Valentijn Notenbaert werkt als vrijwilliger bij SOS Reptiel in Ichtegem: “Nog maar één keer gebeten”

Valentijn Notenbaert poseert in het opvangcentrum SOS Reptiel met een van z’n lievelingsreptielen, een grondboa. Het diertje gaat vaak met hem mee als hij workshops gaat geven in scholen. © JD
Jeffrey Dael
Jeffrey Dael Medewerker KW

Je komt ze niet zo snel tegen op een druilerige herfstnamiddag: slangen, kameleons, schildpadden, vogelspinnen, varanen en zelfs krokodillen. Bij SOS Reptiel in Ichtegem vind je er meer dan 300. Valentijn Notenbaert is er al drie jaar vrijwilliger en verzorger van de dieren.

“Ik heb dierenzorg gestudeerd aan de Vabi in Roeselare”, weet Valentijn Notenbaert (26) te vertellen. Hij woont langs de Amersveldestraat in Kortemark en is beroepshalve slager bij Colruyt. “Door mijn goeie vriend Jeroen Gobeyn ben ik bij SOS Reptiel terecht gekomen. Ik leerde hem kennen tijdens mijn opleiding en hij werkte hier al als vrijwilliger. Het sprak me wel aan en zo ben ik hier al een paar jaar een paar dagen per week te vinden.”

“Ik ben begonnen als verzorger, maar nu hou ik me vooral bezig met workshops geven, samen met de reptielen. Zo trek ik naar scholen, rusthuizen, speelpleinwerkingen of kampen. Wees gerust, de gevaarlijke beestjes laten we wel thuis. Onze dieren spelen soms ook mee in films, series of andere tv-programma’s. Zo was ik onlangs met een slang te gast bij Tom Waes, voor de opnames van een nieuwe reeks. Hij is een heel aangename man, maar geen slangenvriend.”

Gifslang voor ‘n prikje

“SOS Reptiel is het eerste en enige reptielenasiel in België”, vervolgt Valentijn. “Het werd in 2009 opgericht en de opvang startte in Houtave, nabij Zuienkerke. In 2013 verhuisde het naar Ichtegem. Er verblijven hier ongeveer 300 dieren, gaande van waterschildpadden tot boa constrictors. Heel wat dieren komen hier soms terecht doordat ze gekocht werden in het buitenland. In Nederland en Duitsland kan je makkelijk een krokodil of een gifslang op de kop tikken, voor een prikje zelfs.”

“Je kan het wat vergelijken met het drugsverhaal. Sinds de komst van de sociale media is het voor iedereen poepsimpel om eraan te geraken. De zwarte markt in illegale diersoorten is heel groot. Maar na een tijdje een reptiel in huis te hebben, zien de eigenaars plots toch in dat het geen lieverdjes zijn… Dan komen de dieren hier terecht. Zo werd er onlangs een krokodil binnengebracht, die door zijn baasje werd gedumpt in de vaart van Roeselare. SOS Reptiel is meestal het eindpunt van deze beestjes, want door een verstrenging van de wet in 2019 mogen heel wat reptielen niet meer als huisdieren gehouden worden.”

Leguanen

“In een hondenasiel worden de binnengebrachte dieren gecheckt en hopelijk geadopteerd. Hier lukt dat zo makkelijk niet. De meeste dieren die hier arriveren, moeten hier de rest van hun leven slijten. Neem nu de leguanen. Die mag je niet meer houden als huisdier, omdat een serieus uit de kluiten gewassen exemplaar z’n baasje behoorlijk kan toetakelen. Ook de meeste dierentuinen zijn verzadigd als het op reptielen aankomt.”

“Met onze vrijwilligers zijn we daarom begonnen met het verbouwen van een oude varkensstal naast de opvang. We willen er vooral de krokodillen een betere thuis geven. Nu zitten ze in een kleine ruimte van een paar vierkante meter en dat is veel te klein voor hen.”

“Onze dieren spelen soms ook mee in films, series of andere tv-programma’s”

“Het is de bedoeling dat we onze reptielen in de toekomst kunnen tonen aan het grote publiek, dat hen kan komen bezoeken. Maar er is nog heel wat werk aan de winkel. Via financiële acties en onze workshops proberen we de nodige centen bijeen te krijgen om onze reptielen een onderdak en voedsel te geven. We krijgen ook giften in natura van grote winkels en firma’s.”

“Ik ben in die drie jaar nog maar één keer gebeten. Dat gebeurde toen ik in de kooi van een boa bezig was. Ik had het totaal niet verwacht. Een boa is gelukkig niet giftig, maar het diertje bezorgde me wel een waarschuwingsbeet, waarmee ze me liet weten dat ze me liever niet in haar buurt had.”

Tegengif in AZ Brugge

“Wat onze gifslangen betreft, daar werken we volgens een strikt protocol. Slechts een aantal personen zijn toegelaten om deze dieren te verzorgen. Tijdens het verzorgingsmoment zijn er altijd twee personen aanwezig, voor het geval er iets verkeerd mocht lopen. In het AZ van Brugge ligt alle tegengif in de koelkast. We moeten maar een belletje geven en het wordt vliegensvlug door de MUG-heli naar hier in Ichtegem gebracht”, besluit Valentijn.

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier