve manier. We kregen al veel foto’s en filmpjes binnen van De Panne tot in Zoutelande, en we zien daarop ook veel kinderen opduiken. Voor Trien wordt het steeds moeilijker om de beelden te bekijken, maar we weten dat haar man Freek en de kindjes de inzendingen alvast nauwgezet in de gaten houden. Zij genieten van de verbondenheid die zo ontstaat”, zegt ze.

Droom waarmaken

De vriendinnen krijgen het zelf ook warm van de actie. “In de reacties komen er spontane gesprekken tot stand tussen wildvreemden, met Trien als gemeenschappelijke link of zelfs zonder enige link. Mensen delen er ook tips over hoe zij met het verlies van een dierbare omgingen. Zo leerden wij nu de wensambulance kennen. We houden de gedachte aan Trien levendig en zetten iets in beweging in deze ongewone tijden. En natuurlijk proberen we haar droom zo toch wat waar te maken, zij het dan weliswaar op een virtuele manier.”