Tomás Sandoval heeft al volledig zijn draai gevonden in Roeselare. De Chileen leerde in zijn thuisland studente Lisa Vereecke kennen. Ze werden een koppel en hij verhuisde naar ons land. En ondertussen is Lisa zwanger van een eerste kindje.
Roeselare telt sinds 1 januari 65.381 inwoners. Goed voor 116 verschillende nationaliteiten. Enkele van hen zijn uniek in de Rodenbachstad. In deze nieuwe reeks ‘Zo is er maar één’ maken we een portret van deze Roeselarenaars.
Wie is Tomás Sandoval?
Tomás Marcelo Sandoval (29) groeide op in Nacimiento in het zuiden van Chili. Zijn oudere broer en jongere zus wonen er nog met zijn ouders. Op de universiteit in Chili leerde hij de Roeselaarse Erasmusstudente Lisa Vereecke (28) kennen. Beiden zijn ze nu gediplomeerd tandarts en werken ze in Tandzorg Centrum in Roeselare. Ze verhuisden recent van Sint-Denijs-Westrem naar Roeselare.
Lisa is drie maanden in verwachting van een dochtertje. In Chili heeft Tomás al een dochter die tegen eind dit jaar voorgoed naar België komt. Tomás is ook muzikant en houdt van sporten.
Had Lisa Vereecke (28), geboren en getogen Roeselaarse, niet voor een Erasmusjaar gekozen, dan was alles anders gelopen en had ze Tomás Sandoval nooit leren kennen. “Chili was ook niet mijn eerste keuze, ik wilde eigenlijk naar Denemarken. Maar dat ging om allerlei redenen niet door, dus moest ik een tweede optie nemen. Chili was het enige land dat me aansprak en zo kwam ik daar terecht en leerde ik er Tomás kennen. We hadden vaak samen les.”
“Ik ben nog op zoek naar een ploeg om weer recreatief te volleyballen”
Sinds 11 september 2020 is Tomás definitief in ons land neergestreken en ondertussen bedient hij zich van quasi vlekkeloos Nederlands. “Eigenlijk wilde Lisa zich wel in Chili vestigen, maar het bleek daar moeilijker om haar diploma daar te laten erkennen dan het mijne hier. We hebben een jaar een langeafstandsrelatie gehad, maar ondertussen ben ik hier al goed ingeburgerd.”

Tomás groeide op in een klein dorpje in ‘the middle of nowhere’. “Chili is een erg langwerpig land met ook diverse klimaten. Wij woonden in het midden van het zuidelijkste deel. In de winter kan het er best koud zijn, in de zomer dan weer heel warm.”
Lisa: “Daar reageren ze anders op de warmte. Als het zomer is – en dan is het bij ons winter – trekken ze daar hun lange kledij aan en blijven ze vooral binnen.”
“Vooral ook omdat het té warm is,” weet Tomás.
Bezoekjes aan Gent
Hij kende een mooie jeugd. “Ik zat wel 40 minuten op de bus om naar school te gaan, onze ouders wilden goed onderwijs voor ons. En we moesten ook een sport kiezen en een instrument bespelen. Ik heb allerlei sporten gedaan en speel nog altijd gitaar. Ik ga nu drie keer per week naar de fitness, maar zou ook graag opnieuw recreatief beginnen volleyballen. Mocht er nog een ploegje zijn in de buurt die iemand zoekt. Ik doe dat vooral ook om nieuwe mensen te leren kennen, in België is men wat meer gesloten dan in mijn thuisland. Daar is men ook meer chill, hier gaat alles er veel stipter aan toe. Als men hier een afspraak heeft om 10 uur, zijn de mensen er vaak al wat eerder. In Chili is dat net omgekeerd.”
Lisa en Tomás werken samen met nog zes collega’s in Tandzorg Centrum in de Hendrik Consciencestraat aan het Sint-Amandsplein. Zelf wonen ze sinds een maand in de Sint-Amandsstraat, daarvoor huisden ze nabij Gent. “Ik heb er gestudeerd en heb er nog veel vrienden”, verklaart Lisa.
Hun mooie gerenoveerde woning deed vroeger dienst voor een architectenbureau, maar omvat eigenlijk drie huizen achter een tegeltjesgevel pal tegenover de Moermanparking. Achteraan kijken ze uit op de Sint-Amandskerk. “We wonen hier op 30 seconden wandelen van ons werk. En op tien seconden stappen van Bar Giraf”, knipoogt Tomás. “Het oogt hier wat grijs aan de overkant, maar er komt straks een nieuw park tegenover onze deur. Dat zal natuurlijk aangenaam zijn. We trekken ook wel nog eens terug naar Gent, om te shoppen, te sporten of vrienden te bezoeken.”
’Skool’ en ‘skwone’
Het verbaast Tomás oprecht dat hij de enige Chileen is in Roeselare. “Enkele decennia geleden zijn heel wat mensen geëmigreerd uit ons land, op de vlucht voor het regime. Maar dat moeten nu mensen zijn die al de 70 voorbij zijn. In onze tandartspraktijk krijgen we ook wel Spaans sprekende mensen over de vloer. Die kan ik dan in hun moedertaal te woord staan, dat is voor hen ook aangenaam.”
Met zijn Nederlands maakt de vriendelijke jongeman ook indruk. “Ik heb dat in zes maanden tijd geleerd, maar toen ik in Roeselare kwam, was het opnieuw aanpassen. Dat dialect, zeker bij oudere mensen, is soms moeilijk te begrijpen. Maar ook dat begint te lukken. Het mooiste dialectwoord? Heb ik niet echt, maar ik vind het vooral opvallend dat ze ‘skool’ en ‘skwone’ zeggen als ze school en schoon bedoelen”, lacht Tomás.
Echtgenote Lisa Vereecke is ondertussen in verwachting van een meisje dat binnen een half jaar het levenslicht zal zien. Eind dit jaar komt Emilia (10), de dochter van Tomás in Chili over naar België. “Via de app Duolingo is ze nu al Nederlands aan het leren. Maar ze is al ingeschreven in een school en de directeur benadrukte dat ze wel snel de taal zal leren door tussen de andere kinderen te vertoeven. Het zal meteen druk worden met twee jongedames in huis. Dat is ook de reden waarom we naar Roeselare terugkeerden.”
Straks twee dochtertjes
Tomás voelt zich hier heel goed. “Ik hou van de mensen hier. Het enige moment dat ik het wat moeilijker heb is in november en december. Even na 16 uur begint het hier al donker te worden, dat zijn wij in onze winters niet gewend. In januari waren we trouwens op bezoek bij mijn ouders in Chili. Het was daar toen 35 graden, eigenlijk wat te heet om aangenaam te zijn.”