Gilbert Cattrysse (84) heeft al zijn bestuursfuncties bij Unizo ter beschikking gesteld. Gilbert, die al 60 jaar lid is van Unizo, vindt de tijd rijp om het iets rustiger aan te doen. Al zal Gilbert trouw de Unizo-activiteiten blijven volgen.
Stilzitten is niet aan Gilbert Cattrysse besteed. Toch heeft de man wiens naam in één adem wordt uitgesproken met de Roeselaarse Jaarbeurs, beslist om het in 2021 een beetje rustiger aan te doen. Gilbert heeft eind 2020 al zijn Unizo-bestuursmandaten ter beschikking gesteld.
Je hebt er een indrukwekkend parcours opzitten bij veel handelaarsverenigingen?
Gilbert Cattrysse : “Zo kun je het noemen, inderdaad. Ik ben maar liefst 60 jaar lid van Unizo, ik ben in 1989 NCMW-voorzitter van de afdeling Roeselare geweest, ik was 20 jaar voorzitter van de Jaarbeurs Roeselare en 30 jaar bestuurslid van de Raad van Bestuur van Unizo Diensten Roeselare-Izegem. Ik was ook voorzitter van de TopMannequin-verkiezing op de Jaarbeurs en in 1992 was ik ondervoorzitter van de Zuidstraat.”
“In 2012 mocht ik op de Roeselare Awards de trofee van Persoonlijkheid van het Jaar in ontvangst nemen. En ik ben ook al 60 jaar duivenmelker en 45 jaar lid geweest van Club Brugge ( lacht ). Vroeger trokken mijn echtgenote Mariette en ik iedere thuiswedstrijd naar Club, met de kinderen mee en soms nog op onze schoot. Ook nu volgen we nog alle wedstrijden, maar dan thuis op televisie.”
Unizo was al van kindsbeen je stokpaardje?
“Het is allemaal begonnen in 1960 bij de KBMJ, de katholieke burgers van de middenstandsjeugd in Diksmuide. Mijn vader had een groothandel in koloniale waren die dan later werd verder gezet door mijn oudere broer. Ik was lid van de KMBJ en heb daar goede vrienden aan overgehouden zoals Hendrik Laridon, de vroegere burgemeester van Diksmuide, en Chris Waeyaert die nog secretaris van Unizo Veurne is geweest.”
Je nam dan wel de groothandel niet over maar commerce doen, zat in het bloed?
“Ik wilde absoluut zelfstandige worden en heb eerst faux bijoux of fantasiejuwelen verkocht in Diksmuide. Op een bepaald ogenblik ben ik een groothandel in plastic artikelen begonnen. Ik heb drie jaar keihard gewerkt zonder iets te verdienen. Ik ben van nul gestart en heb alle inkomsten drie jaar in de zaak geïnvesteerd. Ik woonde toen nog thuis en dat was natuurlijk een stuk makkelijker om door te bijten. In 1962 zijn Mariette en ik naar Roeselare gekomen en we openden in de Iepersestraat de Plastic Shop. Mariette was verantwoordelijk voor de winkel en ik bekommerde me om de groothandel. Op een bepaald ogenblik hadden we tien medewerkers.”
En je bleef lid van de handelaarsverenigingen?
“Ja, het was niet altijd makkelijk want ik was tot zes uur ’s avonds op de baan, ik kwam thuis en liet de duiven uit, at snel iets en vertrok naar een of andere vergadering. Ik heb in mijn hele leven geen tien vergaderingen gemist. Ik
Je werd een bekend gezicht in Roeselare en je hebt een gigantisch adressenbestand.
“Ja, als je 60 jaar Unizo-lid bent en 20 jaar voorzitter bent geweest van de Jaarbeurs, heb je natuurlijk veel mensen leren kennen en waarderen. Het zijn er veel te veel om op te noemen maar ik denk bijvoorbeeld aan André Pieters, Ann Vanryckeghem, Luc Seurynck, Carl De Keukelaere, Bart Verstraete, Jan Malfait, Antoon Vanhuyse, Rita Bertrem, Stijn Couvreur, Jan Develtere, Steve Ronse, Jef Maeseele en onze Roeselaarse voorzitter Isabel Lapeirre. En natuurlijk wist en weet ik bij wie ik moet zijn om een probleem te bespreken en op te lossen.”
Maar mensen zullen je vooral herinneren als het gezicht van de Jaarbeurs?
“Wellicht wel. Dat waren altijd zeer drukke tijden maar ook zeer mooie tijden. En in de glorieperiode zijn Viviane Audenaert en ik ook gestart met TopMannequin op de Jaarbeurs. Veronique De Kock, Stephanie Meire, Evy Gruyaert en Elise Crombez hebben hun carrière voor een groot stuk te danken aan de Roeselaarse Jaarbeurs.”
Anekdotes genoeg ongetwijfeld?
“Heel zeker. Zo vroeg ik eens aan een winnares die op het podium stond waar haar ouders stonden. Ze antwoordde dat ze niet in de zaal waren omdat ze thuis niet had gezegd dat ze zou deelnemen aan onze mannequinwedstrijd. En ze had die gewonnen!”
“Ik heb drie jaar keihard gewerkt zonder iets te verdienen”
“Of die keer dat een deelneemster ons vertelde na de show dat haar laatste trein was vertrokken en ze niet meer zou thuis geraken. Stijn Couvreur heeft dat meisje dan nog naar Aalst gebracht!”
Waarom stop je nu met alle bestuursfuncties?
“Het is genoeg geweest, het wordt allemaal een beetje lastiger. Ik word vlugger moe en moet nu en dan eens rusten. Lang opblijven en van de ene vergadering naar de andere hollen is wellicht niet goed voor mij.”
Zal de verveling dan niet toeslaan?
“Oh, dat denk ik niet want Mariette en ik zijn nog lid van Neos, de Koperen Passer, golden Kiwanis, de Erepoorters, de Maten van Peegie en het Erfgoed Emiel Ramoudt. We zullen ons niet zo snel vervelen ( lacht ).
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
