Vader en zoon getuigen over de magie van de Panini-stickers

Rik Pyson en zoon Liam doen niets liever dan samen voetbalstickers verzamelen en inplakken.© Davy Coghe
Rik Pyson en zoon Liam doen niets liever dan samen voetbalstickers verzamelen en inplakken.© Davy Coghe
Redactie KW

Als dat geen goed nieuws is! Bij De Krant van West-Vlaanderen zit deze week een Panini-album én een pakje stickers . Gratis en voor niks. Rik Pyson (46) en zijn zoon Liam (12) getuigen over de magie van Panini.

Deze zomer staat het EK Voetbal voor de deur, de uitgelezen kans voor Panini-fans om naar hartenlust stickers uit te wisselen. Wij gingen langs bij Oostendenaar Rik Pyson (46) en zijn zoon Liam (12), twee Panini-fanaten. “Als vader herken ik mezelf voor een groot deel in hem.”

Schots en scheef

“Ik begon voor de eerste keer stickers te verzamelen in 2014 tijdens het WK in Brazilië. Mijn vader kwam met het idee. Eerst had ik nog nooit van Panini-stickers gehoord”, vertelt Liam. “Ik wist niet wat ze waren tot hij het uitlegde, toen was ik er meteen voor gewonnen. In het begin hielp mijn vader nog om stickers in te kleven, want vaak plakte ik ze scheef en ze moeten natuurlijk wel netjes in het album staan. Ondertussen kan ik de albums ook zelf al aanvullen. Mijn favoriete kaarten zijn die van de Rode Duivels, zoals Thibaut Courtois, Eden Hazard, Kevin De Bruyne en Romelu Lukaku. Daarnaast kijk ik ook altijd voor de stickers van andere toppers zoals Marcelo, Cristiano Ronaldo en Lionel Messi.”

Speelplaats

“Ik begon ermee in 1981, maar in tegenstelling tot bij Liam, was het niet mijn vader die me liet kennismaken met de Paniniboeken”, vult Rik aan. “In die tijd was Panini onder kinderen nog enorm populair en iedereen op de speelplaats ruilde stickers met elkaar. Mijn eerste boek was er een van de Belgische Eerste Klasse, maar al snel begon ik me te focussen op de EK’s en de WK’s. Anders werd het wat teveel van het goede. Ondertussen hebben we acht volle boeken.”

Als vader herken ik me voor een groot deel in hem

Vader en zoon verzamelen nu al zo’n zes jaar samen stickers en Rik geniet daar ook met volle teugen van. “Het is natuurlijk heel leuk dat je samen met je zoon een gemeenschappelijke passie hebt. Als vader herken ik mezelf voor een groot deel in hem. Ik was in 1981 zeven jaar en hij begon ermee toen hij zes jaar was, dat is praktisch dezelfde leeftijd. Wat je trouwens ook vaak ziet, is dat vaders hun kinderen laten kennismaken met hun eigen nostalgie. Ze herbeleven hun eigen jeugd en zijn soms fanatieker met de stickers bezig dan hun kinderen.”

Voor de lol

Ondertussen zijn de ruilmethodes over de jaren heen drastisch veranderd, sociale media hebben daarin hun plaats opgeëist. “Vroeger ruilde je enkel je stickers op de speelplaats, maar nu is dat toch anders”, verduidelijkt Rik. “We gebruiken nu meestal sociale media zoals Messenger of Facebook om stickers te ruilen. Op Facebook heb je heel wat groepen waar verzamelaars stickers aanbieden om te ruilen.”

“We gaan ook naar ruilbeurzen en daarnaast kan ik op heel wat vrienden rekenen die veel stickers dubbel hebben. Uiteindelijk krijgen we onze boeken redelijk snel vol. De laatste van het WK in 2018, was in drie weken voltooid.”

Tegenwoordig worden oude Paniniboeken voor heel wat centen doorverkocht. Bij Rik en Liam zal het niet zo’n vaart lopen. “Wij verzamelen de stickers gewoon voor de lol. Het is niet de bedoeling dat we ze binnen tien jaar voor wat geld verpatsen aan een ander. Dat is de verkeerde mentaliteit en daar doen we echt niet aan mee.”

(Matthew Pyck)

Panini trakteert de lezers van De Krant van West-Vlaanderen op vrijdag 26 maart op het officiële stickeralbum van EURO 2020 én zes gratis stickers.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier